Բարոյապես մաշվածն ու սխալվելու շանսը անհամատեղելի են
Վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանն այսօր հերթական ֆեյսբուքյան գրառումն է արել, որն ավելի շատ նման է վերլուծական նյութի, որը հանգիստ կարող է տպագրվել նրա ընտանեկան թերթում։
Փաշինյանը հայտարարում է, որ սխալվելուց որևէ մեկն ապահովագրված չէ, հանգիստ կարող է սխալվել, բայց այդ սխալներից հետո պետք է քաղել դասեր ու շարունակել գնալ առաջ։
«ՔՊ-ն պետք է շարունակի «հետեւողական սխալների այն ճանապարհը», որ սկսել է 2014 թվականին եւ նույնիսկ դրանից առաջ: Որովհետեւ դա է Հայաստանը առաջ տանելու ճանապարհը: Մենք պետք է հրաժարվենք «սիրված լինելու» կոմֆորտ զոնայում գտնվելու մեր ձգտումներից, որովհետեւ մենք իշխանության չենք եկել այստեղ մնալու համար, մենք իշխանության եկել ենք մեր ժողովրդի, մեր պետության համար մտածողության նոր հարթություն ձեւավորելու եւ Հայաստանը այդ նոր հարթություն բարձրացնելու նպատակով: Եւ մենք անելու ենք դա՝ շարունակելով հետեւողական սխալների մեր ռազմավարությունը: Որովհետեւ որեւէ որոշում ճիշտ կամ սխալ համարելու համար սկզբունքային նշանակություն ունի այն ռակուրսը, որից դիտարկում ես այն»,-գրել է վարչապետը։
Անխոս, վարչապետի էջի վերջին մի քանի անբովանդակ և էժան գրառումներից հետո, որով փորձում էր նսեմացնել Ծառուկյանին, բայց նսեմացավ ինքը, նման գրառումը կարելի է քայլ առաջ համարել։
Սա գրառում է այն մասին, որ Փաշինյանն օր օրի ավելացող բողոքի ակցիաներին, կառավարության իր աշխատասենյակից, էլ անտաբեր չի կարողանում հետևել, և սկսել է գիտակցել իր ու իր թիմի արած սխալների հետևանքները, որը հանրության դժգոհության ալիքի տեսքով մոտենում է փաշինյանական նստավայրին ու սպառնում է օվկիանոսի ալիքի նման քշել տանել Փաշինյանին էլ, իր անկարողների թիմն էլ։
Բայց արդյոք պետությունը սոցիալական և տնտեսական ծայրահեղ իրավիճակի հասցրած մարդու կողմից միայն սեփական սխալի ընդունումը բավարա՞ր է, չէ որ այդ սխալը արժեցել է 1200 մարդու կյանք։
Չէ որ այդ սխալների ու իրավիճակին ճշգրիտ չարձագանքելու կարողությունը Հայաստանը դարձրել է ներդրողների համար անցանկալի մի երկիր, որտեղ հեղափոխականները կոռուպցիայի դեմ պաքարի անվան տակ մի կողմից շարունակում են վատնել հարկատուի վճարած հարկերը, և դա դասական կոռուպցիա է, մյուս կողմից՝ իրենց անհեռատես հայտարարություններով կիլոմետրերով հեռու են վանում ներդրողներին։
Չէ որ այդ սխալների հետանքով Հայաստանի պետական պարտքը երկու տարում ավելացել է այնքան, որքան ավելանում էր նախկինների պաշտոնավարման 5 տարիների ընթացքում, բայց ի տարբերություն նախկինների, երբ պետական պարտքը ավելանում էր, բայց այդ փողով Հայաստանում զարգանում էր տնտեսությունը, թավշյա հեղափոխականների համար արտաքին պարտքը հանդիսանում է պարգևավճար ստանալու, թոշակ նպաստ բաժանելու միջոց։
Իսկ նման ապաշնորհ կառավարում իրականացրած կառավարության ղեկավարն իրավունք ունի՞ խոսել սխավելու շանսի մասին, կամ ում են պետք նրա կարդացած դասախոսությունները բարոյականության մասին, եթե առաջինն ինքն է դրանք ոտակոխ անում։
Պետական կառավարման համակարգում օր օրի խորացող ճգնաժամը պատճառ է ոչ գիտակից պաշտոնյաների ամբողջ այդ համակարգում սփռելու, ինչի հետևանքով, այն գոյատևում է միայն նախկինների ժամանակ կադրային հարուստ փորձ ունեցող մասնագետների շնորհիվ։
Նման իրավիճակում երկիրը կանգնեցրած իշխանության ղեկավարի կողմից սխալվելու իրավունքի մասին խոսելը բավարա՞ր է, իհարկե՝ ոչ։
Փաշինյանը սպառել է սխալվելու իրավունք ունենալու մասին խոսելու բարոյական իրավունքը, Փաշինյանն ապացուցել է, որ իր պատկերացումները սկսում և ավարտվում են մանկական չկայացած երազանքով՝ Յաշիկով ու կուշտ փորով խորոված ուտելով,
Փաշինյանն ապացուցել է, որ սպառված է նաև իր բարձր լեգիտիմությունը, որով այս երկու տարվա ընթացքում կերակրել է պողոսներին և զոմբիներին։
Փաշինյանը սպառել է ինքն իրեն, դրա համար է, որ օր առաջ պետք է հեռանա։
NewsPress.am