Մեկ միլիոն դոլարն ի՞նչ փող է որ...
Հայաստանում ընտանեկան բռնության ենթարկված անձանց պաշտպանության, բռնարարին ու զոհին միմյանցից հեռու պահելու նպատակով կկիրառվեն էլեկտրոնային հսկողության միջոցներ` բռնարարի ու զոհի ոտքին կամ ձեռքին կամրացվի էլեկտրոնային շղթա, որ եթե նրանք իրար մոտենան, ոստիկանությունն ազդանշան ստանա եւ օգնության հասնի:
«Ընտանիքում բռնության կանխարգելման եւ ընտանիքում բռնության ենթարկված անձանց պաշտպանության եւ ընտանիքում համերաշխության վերականգնման մասին» օրենքում լրացումներ կատարելու մասին նախագիծն Ազգային ժողովը երեկ ընդունեց առաջին ընթերցմամբ։ Նախագծով առաջարկվում է օրենսդրական կարգավորում՝ միտված ընտանիքում բռնության ենթարկված անձանց պաշտպանության առավել արդյունավետ գործիքակազմ ունենալուն: ՀՀ ներքին գործերի փոխնախարար Արփինե Սարգսյանի խոսքով՝ գործող օրենքով նախատեսված է ընտանիքում բռնության ենթարկված անձանց, այսինքն՝ զոհերի պաշտպանության երկու հիմնական մեխանիզմ: Առաջինը վերաբերում է անհետաձգելի միջամտությանը, որն անմիջականորեն կայացվում է ոստիկանության համապատասխան ծառայողի կողմից, երկրորդը պաշտպանության մասին որոշումներն են, որոնք կայացվում են դատական կարգով: «Առաջարկվում է այս երկու խումբ որոշումների իրականացման տեսանկյունից օգտագործել նաեւ էլեկտրոնային հսկողության միջոցներ, որովհետեւ միջազգային պրակտիկան թույլ է տալիս նշել, որ ընտանիքում բռնության զոհ դարձած անձանց դեպքում եթե կիրառվում է անհետաձգելի միջամտության մասին կամ պաշտպանության մասին որոշում, շատ ավելի հեշտ է զոհի պաշտպանությունն իրականացնել: Սա ենթադրում է, որ բռնարարի ու զոհի մոտ պետք է տեղադրվի էլեկտրոնային հսկողության սարք, որ իրար մոտենալու պարագայում կամ այլ խախտումներ կատարելու պարագայում ահազանգման համապատասխան հաղորդագրություն կուղարկի իրավասու մարմնին»,- նշեց Սարգսյանը:
Սարքավորումների ձեռբքերման համար պահանջվում են որոշակի ֆինանսական միջոցներ. շուրջ 200 շղթայի հավաքածու ձեռք բերելու համար կպահանջվի մոտ 560 միլիոն դրամ` ավելի քան 1 մլն դոլար, այսինքն՝ մեկ շղթան արժե մոտ 5 հազար դոլար։
Ուշագրավ է, որ շղթայի արժեքի մասին կառավարության ներկայացած նախագծում խոսք անգամ չկա, եւ պարզ չէ՝ արտասահմանյան երկրներում, որոնց փորձի մասին թե՛ նախագծում է հիշատակվում, թե՛ փոխնախարարն էր իր խոսքում նշում, արդյոք այդ սարքերը նույնքա՞ն արժեն։ Նախագծում գրված է միայն․ «Հարկ է նշել, որ Կանադայում այս սարքավորումները տրամադրելու համար բռնարարը պետք է վճարի 250 ԱՄՆ դոլար: Կախված նրա ֆինանսական վիճակից` վերջիններիս հնարավորություն է ընձեռվում գումարը վճարել մաս-մաս, որը փոխանցվում է Ընտանեկան բռնության զոհերի պաշտպանության ծրագրին: Նշված գումարն իր մեջ ներառում է սարքի, ծրագրի եւ սպասարկման արժեքը»։
Հատկանշական է, որ չնայած ահռելի գումար է պահանջվում հիշյալ շղթաները ձեռք բերելու համար, սակայն նախագծում նշվում է, որ այս օրենքի ընդունումը պետական «բյուջեի եկամուտների էական նվազեցում կամ ծախսերի ավելացում չի նախատեսում»: