Ինչն է այդքան սարսափեցնում Փաշինյանին
Հայաստանն այսօր նշում է իր անկախության 29-րդ տարեդարձը, ու այս պատմական օրը վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը հիշարժան դարձրեց հերթական ռազմավարության մասին ֆեյսբուքյան գրառմամբ։
Բայց Փաշինյանը միայն ֆեյսբուքով այս անգամ չէր բավարարվել ու Մատենադարանում երկու ժամից ավել ելույթ ունեցավ և ներկայացրեց մինչև 2050 թվականը Հայաստանի վերափոխման ռազմավարությունը։
Իր իշխանության հաջորդ օրվա մասին անգամ պատկերացում չունեցող, իր գործունեության 10 օրվա անելիքը գծագրելու ունակությունից զուրկ մարդը, 30 տարվա համար ռազմավարություն է ներկայացնում, և հասկանում ես, որ այն կազմողները զուրկ են եղել օբյեկտիվ տրամաբանությունից և հաշվի չեն առել ոչ Հայաստանի ունեցոած ռեսուրսները, ոչ՝ կառավարության ներկա թիմի կարողությունները։
Փաշինյանին թվում է, որ գեղեցիկ կենացներով կարելի է շարունակել կառավարել երկիրը, որ ռազմավարություն մշակելը հերթական անիմաստ 100 փաստի պես բան է, բայց արի ու տես, որ ինչպես ամեն բան, այս անգամ ևս՝ ցանկացան լավն անել, բայց ստացվեց ինչպես միշտ։
Պոպուլիզմն իր իշխանության միակ հենարան համարող Նիկոլ Փաշինյանը շարունակում է հավատալ և շաղ տալ մտքեր մինչև 2050 թվականը 5 միլիոնի հասնելու մասին, երբ իշխանության գալուց երկու տարի անց արտագաղթի տեմպերը ոչ թե նվազել, այլ ավելացել է։
Այս մարդը խոսում է հայրենիքի և սփյուռքի ջանքերը մեկտեղելու և համահայկականության մասին այն ժամանակ, երբ սփյուռքի հայեը արդեն այս երկու տարիների ընթաքում մի քանի առիթով ապացուցել են, որ չեն ցանկանում պոպուլիստ իշխանության հետ գործ ունենալ։
Փաշինյանը խոսում է տեխնոկրատների երկիր ունենալու մասին այն դեպքում, երբ նրա կառավարությունն իր ապիկարության պատճառով թերակատարել է կառավարության կապիտալ ծախսերը ու մեր երկրում ենթակառուցվածքների զարգացում այդպես էլ տեղի չի ունենում։ Կապիտալ ծախս ասելով ու միայն ասֆալտապատում հասկանալով այս իշխանությունն արդեն ցույց է տվել, թե ինչ ծրագրեր կարող է իրականացնել։
Հաշվի առնելով երկու տարվա աչքներիս տեսածը, որևէ ադեկվատ ՀՀ քաղաքացի չի կարող հավատալ այս ռազմավարության մեջ գրված որևէ տողի և ավելին՝ հույս կապի դրա հետ։
Հետևաբար ինչի համար է Նիկոլ Փաշինյանն անընդհատ խոսում տասնամյակների ռազմավարաության մասին, պատճառը պարզ է՝ պետք է համոզի ոչ թե իրեն իշխանություն նվիրած ժողովրդին, այլ իր հետ ժամանակին քայլածներին, որոնք իրար հետևելով լքում են խորտակվող նավը։
Փաշինյանը հույս է տալիս իր թիմին այսպես, որ ամեն բան կարգին է, որ նավը լքել չի կարելի, որ ինքն ունի պետության կառավաման տեսլական տասնամյակների համար, որ ոչ մի տեղ էլ չի պատրասվում հեռանալ։
«Իմ քայլում» պատգամավորները շարք կանգնած սպասում են իրենց մանդատների վայր դնելուն և հեռանալուն, իսկ Արսեն Ջուլֆալակյանը այդ գործընթացի մեկնարկը տվեց ընդամենը, իսկ սա չի կարող չսարսափեցնել Փաշինյանին, որի համար այս թիմը իր քաղաքական միակ հենարանն է օրենսդիր մարմնում։
NewsPress.am