«Իմ քայլը» զբաղված է Ծառուկյանով՝ պետքներին չի, որ վաղը Քարվաճառը կանցնի Ադրբեջանին
Այսօր ապամոնտաժվեց Քարվաճառի սկզբնամասում տեղադրված «Ազատ Արցախը ողջունում է Ձեզ» ցուցանակը։ Մի ցուցանակ, որն ունենալու համար պայքար է մղել մի սերունդ ու նահատակվել՝ վկան տասնյակ տարիներ աչքներիս առաջ հառնած Եռաբլուրն է։
Այսօր այդ նահատակների արյան գնով ձեռքբերվածն ապամոնտաժվում է, որովհետև վաղը Քարվաճառը հանձնվելու է Ադրբեջանին ու վաղվանից այդ ցուցանակի փոխարեն մեր աչքն են մտնելու ադրբեջանական դրոշները։ Սա այս իշխանության դավաճանության գագաթնակետերից մեկն է, երբ սեփական ձեռքերով թշնամուն է տալիս արյան գնով ձեռքբերածը։
Ազգությամբ և յան ազգանունն ունեցող ամեն մի հայի համար այս օրն ու առհասարակ նոյեմբերի 10-ից հետո ամեն մի օրը ամոթի ու խայտառակության օր է, դավաճանված զգալու օր։
Ցավոք, օրերն այդպիսին չեն Ազգային ժողովի «Իմ քայլը» խմբակցության պատգամավորների համար, որոնց ազգանունը թեև վերջանում է յան-ով, բայց նրանք հայ լինելու, հայի շահի ու հայկականության հետ որևէ կապ չունեն։
Կհարցնեք՝ ինչո՞ւ, պատասխանը շատ պարզ է՝ նայեք, թե՞ ինչ են քննարկում այդ անձինք այսօր Ազգային ժողովում, այսօր՝ երբ Արցախ ենք հանձնում կտոր-կտոր, մաս-մաս։ Քննարկում են «Բարգավաճ Հայաստան» խմբակցության ղեկավար Գագիկ Ծառուկյանի լիազորություններից զրկելու հարցով Սահմանադրական դատարան մտնելու հարցը։
«Հիմք ընդունելով Սահմանադրության 95-րդ հոդվածը, Կոռուպցիայի կանխարգելման հանձնաժողովի 2020 թվականի հոկտեմբերի 26-ի «Ազգային ժողովի պատգամավորի կողմից անհամատեղելիության պահանջների խախտման մասին» 03/2020 եզրակացությունը, ղեկավարվելով «Ազգային ժողովի կանոնակարգ» սահմանադրական oրենքի 157-րդ հոդվածի 1-ին մասով` Ազգային ժողովի խորհուրդը որոշում է. 1.Ազգային ժողովի ատգամավոր Գագիկ Ծառուկյանի լիազորությունները դադարեցնելու հարցով դիմել Սահմանադրական դատարան»:
Ահա այն ամենն ինչով զբաղված են այսօր մեր երեսփոխանները, որոնք ԱԺ Խորհրդի կազմում մեծամասնություն են կազմում։ Բնականաբար արդեն իսկ պարզ է, թե ինչ եռանդով են կողմ քվեարկելու որոշմանն ու հարցն ուղարկելու իրենց կերտած Սահմանադրական դատարան։ Ու սա կատարվում է մի երկրում, որտեղ պետության ղեկավարի գործառույթն անհետ կորած զինվորների ծնողները պատվիրակում են ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինին, աղաչում զբաղվել իրենց որդիների հարցով, քանի որ այս 50 օրերին վարչապետի աթոռը զբաղեցնող Նիյկոլը ապացուցել է, որ անկարող է որևէ հարցով զբաղվել՝ հօգուտ հայերի։
Գագիկծառուկյանացավով են տառապում մեր պատգամավորները այն դեպքում, երբ Արցախում ադրբեջանցի հրամանտարը նվաստավցնում է իր գյուղին ու իր հողին կպած հայ գյուղացուն, որին չեն էլ բարեհաճել տեղեկացնել, որ իր հայրենի եզերքն էլ իրենը չէ ու այն նվիրում են Ադրբեջանին։
Ուղեղի գրամ ունեցող ամեն ոք պետք է համեմատի այս երկու իրադարձություններն ու անի հետևություններ, թե ինչու այսօր դարձանք պարտված պետություն ու ինչու է այսօր Շուշիում՝ վազգեն Սարգսյանի արձանի հարևանությամբ Աննա Հակոբյանի սիրած ադրբեջանական մուղամը հնչում։
NewsPress.am