Նապաստակի միսը շա՞տ համով էր․ հպարտ քայլարածների «թավշյա խնջույքները» վերածվել են արատավոր սովորության
«Քայլարածները» շարունակում են իրենց ուրախ ուտուշ-խմուշները։
Դեռ մի քանի օր առաջ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանն իր հերթական ֆեյսբուքյան լայվով փորձում էր իրեն համոզել ու ժողովրդին հավատացնել, թե իրենք նախորդ իշխանության նման չեն։ Նա դեմքի անսովոր միմիկաներով ու ձայնային երանգներով, իբր, հեգնում էր «Իմ քայլը» դաշինքի անդամներին ՀՀԿ-ականների հետ նույնացնողներին։
«Մեզ նմանեցնում են ՀՀԿ-ի հետ։ Ասում են՝ մենք էլ երկու ոտք, երկու ձեռք ունենք, նրանք էլ, մենք էլ ենք շոր հագնում, նրանք էլ, մենք էլ ենք քեֆ անում, նրանք էլ, մենք էլ ենք խաշ ուտում, նրանք էլ։ Պատկերացնո՞ւմ եք՝ մենք էլ ենք խաշ ուտում․․․»։
Իհարկե, Փաշինյանի տեքստն ավելի շատ ինքնախոստովանություն ու արդարացում էր այն փաստի, որ «քայլարածներն» իսկապես վերածվել են հանրապետականների։
Օրերս էլ, իսկ ավելի կոնկրետ՝ հունվարի 19-ին՝ շաբաթ օրը երեկոյան, NEWSPRESS.am-ի աղբյուրների փոխանցմամբ, մի խումբ «քայլարածներ» եղել են Ծաղկաձոր քաղաքի Տանձաղբյուր փողոցում գտնվող «Բուրմունք» ռեստորանում։
Այս շքախումբը գլխավորել են «Իմ քայլը» խմբակցության պատգամավորներ Հայկ Սարգսյանը, Սասուն Միքայելյանը, վերջինիս ավագ որդին՝ Մեխակը, ովքեր «Բուրմունք» ռեստորան են եկել հատուկ նապաստակի միս ուտելու։
Մեր տեղեկություններով՝ վերջիններս նման «ճաշկերույթներ» հաճախ են անում ու առիթը բաց չեն թողնում կրկին ու կրկին տոնելու իրենց հաղթանակը։ Իսկ կենացներից էլ «մեր դեմ խաղ չկա» արտահայտությունն անպակաս է լինում։
Իհարկե, Փաշինյանը կարող է կրկին լայվ մտնել ու հիմա էլ ասել, թե իրենց կերած նապաստակն ուրիշ նապաստակ էր կամ որ իրենք էլ կարող են նապաստակ ուտել, սակայն դա խնդրի պարզաբանում կամ արդարացում չի կարող համարվել։
Հատկանշական է, որ ոչ ոք չի արգելում «Իմ քայլ»-ի անդամներին երբեմն ուրախանալ, քեֆ անել, ծախսել իրենց փողերը՝ ինչպես ուզում են, բայց դա արդեն սկսում է հաճախակի դառնալ և վերածվել արատավոր սովորույթի։ Դա մի կողմից։ Իսկ մյուս կողմից էլ, եթե դա իրականում այնքան էլ արատավոր սովորույթ չէ, ինչպես Փաշինյանն է փորձում համոզել, ապա այդ դեպքում ինչո՞ւ էր Փաշինյանն իր ընդդիմախոս ժամանակ քննադատում իշխանություններին՝ ճիշտ այդ նույն երևույթների ու արարքների համար։
Իրականում Հայաստանում պատգամավորների լուծելիք խնդիրները այնքան հրատապ են, որ հետհեղափոխական երկրում նրանք այսքան հաճախակի խնջույքներ կազմակերպելու ու նույնիսկ քիթ սրբելու ժամանակ չպետք է ունենան:
Իսկ միգուցե այն ժամանակ մսխելու և քեֆերին ծախսելու գումա՞րներ չունեին, իսկ հիմա ունեն ու քեֆ են անում, թե՞ պարզապես իրենց հետհեխափոխական խնջույքներն ուրիշ են՝ ժողովրդական են և հպարտ քաղաքացիների թավշյա հեղափոխության արդյունք․․․ Կամ էլ միգուցե կարծում եմ, որ խնդիրը հենց իշխանափոխությունն էր։ Նրանք թերևս ավարտված են համարում իրենց առաքելությունը և կարծում են, որ արդեն ստամոքսին երջանկացնելու ժամանակն է: