Թեղուտի փրկության շարժումը տապալած ՀԿ-ն տարիներ անց փորձում է «սուրբ» հռչակվել
barigalust.wordpress.com-ը գրում է․
Ամուլսարի այսօրվա թեժ բախումները ինձ հիշեցրին Թեղուտի անտառների համար հայաստանյան բնապահպանների եւ ազնիվ մասնագետների ծանր պայքարը: ՀՀ Բնապահպանության նախարարությունը դրական եզրակացություն էր տվել Թեղուտի հանքի բաց շահագործմանը, ինչն ամբողջովին խաթարելու էր տարածքը, քանի որ անտառները լեռան վերին մասում էին, անդառնալի հետեւանքներ էին լինելու մակերեւութային եւ ստորգետնյա ջրերի վրա, կլիմայի եւ տեղացիների կյանքի որակի վատթարացում էր տեղի ունենալու:
Թեղուտի հանքավայրի պոչամբարի տարածք՝ 2009 թվական
Վերջին հոդվածս՝ «Պանիկովսկու հերթական կոմբինացիան կամ «Խազեր» ՀԿ—ի կասկածելի խաղերը», ագրեսիվ հարձակման արժանացավ ոմն Սրբուհի Հարությունյանի` «Սոցիալ- Էկոլոգիական ասոցիացիա» ՀԿ-ի նախագահի կողմից:
Երբ նրան հիշեցրին Թեղուտի հանքի շահագործողներին նրա ակտիվ աջակցության մասին, որի արդյունքում Սրբուհին արժանացավ լավ վճարվող պայմանագրի` Թեղուտի հանքավայրի բնապահպանական կառավարման պլանը մշակելու համար, անմիջապես կտրեց ձայնը, ինչպես նախկինում եւ հիմա ընդհատակից է օր ու գիշեր կռիվ տալիս Թեղուտի անտառների համար պայքարող բնապահպանների դեմ:
Մեր պայքարը հանքը չշահագործելու համար, ավաղ, նպատակին չհասավ: Հանքը, ըստ մամուլի, պատկանում էր Սերժ Սարգսյանին:
Պատահաբար տեղեկացանք, որ «Սոցիալ-Էկոլոգիական ասոցիացիա» ՀԿ-ի նախագահ Սրբուհի Հարությունյանը, որը կոկորդը չէր խնայում ամենակոպիտ բառերով քննադատելու հանքը շահագործող «Վալեքս» խմբին, դարձել է դրա պայմանագրային աշխատակից եւ մշակում է հանքի բնապահպանական կառավարման պլանը:
Տարատեսակ պոռթկումներ ցուցաբերած Սրբուհին, 180 աստիճանով փոխված, «Վալլեքս» ընկերության գրասենյակում նստած, ջանք ու եռանդ չէր խնայում հանքի շահագործման վերաբերյալ դրական կարծիք ձեւավորելու համար:
Որպեսզի ընթերցողին պարզ լինի այս իրավիճակի խորքային դավադրությունը, ասեմ, որ Սրբուհի Հարությունյանը աշխատել է ՀՀ ԲՆ Բնապահպանական փորձաքննության ՊՈԱԿ-ում` որպես փորձագետ, հետո, ըստ լուրերի, նրան այնտեղից ազատել են բազմաթիվ խնդիրների և կոնֆլիկտների պատճառով: Նրա աշխատանքն այդ ՊՈԱԿ-ում կարևոր է նրանով, որ Սրբուհին քաջատեղյակ էր ՇՄԱԳ օրենսդրության բացերին, որ իրականում բնապահպանական փորձաքննություն չի ապահովվում նախարարության կողմից: Սրբուհին լավ տեղյակ էր նաև, թե ինչ կոռուպցիոն համակարգ է գործում դրական բնապահպանական եզրակացություններ տալու հարցում: Այսինքն` Սրբուհի Հարությունյանն ի սկզբանե լավ պատկերացնում էր, որ հանքի շահագործումը կործանարար է լինելու այդ տարածաշրջանի համար, եւ ոչ մի բնապահպանական պլան չի կարող դա կանխել։
Ստացվում է, որ Սրբուհի Հարությունյանը լավ մշակված շանտաժի ձեւ ուներ` թիրախ է ընտրում, հանրային կատաղի քննադատության ենթարկում, հետո տակից իր ծառայությունը մատուցում քննադատվողին և գումար աշխատում: Այն, ինչ տեղի ունեցավ Թեղուտի հետ, հայտնի է բոլորին` քայքայված անտառային տարածքներ, տեղացիների աղքատացում եւ արտագաղթ, պոչամբարի փլուզում, ինչի արդյունքում մեծ տարածքներ եւ անդրսահմանային ջրեր աղտոտվեցին: Կարեւոր է նշել, որ Թեղուտի հարցում, «Խազեր» ՀԿ-ն, որը պատկանում է ՀՀ ԲՆ վարչության պետ Արամ Գաբրիելյանին, քար լռություն էր պահպանում:
2016 թ. «Սոցիալ-էկոլոգիական ասոցիացիա» ՀԿ-ն` ի դեմս Սրբուհի Հարությունյանի, եւ «Խազեր» ՀԿ-ն` ի դեմս Արամ Գաբրիելյանի, միասին են գործում Հայաստանյան Կարմիր խաչից դրամաշնորհ ստանալու համար. «Կլիմայի փոփոխության եւ առողջապահության ոլորտների ազգային ռազմավարության վերլուծություն» թեմայով ծրագրի հաղթող է ճանաչվել «Սոցիալ- էկոլոգիական ասոցիացիա» ՀԿ-ն, իսկ «Քաղաքացիական հասարակության՝ հատկապես աշակերտների եւ երիտասարդության բարձրացման, ազգային քաղաքականության երկխոսության համար նյութերի մշակում» ծրագրի հաղթող է ճանաչվել «Խազեր» ՀԿ-ն:
Հետաքրքիր է, թե ինչպես մեկ մարդուց կազմված ՀԿ-ն, որը չունի ո՛չ կլիմայի փոփոխության, ո՛չ էլ առողջապահության բնագավառի մասնագիտացում եւ փորձ, հանկարծ միջազգային կազմակերպությունից դրամաշնորհ է ստանում:
Պատասխանը գտնում ենք, երբ ընթերցում ենք այդ երկու դրամաշհնորների հաշվետվությունները` «Սոցիալ-էկոլոգիական ասոցիացիա» ՀԿ-ի, այսպես կոչված, «վերլուծությունը» գրեթե ամբողջությամբ կրկնում է «Խազեր» ՀԿ-ի հաշվետվությունը: Սակայն դա դեռ ամենավտանգավորը չէ: Չանդրադառնալով Հայաստանում կլիմայի փոփոխության իրական պատճառներին, չներկայացնելով կլիմայի փոփոխության պատճառով մարդու առողջությունը վատթարացնող փաստացի վիճակը (նման ուսումնասիրություն Հայաստանում չի էլ կատարվել)` Սրբուհի Հարությունը գովքն է անում Արամ Գաբրիելյանի «կլիմայական նոր ֆինանսական մեխանիզմների», որոնց արդյունքում վարկային բեռն ընկնում է թե՛ համայնքի, թե՛ սովորական քաղաքացու վրա: Այդ վտանգի մասին ահազանգել եմ հոդվածում:
Ուստի լրիվ հասկանալի էր, որ հոդվածի հրապարակումից հետո միակը Սրբուհի Հարությունյանն էր, որ կատաղի հարձակում կատարեց ինձ վրա: Դե պարզ է` տիրոջը` Արամ Գաբրիելյանին, փրկելու հարց ուներ:
Գալուստ Նանյանի նյութն ամբողջությամբ` սկզբնաղբյուր կայքում