Ակունք իմաստնության
Քաղաքական կենսագրությունից զուրկ և բացառապես հարկատուներիս հաշվի Ազգային ժողովի շենք մուտք գործելու հնարավորություն ստացած նախկին անհաջողակ նախարար` ներկայիս պատգամավոր Մխիթար Հայրապետյանն օրենսդիր մարմնում օրենսդրական գործունեությամբ զբաղվելու փոխարեն որոշել է զբաղվել ատենախոսությունների ծագումնաբանությամբ:
Դատաիրավական համակարգում խայտառակ պարտություն կրելուց հետո իմքայալականներին Ռոբերտ Քոչարյանի ազատությունը հանգիստ չի տալիս, ուստի որոշել են հիմա էլ ստուգել այն բոլոր դատավորների մասնագիտական կարողությունները, որոնք երբևէ առնչվել են Քոչարյանի հետ:
Մխիթարը հայտնել է, որ դատավոր Ալեքսանդր Ազարյանի գիտական ատենախոսության հետ կապված կասկածներ ունեն, և դեռ պետք է ստուգեն՝ այն արտագրվա"ծ է, թե` ոչ:
Եթե նման մտահոգություն հնչեցներ մի գիտակ կամ քաղաքական հարուստ փորձառություն ունեցող անձնավորություն, գուցե լռեինք և այս հրապարակումն անելու կարիքը չլիներ, բայց երբ բազմամյա դատավորի ատենախոսությունը ստուգելու և կասկածի տակ դնելու ցցուն գաղափարով է հանդես գալիս Փաշինյանի դուխի տակ ծվարած «քայլարածը», լռել անհնար է:
Երբ Ազարյանի գրագիտության մասին խոսում է մեկն, ում քաշով մեկ Ազարյանը միայն կարդացել է, անհնար է այդ դեպքում չհիշեցնել Մխիթարին սեփական անցած ուղին կամ գլխի գցել, որ գուցե նախ պետք է իր մասնագիտական կարողությունները ստուգի:
Հավանաբար, պետք է վեթինգի՝ (գնահատում) ենթարկել Մխիթարի ատեստատը, դիպլոմն ու ատենախոսությունը, եթե իհարկե՝ ունի:
Մխիթար Հայրապետյանը ճիշտ կաներ՝ նախ ստուգեր նաև իրենց քաղաքական թիմի ատենախոսությունները կամ մատների վրա հաշվեր, թե այդ 88 հոգուց քանիսն ունի դրանից:
Նախքան ուրիշի աչքի փուշը տեսնելը, Մխիթա՛ր, քո աչքի գերանը նկատիր: Առնվազն սիրուն չէ, երբ ատենախոսությունների իսկությունը փորձելու կամ ստուգել հայտարարությամբ է հանդես գալիս կամ կայանում քաղաքական անգրագիրտությամբ արդեն տասը և ավել ամիսներ փայլատակող քաղաքական թիմի անդամը:
Այսքանից հետո Մխիթարին բացի խելքից ու խելամտությունից, այլ բան ցանկալ հնարավոր չէ:
NEWSPRESS.am