Այսօրվանից սկսում եմ շարք, որն անվանում եմ «Զրույցներ պետության մասին»․ Փաշինյան․ մաս 1 (տեսանյութ)
Այսօրվանից սկսում եմ շարք որոշակի պարբերականությամբ, որն անվանում եմ «Զրույցներ պետության մասին»: Այս մասին TikTok-ի իր էջում հրապարակած տեսանյութում նշել է ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը: Նա, մասնավորապես, նշել է.
«Վերնագրից արդեն ակնհայտ է, ինչ հարցերի է այն վերաբերելու, պարզապես ուզում եմ մի շարք մտքեր կիսել ձեզ հետ: Ընդհանրապես, պետությունները, եթե դասակարգենք մի քանի շերտի, հավակնություն չունենալով թվարկել բոլոր հնարավոր տարբերակները, լինում են միապետություն, ազնվապետություն, ժողովրդապետություն, որոնց առանցքային տարբերությունն այն է, թե ումից է բխում իշխանությունը:
Միապետության դեպքում՝ միապետից, ազնվապետության դեպքում՝ վերնախավից, ժողովրդապետության դեպքում՝ ժողովրդից: Մենք ժողովրդապետություն ենք 1991 թվականի հանրաքվեի եւ նաեւ 2018-ի ժողովրդական, ոչ բռնի, թավշյա հեղափոխության բերումով, եւ պետք է արձանագրեմ, որ ժողովրդապետության առանցքային գործոններից մեկը, եթե ոչ ամենաառանցքայինը, քաղաքացին է:
Շատ կարևոր է հասկանալ, թե ինչպես է ձեւավորվում քաղաքացին:
Սա կապ ունի մարդու ազատությունների եւ պարտականությունների հարաբերությունների հետ: Եթե մարդն ունի միայն ազատություններ եւ չունի պարտականություններ, ըստ էության, նման իրավիճակում մենք կարող ենք բախվել անիշխանության հետ: Եթե մարդն ունի միայն պարտականություններ եւ չունի ազատություններ, այդ պարագայում մենք կարող ենք բախվել ամբողջատիրության հետ, նույնիսկ ավելի վատ տարբերակներ կարելի է թվարկել: Ահա, իմ արձանագրումն այն է, որի հետ, հույս ունեմ՝ կհամաձայնեք, որ քաղաքացին ձեւավորվում է ազատությունների եւ պարտականությունների ճիշտ հարաբերակցության մեջ: Ես դա պատկերավոր ցույց եմ տալիս առանցքների հատման ձեւով, որտեղ ուղղահայացը ազատություններն են, հորիզոնականը՝ պարտականությունները: Հատման կետում ձեւավորվում է իրավունքը, որի կրողն է քաղաքացին, եւ իրավունքը ազատությունների եւ պարտականությունների ճիշտ հարաբերակցությունն է: Այս տրամաբանությամբ քաղաքացին այն մարդն է, որը համաձայնում է բալանսավորել իր ազատությունը, այլ բառերով՝ սահմանափակել իր ազատությունը:
Իսկ ինչո՞ւ պիտի մարդը համաձայնի բալանսավորել կամ որոշակիորեն սահմանափակել իր ազատությունը:
Մի պարզ պատճառով՝ այն չկորցնելու համար, որովհետեւ եթե բոլորը կիրառեն իրենց ազատությունները, յուրաքանչյուրն «ազատ» կլինի իր կամքը պարտադրել ուրիշին: Հետեւաբար, շատ կարեւոր է արձանագրել, որ ամեն դեպքում քաղաքացիները իրենց ազատությունները համաձայնում են սահմանափակել ուրիշի ազատությամբ, որպեսզի մեզնից յուրաքանչյուրի ազատությունը չսահմանափակի ուրիշի ազատությունը: Ընդհանուր առմամբ, սա էի ուզում առաջին զրույցի ժամանակ ձեզ ասել եւ հույս ունեմ, որ սա այս թոհուբոհի մեջ ռազմավարական, խորքային մտածելու նյութ կարող է լինել բոլորիս համար:
Համենայն դեպս, ես մտածում եմ այս հարցերի մասին և ցանկացա դրանք կիսել նաև ձեզ հետ»: