Նախարարի գործը «լայվ» անե՞լն է․ ԿԳ նախարարը խուսափել է կասեցնել իր նախորդի սխալ որոշումը՝ ասելով, թե դա իր գործը չէ
Վանաձորի «ԴՈՒՑ» կոչվող թաղամասի (Սիվաշան) Մարշալ Բաղրամյանի անվան թիվ 26 հիմնական դպրոցը փակման եզրին է: Իսկ ավելի կոնկրետ՝ արդեն նախկին կառավարության որոշման համաձայն՝ հունիսի 1-ից կդադարի գործել։ Այս որոշումը կայացվել է դպրոցների օպտիմալացման արդյունքում, և փաստորեն, հաշվի է առնվել այն հանգամանքը, որ դպրոցի աշակերտների թիվը չի գերազանցում 35-ը։
Հարկ է նկատել, որ թաղամասը գտնվում է ՀՀ ՊՆ N զորամասի տարածքում, և դպրոց են հաճախում հիմնականում ծառայության մեջ գտնվող սպաների երեխաները։ Բացի այդ, թաղամասը մի քանի կիլոմետր հեռու է Վանաձորից և երեխային մեկ այլ դպրոց տեղափոխելու համար, ծնողները ստիպված պետք է լինեն հրաժարվել իրենց աշխատանքից՝ երեխային «ԴՈՒՑ»-ից Վանաձոր, և հակառակը՝ Վանաձորից «ԴՈՒՑ» բերելու համար․ այսինքն՝ ամբողջ օրը ճանապարհին անցկացնելու համար։
NEWSPRESS.am-ի տեղեկություններով` դպրոցի տնօրենը, ավելորդ ծախսերից խուսափելու համար, կրճատել է աշխատողներին։ Դպրոցը չունի նույնիսկ փոխտնօրեններ և կազմակերպչական բոլոր աշխատանքները բաշխվում են տնօրենի և մյուս ուսուցիչների վրա՝ առանց հավելավճարի։
Հարկ է նկատել նաև, որ թաղամասում այսօր շենքեր են կառուցվում, որոնց վերաբնակեցումը ենթադրում է դպրոցահասակ երեխաների թվի ավելացում։ Բայց եթե նույնիսկ աշակերտների թիվը չավելանա, կարծում ենք, ավելորդ չէ նկատել, որ ծառայող սպաները, ովքեր առանց այն էլ անընդհատ գործուղումների մեջ են և ստիպված են ընտանիքներին իրենց հետ տանել մի վայրից մյուսը՝ հայրենիքին ծառայելու համար, արժանի են գոնե ապահովել իրենց երեխաների ուսումը։ Դպրոցն այնքան էլ մեծ չէ, և հետևաբար, մեծ ծախսեր չի պահանջում, թեև այն նաև վերանորոգման կարիք ունի, սակայն դպրոցի ուսուցիչներն ու նույնիսկ ծնողները համաձայն են անգամ այս պայմաններին, միայն թե ամեն օր մի քանի կիլոմետր հեռավորության ճամփա չկտրեն և չհասնեն Վանաձոր։
Այս խնդրով դպրոցի տնօրինությունը դիմել է նախկին կառավարությանը, սակայն վերջիններս իրենց որոշման մեջ մնացել են անփոփոխ։ Բայց որ ավելի վատ է՝ նոր ձևավորված կառավարությունը ևս անտեսել է խնդիրը։
Մեր տեղեկություններով՝ տնօրինությունը դիմում-խնդրանքով դիմել է նորանշանակ ԿԳ նախարար Արայիկ Հարությունյանին, սակայն նախարարությունից արձագանքել են, թե նախորդ իշխանության որոշումն է, և իրենք անզոր են բեկանել։
Մեկնաբանություններն ավելորդ են․ եթե նախարարությունն անզոր է, ի զորու չէ, կամազուրկ է կամ նմանատիպ այլ որակավորումներով ի վերջո ի վիճակի չէ և չի փորձում ճիշտ հանգուցալուծումներ տալ խնդիրներին ու ուղղել նախորդների սխալները, ապա ո՞րն է նրա իշխանության գալու տրամաբանությունը։ Ի՞նչ է նշանակում, թե նախորդ կառավարության կայացրած որոշումն է, և իրենք ոչինչ չեն կարող անել։
Չի քննարկվում այն, թե ինչ մեծ հաջողությունների են հասել դպրոցի աշակերտները և ինչ բարձր գիտելիքներ են ստանում այս դպրոցում, թե ինչպես են այս կրթօջախի անկյունները հավերժացնում հերոսներին․․․ թեև սրանք ևս կարևոր հանգամանք են․ հարցն այն է, որ եթե հայրենիքին ծառայող զինվորականների երեխաների համար կառավարությունն անհարամարություններ է ստեղծում՝ դրա հաշվին տնտեսելով մի քիչ գումար, ապա որտե՞ղ է պատրաստվում ծախսել այդ գումարը՝ մայրաքաղաքի առանց այն էլ հեղինակավոր դպրոցի՞ վրա, թե՞ իրենց ծառայողական մեքենաների ծախսերն են հոգալու։
Հա, ի դեպ․․․ այս տրամաբանությամբ, այսինքն՝ ծախսերը կրճատելու համար, ավելի լավ չէ՞ր օպտիմալացվեր կրթության նախարարության աշխատողների մեքենաները, որոնցից միայն մեկի կրճատմամբ արդեն՝ կտնտեսվեր դպրոցի երեխաների ուսուցման համար տրամադրվող գումարները։ Կամ, ասենք, փոխնախարարներն իրենց ախորժակի մեջ ավելի զուսպ լինեին և ամենաթանկ մեքենաներն ընտրելուց ու մարդկանց աչքերին թոզ փչելուց առաջ, մտածեին նաև, որ մարզերում գոյություն ունեն դպրոցներ, որտեղ սովորում են երեխաներ և որոնք պարզապես չի կարելի փակել։
Հ․Գ․ Ակնկալում ենք Կրթության և գիտության նախարարության արձագանքը:
Արմինե Մկրտումյան