Մարագոսի հայտարարության իմաստը, տողատակը ըստ ամենայնի այլ է․ վերլուծություն

Տեղյակ ենք Հայաստանի կառավարության որոշման մասին եւ կուսումնասիրենք այն, ասում է Հայաստանում ԵՄ դեսպան Մարագոսը, ի պատասխան ԵՄ անդամակցության մեկնարկի վերաբերյալ կառավարության եզրակացության մասին հարցին: Այս մասին գրել է վերլուծաբան Հակոբ Բադալյանը՝ անդրադառնալով  Հայաստանում ԵՄ դեսպան Վասիլիս Մարագոս հայտարարությանը։

«Ի՞նչն է ուսումնասիրելու ԵՄ-ն՝ կառավարության դրական եզրակացությու՞նը: Այդտեղ ի՞նչ կա ուսումնասիրելու: Ուսումնասիրելու առարկան թեման է, այսինքն այն նախաձեռնությունը, որ առաջ էին քաշել չորս ուժերը եւ որը ստացավ «Եվրաքվե» անվանումը, իրականացվեց ստորագրահավաք, դեռեւս նախորդ տարեվերջին հայտարարվեց դրա ավարտի մասին, եւ Նիկոլ Փաշինյանն էլ դեռեւս այդ ժամանակ հայտարարեց, որ տարակուսելի կլինի այդ նախաձեռնությանը դրական չվերաբերելը:

ԵՄ-ն այսքան ժամանակ չէ՞ր ուսումնասիրել թեման, նո՞ր պետք է անի դա: Չէ՞ որ կառավարությունում կատարվածը ըստ էության տեխնիկական է, այն ամենից հետո, ինչը նկարագրեցի նապորդ տարվա ժամանակագրությամբ:

Իհարկե, կասկած չկա, որ թեման ԵՄ համար ուսումնասիրված է:

Մարագոսի հայտարարության իմաստը, տողատակը ըստ ամենայնի այլ է: Նա խոսում է թերեւս Նիկոլ Փաշինյանի դիրքորոշման ու քաղաքականության «անկեղծությունն» ուսումնասիրելը: Այլ կերպ ասած, Փաշինյանն իրապե՞ս տրամադրված է ռազմավարական նպատակադրումով, թե՞ Եվրամիությանն է դնում որոշակի տակտիկական փաստի առաջ, գնդակը տեղափոխելով իրենց դաշտ:

Ինչպես շատ անգամներ առիթ եմ ունեցելլ ասելու, չունենալով որեւէ գործնական ակնկալիք Ռուսաստանից, Փաշինյանը փորձում է անվտանգության միջավայրում օպերատիվ ռիսկերի կառավարման հարցում պատասխանատվության վակուումը լրացնել Արեւմուտքով: Առավել եւս, որ Կովկասում ապակայունացման վրա խաղի առավել ակտիվ մոտիվացիոն ռեժիմը հենց Արեւմուտքում է՝ ընդդեմ Ռուսաստանի եւ Իրանի: Իսկ Արեւմուտքն այդուհանդերձ չունի այդ պատասխաննատվության տակ մտնելու, հետեւաբար նաեւ կաշկանդվելու ցանկություն: Որքան քիչ պատասխանատվություն Կովկասում, այնքան ավելի մեծ ազատություն Ռուսաստանի եւ Իրանի համար կենսական գոտում նրանց խնդիրներ առաջադրելու գործում:

Եվ այդ համատեքստում, ըստ իս, Փաշինյանի առաջ միշտ խոշոր հաշվով դրվում է այն, որ՝ «չենք հավատում», թե դու իրապես ձգտում ես կտրվել Ռուսաստանից: Բոլորովին զուտ զուգադիպություն չէ, որ կառավարության եզրակացությունը համընկնում է այն ժամանակին, երբ նկատելիորեն առկա է լիցքերի կուտակում, այսինքն անվտանգային ռիսկերի ուժգնացում:

Եվ այդ պայմաններում Փաշինյանը անում է քայլ, որը իսկապես բավականին ծանրակշիռ փաստի առաջ է դնում ԵՄ-ին: Ընդ որում, կարծես թե «միանում» է նաեւ Ռուսաստանը՝ ըստ էության «վերջնագրային»՝ կամ-կամ արձագանքով: Որովհետեւ, ինչպես դարձյալ առիթ եմ ունեցել արտահայտել բազմիցս, զուտ տակտիկական ռեժիմի պարագայում իրերի այդօրինակ դրությունը բավարարում է նաեւ Ռուսաստանին ու Իրանին, եթե կաշկանդում է եվրաատլանտյան թեւում նրանց մրցակիցներին: «Վերջնագրային» արձագանքով Մոսկվան մի կողմից փորձում է զգուշացնել Հայաստանին՝ չանցնել ռազմավարական ռիսկի սահմանը, մյուս կողմից «կշիռ» է հաղորդում Հայաստանի քայլին:

Ինչպես ասում են, «դե եկ ԵՄ՝ ու մի հավատա»»,-գրել է վերլուծաբանը։