«Կոմայից դուրս գալուց հետո կտավ ու ներկեր ուզեց․ նախկինում դրանց հետ գործ չէր ունեցել»․ Վանաձորում բացվեց 2 քույրերի աշխատանքների ցուցահանդեսը (տեսանյութեր, լուսանկարներ)

Վանաձորի Գրիգոր Նարեկացու եկեղեցու դահլիճում հանդիսավոր կերպով բացվեց քույրեր՝ Տաթևիկ և Տիգրանուհի Մարտիրոսյանների ստեղծագործությունների ցուցահանդեսը։

Վաճառք-ցուցահանդեսում ներկայացված է Տաթևիկ Մարտիրոսյանի նկարներից 43 աշխատանք։ Նրա քույրը՝ մոսկվաբնակ Տիգրանուհի Մարտիրոսյանն էլ, ով հայրենի քաղաք ձեռնունայն չէր եկել՝ իր հետ բերելով գոբելանագործության աշխատանքները, քրոջ հետ ներկայացավ ցուցահադեսում։ Տիգրանուհուն հաջողվել էր իր հետ հայրենիք բերել ու ցուցահանդեսում ներկայացնել իր աշխատանքներից 6-ը։

 NEWSPRESS.am-ի հետ զրույցում, Տիգրանուհի Մարտիրոսյանը պատմեց, թե ինչպես եղավ, որ քույրը՝ Տաթև Մարտիրոսյանն, սկսեց նկարել։

Պարզվում է` նա զբաղվել է մոդելավորմամբ ու նկարչուհի դառնալու մասին երբեք չի մտածել։ Աշխատել է ջրաներկով՝ հասարակ թղթի հետ։ 2020 թվականին՝ սրանից 4 տարի առաջ, ամբողջ աշխարհում բուն դրած պանդեմիան հասնում է նաև Տաթև Մարտիրոսյանին։ Նա 2020-ի սեպտեմբեր-հոկտեմբեր ամիսներին, վարակվում է «Քովիդ»-ով ու 28 օր գտնվում վերակենդանացման բաժանմունքում՝ կոմայի մեջ։ 

Երբ կոմայից դուրս է գալիս, Տաթևին հարցնում են՝ ի՞նչ կուզես։ Ու որքան էլ զարմանալի էր դա հարազատների համար, նա ցանկացել է ներկ ու կտավ և սկսել նկարել։

«Նախկինում երբեք գուաշի կամ կտավի հետ գործ չէր ունեցել, երբեք նման նկարներ չի արել։ Բոլորս զարմացել էինք, երբ սկսեց նկարել։ Ու նկարում էր ամեն օր 3-4 նկար։ Կարծես ի վերուստ ինչ-որ ուժ իջած լիներ նրա մեջ՝ Աստծո պարգև»,- պատմեց քույրը։

Հետագայում, իհարկե, Տաթև Մարտիրոսյանը խորհրդակցել է մասնագետների հետ, վերապատրաստվել, հղկել իր գործերն ու այսօր արդեն հանդես է գալիս սեփական ստեղծագործություններով՝ սեփական ցուցահանդեսում։

Այս ցուցահանդեսը Տաթև Մարտիրոսյանի երազանքերից մեկն էր։ Նա շատ էր ցանկանում իր քրոջ՝ Տիգրանուհու հետ համատեղ ցուցահանդես բացել։

Ինչպես նշեցինք, Տիգրանուհին էլ զբաղվում է  գոբելենագործությամբ։ Նա մեզ հետ զրույցում պատմեց, որ արդեն տևական ժամանակ է, ինչ ապրում է Մոսկվայում։

Հայկական եկեղեցուն կից գործող հայորդաց տանն էլ, նա, այսպես ասած, բացահայտել է գոբելենի մեծ վարպետ Յուրի Հովսեփյանին։ Սկսել է հաճախել գոբելենագործության դասերի ու մեկը մյուսի հետևից ստեղծել հետաքրքիր ու անձեռակերտ թվացող գործեր։

«Արդեն 10-15 տարի է, ինչ զբաղվում եմ այս գործով։ Հետաքրքիր ու շատ աշխատանքեր կան, բայց բոլորը չեմ կարողացել բերել։ Աշխատանքերիս մի մասն էլ նվիրել ենք Մոսկվայում հայկական եկեղեցուն»,- ասաց Տիգրանուհի Մարտիրոսյանը՝ հավելելով, որ իր հետ Մոսկվայում էլի հայ կանաք կան, ովքեր զբաղվում են գոլբելենագործությամբ ու բավականին աշխատանքեր ունեն։

«Ուզում ենք բերել Հայաստան, ցուցադրել այստեղ։ Դիմել ենք որոշ մարդկանց, որպեսզի օգնեն այդ աշխատանքերը Հայաստան տեղափոխել ու ցուցադրել, բայց առայժմ խոչընդոտներ կան»,- ասաց Տիգրանուհի Մարտիրոսյանը՝ հույս հայտնելով, որ առաջիկայում դեռ կկարողանան հասնել իրենց նպատակին։

Տաթև Մարտիրոսյանի նկարները ցուցադրության արդյունքում նաև կվաճառվեն, բայց Տիգրանուհի Մարտիրոսյանը դեռ պատրաստ չէ հրաժեշտ տալ իր աշխատանքներին։

Մյուս կողմից էլ, չի բացառվում, որ երբ հաջողի Մոսկվայից Հայաստան տեղափոխել հայ կանանց գոբելնագործության աշխատանքները և ներկայացնել ցուցադրության,  դրանք ևս գտնեն իրենց գնորդներին։

Իսկ առայժմ Վանաձորի Գրիգոր Նարեկացու եկեղեցու դահլիճը 10 օր շարունակ իր դռները բացած կպահի բոլոր նրանց համար, ովքեր կցանկանան վայելել արվեստի գործերն ու նաև ձեռք բերել դրանք։

Արմինե Մկրտումյան