Պայքար Կովկասյան խաղաղարարի տիտղոսի համար. թիրախում Արցախն է
Հայաստանի և Ադրբեջանի ԱԳ նախարարների նոր հանդիպումը կարող է տեղի ունենալ Միացյալ Նահանգներում։ Այս մասին հայտարարել է Ադրբեջանի ԱԳ նախարար Էլմար Մամեդյարովը, մանրամասնելով, որ հրավերը՝ միասին քննարկելու Ղարաբաղյան հակամարտությունը, եկել է ԱՄՆ Պետդեպարտամենտից, որը ամերիկյան կառավարական համակարգում արտաքին քաղաքական գերատեսչության գործառույթներն իրականացնող մարմինն է։ Մինչ այս, երեկ Մոսկվայում Ռուսաստանի ԱԳ նախարար Սերգեյ Լավրովն է պատասխանել լրագրողների հարցերին, որի ընթացքում բավական ընդարձակ կերպով ներկայացրել է ղարաբաղյան կարգավորման օրակարգով Մոսկվայում տեղի ունեցած՝ Մնացականյան-Մամեդյարով հանդիպումը, որին մասնակցել է նաև ինքը և միջազգային միջնորդները ի դեմս ԵԱՀԿ ՄԽ եռանախագահների և ԵԱՀԿ գործող նախագահի անձնական ներկայացուցչի։
Լավրովը նշել է, որ իրենք հիմա աշխատում են այն առաջարկների վրա, որոնք ներկայացվել էին Դմիտրի Մեդվեդևի կողմից, 2016-ին։ Այս մասին, ի դեպ, հայտարարել էր նաև Ադրբեջանի ԱԳ նախարար Էլմար Մամեդյարովը՝ ավելի վաղ։ Եվ ահա այդ առաջարկները հիմնված են երեք հիմնական սկզբունքի վրա՝ ուժի չկիրառում, տարածքային ամբողջականություն և ժողովուրդների ինքնորոշման իրավունք։ Ըստ ռուսական արտաքին քաղաքական գերատեսչության ղեկավարի, կոնկրետ պայմանավորվածություններ ձեռք բերվել են մարդասիրական միջոցառումների և գործողությունների հետ կապված, իսկ առանցքային հարցերում պայմանավորվածությունների ձեռք բերումից խոսելը դեռևս վաղ է։ Եվ ահա, դեռևս այս լուրը չմարսած, բավական հետաքրքիր ինֆորմացիոն արտահոսք է իրականացնում Ադրբեջանի ԱԳ նախարարը, այս անգամ էլ հայտարարելով, որ Ղարաբաղյան հարցը քննարկելու համար հրավեր է եկել Միացյալ Նահանգներից։
Սա, ինչ խոսք, շատ հետաքրքիր է, որովհետև արդեն վստահաբար կարելի է ասել, որ Կովկասյան խաղաղարարի տիղոսի համար պայքար է սկսվել ԱՄՆ և Ռուսաստանի միջև և ինչը ամենից վտանգավորն է, թիրախում հայտնվել է Արցախը։ Պարզ ասած, Բոլթոնյան պլանի ձախողումից և կողմերի՝ Լավրովյան պլանին վերադարձից հետո, Միացյալ Նահանգները ձգտում է ամեն կերպ իր ազդեցությունը պահպանել հարցի կարգավորման գործընթացում, հասկանալով, որ Կովկասը կարևոր բանալի է աշխարհաքաղաքական նոր դարաշրջանի համար։
Այլ է հարցը՝ հանդիպումը կկայանա՞, թե՞ ոչ, հատկապես, որ Հայաստանի հանդեպ, Փաշինյանի՝ Իրան այցելությունից ու Սիրիա զորախումբ ուղարկելուց հետո, ԱՄՆ-ն որոշ վերապահումներ սկսել է ունենալ։ Եթե նույնիսկ վերցնենք այն, որ զուտ ռեալ-պոլիտիկի տեսակետից ԱՄՆ-ն պատրաստ է աչք փակել այս հարցերի վրա և երկխոսել Երևանի հետ, ապա հարց է, թե Երևանը կգնա՞ արդյոք այդ երկխոսմանը՝ առանց Մոսկվայի համաձայնության, կամ, եթե նման համարձակ քայլի գնա, անտեսելով Մոսկվայի մոտեցումը, ինչպես եղավ Վիեննայում՝ Փաշինյան-Ալիև հանդիպման ժամանակ, քանի որ Մոսկվան ընդգծված դժգոհ էր այդ հանդիպումից, որը իր տարածքից դուրս էր, ապա ո՞րը կարող է լինել դրա գինը Երևանի համար։