Հակված չեմ այն մոտեցմանը, որ սա կարող է վերաճել լայնամասշտաբ ռազմական գործողությունների, բայց լոկալ բախումները չեն բացառվում. Տիգրան Աբրահամյան
Պետք է արձանագրենք, որ պատերազմից հետո Ադրբեջանը ձեռնարկում է հնարավոր բոլոր քայլերը Հայաստանի նկատմամբ իր առավելությունն առարկայական դաշտ բերելու համար: Այս մասին այսօր մամուլի ասուլիսի ժամանակ ասաց «Հենակետ» վերլուծական կենտրոն ՀԿ ղեկավար Տիգրան Աբրահամյանը:
«Առաջինը դա արտահայտվեց նոյեմբերի 9-ի փաստաթղթով, երկրորդը՝ հունվարի 11-ին տեղի ունեցած պայմանավորվածությունն էր, այս փուլն աչքի է ընկնում Հայաստանի նկատմամբ օրակարգ բերվող զիջումներով. Ադրբեջանն այս ճանապարհին իրադրությունը զարգացնում է սահմանային լարվածության ճանապարհով: Այս զարգացումները անհայտությունների մեծ համակարգ են պարունակում: Պարզ չեն հիմնական ուղղությունները, դեռևս պարզ չէ, թե դրդապատճառն իրավիճակն այս հուն հասցնելու, որովհետև Հայաստանի իշխանությունները կարծես թե դեմ չէին նոր փոփոխություններին, զիջումներին և այլն, մի փոքր արհեստականություն կա Հայաստանի իշխանությունների հայտարարություններում»,- ասաց Աբրահամյանը:
Ըստ նրա՝ պետք է ինքներս մեզ համար փաստենք, որ Ադրբեջանը ցանկացած իրավիճակի համար ունի սցենարային զարգացումներ:
«Դրանցից մեկը ենթադրում էր Արցախից հետո Հայաստանի տարբեր ռազմական օբյեկտների վերահսկողության ապահովում, ինչն, ըստ ադրբեջանցիների, հնարավորություն է տալիս իրեն Հայաստանի նկատամբ ունենալ ճնշման լծակներ ու հասնել իր պահանջածի առավելագույնին: Հիշեցնեմ, որ պատերազմից հետո մենք նման մի կետ ունենք Գորիս-Կապան, Կապան-Ճակատեն հատվածում, երբ ճանապարհի մի մասը բառի բուն իմաստով ադրբեջանցիների վերահսկողության տակ է, իսկ ճանապարհի մի մեծ հատված անցնում է ադրբեջանական դիրքերից 50-100-200 մետր հեռավորության վրա, ունենք խոշոր երկրորդ ուղղությունը՝ Սոթք-Խոզնավար հատվածն է, այսինքն՝ Գեղարքունից Սյունիք հատված, Սև լճի հատվածն է, որտեղ ադրբեջանական զորքերը 2,5 ամիս գտնվում են Հայաստանի տարածքում, վերահսկում են ինչպես ճանապարհներ, այնպես էլ ջրային պաշարներ: Հատկապես Իշխանասարի հատվածում ադրբեջանցիների դիրքավորումը հնարավորություն է տվել դիտարկման շատ ավելի էֆեկտիվ վերահսկողության տակ վերցնել Սիսիան-Գորիս ճանապարհը: Երկրորդ ուղղությունը դարձել է Երասխը, որը կարևոր հանգույց է Երևանը Վայոց ձորին և Սյունիքին կապելու ուղղությամբ, ամբողջ գլխավոր հարավային մայրուղին անցնում է այդտեղով: Այսինքն՝ այդ հատվածում հավանական ադրբեջանցիների համար ցանկացած դիրքային բարելավում կարող է մեզ համար անդառնալի հետևանքներ թողնել»,- ընդգծեց Աբրահամյանը:
Նրա խոսքով՝ Ադրբեջանը երկու խնդիր է լուծում՝ առաջինն իր համար ռազմավարական և մարտավարական առումով հնարավորություններ ստեղծելն է Հայաստանին մինչև վերջ ճնշելու և բանակցային գործընթացում առավելագույնը ստանալու համար, իսկ 2-րդը, ըստ Աբրահամյանի, սա գործընթաց է, որ կարող է հնարավորություն տալ Ադրբեջանին լայնամասշտաբ ռազմական գործողություններ իրականացելու և էֆեկտիվ մարտ վարելու համար:
«Այս պահին ես այնքան էլ հակված չեմ այն մոտեցմանը, որ սա կարող է վերաճել լայնամասշտաբ ռազմական գործողությունների՝ անկախ այն հանգամանքից, որ Ադրբեջանը տարածքային հավակնություններ է ներկայացնում և վերջին շրջանում բանականին սուր են հայտարարությունները, բայց կարծում եմ, որ գոնե այս փուլում, գոնե այս իրավիճակում, գոնե կարճաժամկետ կտրվածքով Ադրբեջանը լայնամասշտաբ ռազմական գործողությունների չի գնալու: Սա, իհարկե, ոչ միայն չի բացառում լոկալ բախումները՝ նաև սահմանի այլ հատվածում, այլև բավականին մեծ ռիսկայնություն է պարունակում: Բայց մենք պետք է հասկանանք, որ կա մասշտաբի խնդիր և այս իրավիճակում լայնամասշտաբի ռիսկը հատկապես կարճաժամկետ կտրվածքում, գոնե ինձ համար ուրվագծված չէ»,- ասաց Արցախի նախագահի նախկին խորհրդականը: