Սիթիամոլ Ալեքսանյանը լքում է ՀՀԿ-ն, իսկ Կոստանյանը՝ մրմռում․․․
Հանրապետական կուսակցությունն Ազգային ժողովում այլևս մեծամասնություն չէ։ Անպարտելի հանրապետականներին երազանքի մեծամասնության կարգավիճակում պահում էր, թերևս, միայն մաթեմատիկական հաշվարկը, որը նրանց պարագայում որևէ կապ չուներ հասարակության մեջ ՀՀԿ-ի ունեցած իրական կարգավիճակի հետ․ իրականության մեջ ՀՀԿ-ական երեսփոխանները երբեք էլ ողջ ընտրազանգվածի կողմից ընտրված մեծամասնություն չեն եղել։
Ուշացումով, բայց, փառք Աստծո, ՀՀԿ-ին այսօր երազանքից իրականություն վերադարձրեց և այս փառավոր գործի հերոսը դարձավ սիթիամոլ պատգամավոր Սամվել Ալեքսանյանն, ով այսօր հայտարարեց, որ դուրս է գալիս ԱԺ ՀՀԿ խմբակցությունից, և, փաստորեն, հետևում է իր նմանակ բիզնեսմեն պատգամավոր Արտակ Սարգսյանին, ով ՀՀԿ-ից հեռանալու մասին համարձակորեն հայտարարեց երեկ։
Ե՛վ Ալեքսանյանը, և՛ Արտակ Սարգսյանը, հարազատ խմբակցությունը լքել, սակայն դեռևս չեն հայտարարել, որ պատրաստվում են վայր դնել նաև պատգամավորի մանդատն, ինչը մրմռացրել է նախկին Գլխավոր դատախազ, ներկայիս Հանրապետական պատգամավոր Գևորգ Կոստանյանին։
Կոստանյանն այսօր Ազգային ժողովում լրագրողների հետ հարցուպատասխանի ժամանակ, հրաժարվելով իր գործընկներների արարքին բարոյական գնահատական տալ, փոխարենը վեհացրել է իրեն և դեմքին շատ խորը լրջություն տալով՝ նշել․
«Բարոյական կողմից իմ գործընկերների քայլերին չանդրադառնամ, բայց եթե ես կուսակցական լինեի և խմբակցության կազմը լքեի, մանդատս վայր կդնեի մի պատճառով, որ պառլամենտում հայտնվել եմ այդ կուսակցության քվոտայով։ Ես էդպես կվարվեի, անգամ, եթե հիմա դուրս գամ խմբակցությունից, անմիջապես վայր կդնեմ մանդատս»։
Կոստանյանի այս արտահայտություններից կարելի է մեկ հստակ եզրակացություն անել՝ պատգամավորը մրմռում է, որ այս պահին չի կարող թողնել և հեռանալ ջարդուփշուր եղած ՀՀԿ-ից, որովհետև կա Մարտի մեկ, որի վերաբերյալ Կոստանյանը աչքի է ընկել սկանդալային մի շարք հայտարարություններով։
Մարտի մեկի պատճառով նախկին գլխավոր դատախազը կառչած է շարունակելու մնալ փլատակների վերածված ՀՀԿ-ին, քանի որ նրանք դեռևս ունեն զգալի ազդեցություն արդարադատության համակարգում։
Այդ իսկ պատճառով՝ մինչ օլիգարխ պատգամավորները լքում են ՀՀԿ-ն, որի համար ընտրությունից ընտրություն լավ փող էին քցվում, Կոստանյանը դառը դատում և դատարկ նստում է՝ սպասելով բախտի իր բաժնին։