Որոշ տգետ փորձագետներ կարծում են, որ ռուս խաղաղապահները պետք է պահպանեն հայկական հողն ու ջուրը. նրանք եկել են պաշտպանելու արցախահայերին. Գառնիկ Դավթյան
Յուրաքանչյուր մարտավարական հաղթանակ, մեր դեպքում՝ պարտված պետության, մի շարք հնարավորություններ են ստեղծում թե՛ երկրի, թե՛ հասարակության համար։ Այս մասին «Հայելի» ակումբում ասաց Ադրբեջանի հարցերով փորձագետ Գառնիկ Դավթյանը։
Խոսելով այդ հնարավորությունների մասին՝ Գառնիկ Դավթյանը նշեց․
«Նախ առիթ ենք ստանում, որպեսզի ավելի խորը վերլուծենք իրավիճակի հնարավոր վերջնական կետի տանելու ուղղությունը։ Մասնավորապես, թե ինչ հնարավոր ձևերով կարելի է պայքարել, որ Բերձորն ու Աղավնոն պահպանեն հայկական, իսկ Սուս բնակավայրի մասին չեմ էլ խոսում, որովհետև դրանցից մեկի հանձնումը նշանակում է մյուսների հանձնում։ Ըստ Նաիրի Հոխիկյանի եթերի՝ հասկացանք, որ այդ պրոցեսները որոշակի դադար են ստացել։ Կան մի շարք գեոպոլիտիկական հարցեր, անհամաձայնություններ տարածաշրջանային պետությունների հետ, ինչու չէ նաև Ռուսաստանի։ Կարծում եմ, որ առհասարակ Բերձորը հայկական պահելու թիվ մեկ թիրախը պետք է լինի տարածաշրջանը, իսկ ես խոսում եմ կոնկրետ Բերձորի և Սուսի վերաբնակեցման մասին։ Երեկ քննարկում էր, որի ժամանակ նշվեց, թե քանի արցախցի փախստական է ապրում Հայաստանում, այդ թվում նաև բերձորցի, որոնք չեն ապրում կոնկրետ իրենց բնակավայրում»։
Փորձագետի խոսքով՝ ի սկզբանե նոյեմբերի 9-ի տխրահռչակ փաստաթղթի ստորագրումը նաև մի շարք պլանավորած պանիկա տարածելու քարոզչությամբ առաջնորդվեց։
«Կհիշեք, որ պատերազմի ավարտին, հենց սկզբից խոսվում էր, որ պետք է Բերձորը հանձնվի և այդտեղի ապրող բնակչությունը պետք է արագ լքեն իրենց տները։ Մի մասն իրենց տները այրեցին, մի մասը գույքը տեղափոխեցին, և փաստացի, մեծամասամբ Բերձորը դատարկվեց։ Հետագայում պարզվեց, որ այդ ժամանակ չի հանձնվելու։ Հետո պետք է որոշակի գործընթացներ տեղի ունենան։ Փաստորեն, փաստացի, նպատակաուղղված ապատեղեկատվություն տարածվեց։ Փաստացի Բերձորը կարող էր չդատարկվել այդպիսի մեծ թափով, բայց դատարկվեց։ Հիմա վերաբնակեցման գործընթացը բավականին բարդ է ընթանում։ Հիմա այնտեղ բնակվում է շուրջ 50 ընտանիք։ Սա շատ քիչ թվաքանակ է, որպեսզի ռուս խաղաղապահները կարողանան լեգիտիմություն ունենալ, պահպանեն այդ տարածքը որպես հայկական։ Ես ուզում եմ նշել, որ որոշ տգետ փորձագետներ կարծում են, որ ռուս խաղաղապահները պետք է պահպանեն հայկական հողն ու ջուրը, բայց դա թյուր ընկալում է և ավելի շատ տեղավորվում է հակառուսական քարոզչության տրամաբանության մեջ»,- նշեց Դավթյանը և հավելեց, որ ռուս խաղաղապահները չեն եկել պաշտպանեն հայկական հողը, այլ եկել են պաշտպանելու արցախահայերին։
Փորձագետի խոսքով՝ ռուս խաղաղապահները պահպանում են արցախահայերի կյանքի իրավունքը։ Եվ, հետևաբար, բոլոր այն պնդումները, որ, թե ինչու հանձնվեց այս տարածքը, չպահպանվեց ռուսների կողմից, առաջին հերթին պետք է դիտարկել այդ տգիտության դաշտում կամ ուղղորդված հակառուսական քաղաքականություն վարելու դաշտում։