Թաթոյանի անարձագանք շարադրությունը
Երեկ ՀՀ ՄԻՊ Արման Թաթոյանը սկանդալային հայտարարություններով ողողել է մեդիադաշտը:
Բանն այն է, որ 2017 թվականի ընթացքում Մարդու իրավունքների պաշտպանի աշխատակազմը չհայտարարված այցերի ընթացքում հոգեբուժական կազմակերպություններում արձանագրել է կոպիտ խախտումներ: ՄԻՊ-ի խոսքով՝ խախտվել են հոգեկան խնդիրներ ունեցող անձանց ֆիզիկական զսպման մեթոդի կիրառման մեթոդները. «Արձանագրված խնդիրներից է այն, որ ֆիզիկական անձին հանդարտեցնելու համար կիրառվում է մեխանիկական զսպում: Օրինակ՝ Նուբարաշեն հոգեբուժական կենտրոնում կիրառում են մետաղե լարեր, իսկ Վարդենիսի հոգեբուժական տուն-ինտերնատում` կաշվե գոտիներ: Անհրաժեշտ է հետևողական լինել այս հարցում»,- հայտարարել է նա:
Թվում էր՝ այս հայտարարություններից հետո պատկան մարմինների կողմից պետք է լինեն արձագանքներ: Մասնավորապես, դատախազությունը պետք է Արման Թաթոյանի զեկույցը հիմք ընդուներ և քննության առներ, Լևոն Ալթունյանն առնվազն պարզաբանումներ պահանջեր ու նաև տար, իսկ հոգեբուժական կենտրոնների ղեկավարները մանրամասն պետք է հակընդդեմ պնդումներ անեին:
Սակայն մինչ այս ՄԻՊ-ի զեկույցի վերաբերյալ հերքման ոչ մի տեքստ չի հրապարակվել, հետևաբար՝ ասելիքը ճիշտ է, իսկ խնդիրների լուծման կամք չկա, կամ էլ օմբուդսմենի ինստիտուտը Հայաստանում այլևս դադարել է նշանակություն ունենալուց:
Առհասարակ, զարգացած և ժողովրդավար երկրներում ՄԻՊ ելույթներն այսքան անարձագանք չեն մնում, միայն մեր երկրում է, որ այս մարմնին նշանակություն և կարևորություն չի տրվում: Հավանաբար, դա կապ ունի նաև Պաշտպանի անձի հետ:
Թաթոյանը, ով թեպետ լավ իրավաբան է, բայց զուրկ է ազդեցությունից, խարիզմայից, ամուր կապեր չունի միջազգային կազմակերպությունների հետ, հետևաբար՝ այս մարմնի զեկույցները դարձել են դպրոցականի շարադրություններ: