Գեներալի երկխոսությունը երիտասարդ օպերի հետ
«Վատն է այն զինվորը, ով չի երազում գեներալ դառնալ»։
Մ․ Վ․ Սուվորով
Հրապուրվեցի զինվորական կինոնկարներով, հետախույզ դառնալու ցանկություն առաջացավ։
Ինչպես այն իրականություն դարձնե՞լ։
Լավ սովորել դպրոցում, բարձրագույն կրթության առկայություն, կարողանալ գլուխ հանել փողոցի օրենքներից, լինել համարձակ ու տոկուն, քո երկրի նվիրյալ, սիրել ընտանիքը՝ հայրիկը մեզ մոտ գլխավորն է։ Եվ այսպես՝
Ուղի 1-ին
Կրտսեր լեյտենանտ -Այս կոչումը բաց թողեցի, քանի որ ԽՍՀՄ-ում զինվորական ամբիոն ունեցող բուհ-ն ավարտելիս շնորհում էին լեյտենանտի կոչում։ Հո փոխարենը նրանց մասին լավ երգ էին երկնել․ «Младшый лейтенант, мальчик молодой, я хочу потанцевать с тобой»։
Լեյտենանտ -Ուռա՜, իրականացել է երկար սպասված երազանքը, ստացել եմ բաց կապտավուն գույնի ուսադիրներով համազգեստ, հրազեն կրելու իրավունք։
Տվել են աշխատասենյակ։ Սենյակում երկուսս ենք, գործընկերս 50-ն անց է, իրար հետ հետաքրքրությունների ու զրույցի ընդհանուր թեմա չունենք։
Ամբողջ օրը զբաղված եմ նրա սևագործ աշխատանքով։ Սովորում եմ մի մատով տպագրել։
Ճաշարանում այստեղ յուրաքանչյուր ոք վճարում է իր համար։
Կոլեկտիվն ինտերնացիոնալ է։
Ավագ լեյտենանտ -Երկու տարին թռավ։ Հարմարվել եմ։ ԽՍՀՄ ՊԱԿ-ի բարձրագույն դպրոց։ Առաջին օպերատիվ հաջողությունը լավ ուղղորդիչ է։ Ստացա ինքնուրույն աշխատանքի թույլտվություն։
Եվս երեք տարի թռավ։
Կապիտան - Իմ սիրած կոչումներից մեկն է։ Արդեն տարիուկես է ավագ օպեր եմ։
Դաստիարակ եմ, սովորեցնում եմ «իմ սևագործ աշխատանքը»։ Չի ընդդիմանում, նորմալ է ընդունում։ Տեսնենք ինչ է դառնալու։
«Ինձնից խելոք» դուրս եկավ։ Ծառայության հինգ տարուց գնաց բիզնես, միլիոնատեր դարձավ, ապրում է Մոսկվայում։ Սակայն ես նման ուղիով գնալու ցանկություն չունեմ։ Ես սիրում եմ իմ աշխատանքը՝ «Капитан, капитан улыбнитесь»։
Մայոր -Ծառայության 8 տարի, ստորաբաժանման պետի տեղակալ։
Ինչպես ասում են չեկիստական միջավայրում, «ակումբի» անդամ եմ։ Եթե ինչ-որ բան, կթաղեն մեծարումով։
Մի կողմ թողնենք տխուր թեմաները։ Քեզ արդեն հարգում են, աշխատասենյակ մտնելուց ջահելները հոտնկայս են ողջունում։
Փոխգնդապետ - Հեղափոխություն։ Անկախություն։
Հայաստանի Հանրապետության ազգային անվտանգության պետական վարչություն։ Նոր ղեկավարություն, այլ խնդիրներ, քաոս։
7 տարվա դադար։
Պատերազմ։ Հաղթանակ։
Մարտական հանձնարարության կատարման համար շնորհվել է արտահերթ կոչում։ Ստորաբաժանման ղեկավար։ Քայլում եմ գլուխս բարձր, հարկավոր է օրինակ հանդիսանալ ու պատասխան տալ սեփական ենթակաների աշխատանքի համար, բարձրացնել աշխատակիցների արհեստավարժության մակարդակը, հետևել աշխատանքից դուրս նրանց կենսակերպին, պատասխանատու լինել ամեն ինչի ու բոլորի համար։
Գնդապետ -Մենք 70 սպա էինք, ու գնդապետի մեկ պաշտոն էր։
Ինչպես հասնել դրան։ Մի կողմ նետել անձնական ամեն ինչ ու մինչև արմունկները խրվել աշխատանքի մեջ, ունենալ շոշափելի արդյունքներ։ Եվ 15 տարի անց ահա հաջողությունը՝ կարակուլե գլխարկ կրելու իրավունք՝ «ну, настоящий полковник», ծառայողական անհատական մեքենա, հսկայական պատասխանատվություն։
Ցավոք սկսում եմ ճերմակել։
«Հայրիկ, մենք արդեն ինստիտուտ ենք ընդունվել, իսկ դու նույնիսկ չնկատեցիր»։
Աջակցության համար շնորհակալություն կնոջս։
Գեներալ -Ինչպես ասվում է իմ մանկության մուլտֆիլմում, «իրականանում են ծերուկ առաջնորդ Բատուալոյի կանխատեսումները»․ «Մայրիկ, ես գեներալ եմ»։
Սա կրկնակի երջանկություն է՝ մայրս ողջ է։
Ես 55 տարեկան եմ։ Կարմիր լամպասներ, պարգևատրված եմ մեդալներով։ Դրանցից ամենասիրածները ՀՀ ազգային անվտանգության մարմինների պատվավոր աշխատակիցն է, Հայրենիքին ծառայության ու Մարտական ծառայության համար մեդալներն են։
«Գեներալն Աֆրիկայում էլ է գեներալ»։
Ի տրիտուր ի՞նչ։
Տեղի տված առողջություն, ամբողջովին ճերմակած եմ։ Ապրված է կյանքի գիտակցված մասը։
Ուղի 2-րդ
Երկարմյա ծառայությունն ու ժամկետային ծառայությունը պարտադիր չեն՝ կարելի է չավարտել հատուկ դպրոցը, սակայն երկրի քաղաքական ղեկավարությունում անհրաժեշտ կապերի առկայության դեպքում ստանալ բարձր պաշտոն ու սպայական բարձրագույն կոչում, ուժային կառույցներում և ոչ մի օր չծառայելով, չունենալով մասնագիտական հմտություններ ու սպայական պատվի մասին պատկերացումներ՝ ղեկավարել հաստատություններ։
Մի տեսակ կինդեր անակնկալներ են, մնացած որակների մասին խոսելն իմաստ չունի։ Արդյունքում դրանց կարիերայի ավարտը տխուր է։
Հ.Գ. 1․ Մինչև ապրիլյան հայտնի դեպքերը, երկու տարի պաշտոնաթող եմ։ Սպայական պատիվն ու խիղճը թույլ չեն տալիս անգամ ծառայությունը շարունակել։ Ես կարծում եմ՝ օպերկազմը ինձ դա կների։
Հ.Գ. 2 Իմ թանկագին օպերներ, ես ձեզանից մեկն եմ։
Մի հուսահատվեք։
Խորհուրդ եմ տալիս ընտրել առաջին ուղին։
Երիտասարդ ժամանակներից պահպանեք պատիվը։
Պատիվ ունեմ՝ Ե․ Հրանտ