Աստված էլ բեթարից հեռու պահի
Երեկ ուշադիր լսում էի Ազգային ժողովի «Իմ քայլը» խմբակցության պատգամավոր Թագուհի Ղազարյանի հարցազրույցը։ Այս պատգամավորուհին հարցազրույցի ողջ ընթացքում չխորշեց ուղղություն ցույց տալ հարցազրուցավարին՝ խորհուրդ տալով իրեն ոչ թե անվանել իշխանության ներկայացուցիչ, իշխանություն, այլ կառավարող ուժի մի մասնիկ՝ չմոռանալով ցիտել նաև Սահմանադրությունը՝ իշխանությունը պատկանում է ժողովրդին, այն նույն ժողովրդին, որն այսօր իշխանության քայլերի և իրականացրած օպտիմալացման արդյունքում բռնել է արտագաղթի ճանապարհը։ Ըստ իմքայլական պատգամավորի՝ ավելի հարմար է իր մասին խոսելիս ասել «կառավարող ուժի ներկայացուցիչ»։
Դե դա դնենք մի կողմ, մարդն իշխանություն չէ, ընդամենն իշխող ուժի ներկայացուցիչ է, խնդիրն այս ձևակերպումները չեն, այլ այն բովանդակությունը, որը տեսանք այս հարցազրույցի ընթացքում։
Փաստորեն, երկրի թիվ 1 օրենսդիր մարմնում հայտնված պատգամավորուհին չունի տարրական էթիկա եթերում դրսևորվելու համար․ դժվար թե որևէ մեկի համար հաճելի լինի նման սանրվածք ունեցող պատգամավորի Ազգային ժողովում տեսնել․ չէ՞ որ դա մի վայր է, որը հարգանք է պահանջում, նորմեր կան, որոնց չհետևել պարզապես չի կարելի։
Հուսանք՝ Թագուհի Ղազարյանը այնտեղ չի հայտնվի կապույտ մազերով. սա ուղղակի:
Բայց դա էլ դնենք մի կողմ․ Թագուհի Ղազարյանն իրեն հատկացված եթերաժամանակն օգտագործեց նաև մեդիագրագիտության դասեր տալու համար։
Բայց այստեղ լռել չենք կարող. ի՞նչ գրագիտության կամ մեդիագրագիտության մասին կարող է խոսել Ազգային ժողովի այն պատգամավորը, որն Արցախյան հարցի մասին կմկմում է այսպես․
«Խաղաղության նախապատրաստելը ես ընկալում եմ էսպես․ խաղաղությունը մի նախապայման է, որի այլընտրանքը պատերազմն է։ Մենք բոլորս և բոլոր ժամանակներում պետք է հասկանանք, որ խաղաղությունը գոյակցելու լավագույն տարբերակն է՝ թե՛ ազգամիջյան, թե՛ միջանձնային հարաբերություններում, թե՛ նույնիսկ խորհրդարանական։ Բայց խաղաղության պատրաստելու համար, ինչպես նշված է հայտարարության մեջ, դա ուժի չկիրառումն է և ուժի չկիրառման սպառնալիքի բացակայությունը, այսինքն՝ որևէ սպառնալիք կամ ռազմաշունչ հայտարարություններ չհնչեցնելը, որպեսզի, ի վերջո, ժողովուրդները միմյանց մեջ տեսնեն մարդկանց, որոնք փոխադարձաբար ձգտում են խաղաղ գոյակցել, ոչ թե միմյանց սպանել։ Այդ հռետորաբանությունը, որը եղել է, իմ կարծիքով, պետք է վերացվի, որպեսզի մարդիկ կարողանան խաղաղ գոյակցելու հնարավորություն տեսնեն, որովհետև անհնար է շարունակաբար լինել պատերազմի մեջ, որը չափազանց ցավոտ է»,-ասաց պատգամավորը՝ նշելով, որ պատրաստել ժողովուրդներին խաղաղության դա վերաբերում է երկու պետություններին և Ադրբեջանն առնվազն բանակցային գործընթացի այս փուլում պետք է պատրաստակամություն ունենա ժողովրդի միջից դուրս բերել այդ հռետորաբանությունը։
Այսպես է մեկնաբանում Ազգային ժողովի պատգամավորը Մինսկի խմբի համանախագահների տարածած հայտարարությունը։
Իսկ հարցին՝ «տարածքներ՝ խաղաղության դիմաց» թեզին դուք դե՞մ եք, թե՞ ոչ, տալիս է երկարաշունչ ու որևէ բովանդակություն չունեցող պատասխան, ըստ որի, այդ թեզի ընդունելիության հնարավորությունն ինքը չի տեսնում: Որ չի տեսնում, դա իր խնդիրն է, բայց հո այդ թեզը կա․․․
«Խաղաղությունը չեմ կարծում, որ շուկայական ապրանք է, որ կարողանանք ինչ-որ բանով փոխարինել»,- աշխարհացունց մտքեր է արտաբերում նորընտիր պատգամավորը։
Այդ հարցազրույցի 30 և ավելի րոպեն և վստահաբար նմանատիպ հարցազրույցները բացահայտելու են այս անբովանդակ իշխանության ողջ պերճանքն ու թշվառությունը։
Արիանա Հովսեփյան
NEWSPRESS.am-ի հիմնադիր-տնօրեն