Փաշինյան փաշան հեռացավ՝ գրոհի ակնկալիքով
ժամեր առաջ Նիկոլ Փաշինյանը հրաժարական տվեց վարչապետի պաշտոնից` կրկին վերադառնալու խոստումով և ակնկալիքով: Նիկոլ Փաշինյանը հեռանալուց առաջ չմոռացավ կրկին դիմել ժողովրդին՝ նրանցից հայցելով վստահության քվե` նաև հաջորդիվ:
Բայց ի՞նչ երեսով է Փաշինյանն ակնկալում այդ վստահության քվեն. եթե կատարած աշխատանքի, ապա եկեք վերլուծենք. թավշյա հեղափոխությունից հետո երկրում ստեղծվել է կոռուպցիայի դեմ պայքարի իմիտացիա, բայց ոչ իրական պայքար, որովհետև կոռուպցիայի դեմ պայքարի դեպքում ՀՀ պետական բյուջեն մսխած տասնյակ պաշտոնյաներ կլինեին բանտում և ոչ ազատության մեջ:
Նիկոլ Փաշինյանն ասում էր, որ մենք լավ ենք ապրելու, սակայն այդպես էլ լավ չապրեցինք, քանի որ դռներիս չոքեց թանկությունը: Փաշինյանը հեղափոխության օրերին նաև հայտարարում էր, որ երկրում վերջ է տրվելու խնամի-ծանոթ-բարեկամ սկզբունքին, բայց այս հինգ ամիսների ընթացքում մենք ականատես եղանք ողջ պետական ապարատի ՔՊ-ականացման:
Փաշինյանը վերահաստատեց թեկուզ «պոլի փետ լինի, բայց մերոնցից լինի» մերժելի թեզը, որի արդյունքում տգետն ու անկիրթը դարձան հասարակության էլիտան՝ շարքերից դուրս մղելով իրական էլիտային:
Այս հինգ ամիսների ընթացքում Փաշինյանը միայն ձախողեց, մսխեց և հիմա հավակնում է կրկին ընտրվել ՀՀ վարչապետ: Փաշինյանը երկիրն ակնհայտորեն տանում է դեպի անկում, և այս պարագայում մնում է հույսը դնել հասարակության ադեկվատ հատվածի վրա և պահանջել Փաշինյան փաշայից՝ տեր կանգնել տված խոստումներին, որ հաջորդիվ «Փաշինյա՛ն, հեռացի՛ր»-ի զոհը չդառնա: