«Արա, լսի, քո կողմ ա գալի էդ կնիկը, դիմակը քթի վրա չի, դրան կանգնացրեք». մարդաորս՝ առանց կանոնների. Տիգրան Սիմոնյան
«Փաստարկ» մամուլի ակումբի ղեկավար, լրագրող Տիգրան Սիմոնյանը գրում է.
«Հինգերորդ օրն է՝ սպասում եմ ՀՀ պարետատան կամ Ոստիկանության պաշտոնական ծանուցմանը, որպեսզի անձամբ ինձ համար պարզեմ երկու կարևոր հարցի պատասխան.
առաջին՝ արդյոք ես և իմ ընտանիքը ՀՀ օրենքներով լիարժեքորեն պաշտպանվա՞ծ ենք մեր իսկ երկրում,
երկրորդ՝ Հայաստանը վերջնականապե՞ս է շեղվել քաղաքակիրթ հասարակություն կառուցելու բաղձալի ուղուց, թե՞ դեռ վաղ է, «ձեռքերը լվանալու» և արտագաղթի մասին մտածելու համար:
Ինչպես կասեր դասականը, այդ օրվա՝ հուլիսի 4-ի կեսօրը արտաքուստ ոչ մի տհաճ բան չէր կանխորոշում: Ավելին: Լավ տրամադրությամբ, ժամը 16:30-ի սահմաններում, Տիգրան մեծ պողոտայով հանգիստ քայլում եմ դեպի Սասունցի Դավթի հրապարակ և ծխում նոր վառված գլանակը: Կանգառից 10-15 մետր հեռավորության վրա դեն եմ նետում գլանակի մնացորդը ու մինչ կփորձեի դիմակով ծածկել քիթս ու բերանս... այ հենց էդտեղ կինոն սկսվեց միանգամից:
-Հո՛պ, ես տեսա, դուք դիմակը չէիք կրում պարետատան որաշմամբ սահմանված ձևով,- ձեռքը դեպի ինձ պարզած՝ հաջողակ որսորդի ոգևորությամբ ու հաղթական տոնով ազդարարում է կանգառի բազմության միջից անսպասելի դուրս պրծած սերժանտը:
Հանգիստ տոնով սերժանտին և նրան միացած ավագին բացատրում եմ եղելելությունը՝ ինչպես որ կա: Այն է՝ քայլելիս ծխել եմ, մնացորդը նետելուց հետո առանց դիմակի դատարկ մայթով քայլել եմ ընդամենը 2-3 քայլ...
Պահանջում են անձը հաստատող փաստաթուղթ, որը ստանալուց և նրա բովանդակությանը ծանոթանալուց հետո 25-27 տարեկան ավագը ինձ է դիմում հետևյալ բառերով.
- Լսիր, Տիգրան... մենք արձանագրություն ենք կազմելու...
- Լսիր, հարգելի ավագ, - նրան կտրուկ ընդհատում եմ ես, - ես ձեզ համար կարող եմ լինել առնվազն պարոն Սիմոնյան...
Ու հարց եմ տալիս՝
- Մի՞թե դուք ինձ ծխախոտի մնացորդը դեն նետելիս չտեսաք, դա ձեզանից բավական մոտ:
- Չե: Մենք հեռվից տեսել ենք, որ դուք դիմակով չեք:
- Դուք երկուսով եք, ես մենակ, հետևապես իրավունք ունեմ ձեր կարծիքը համարել կանխակալ, - հակադարձում եմ նրանց, - ունե՞ք ձեր կարծիքը հաստատող որևէ ՓԱՍՏԱԿԱՆ հիմք:
- Մենք ձեզ ապացուցելու բան չունենք: Մենք ինչ տեսել ենք, դա ճիշտ է: Այդ դուք պետք է հաստատեք, որ դիմակ եք կրել...
Այստեղ ԱԺ ամբիոնի նախկին ,,մշտակյացի՛՛ ոճով ասենք՝ ՑԸՄՓ...
Նրանց խնդրում եմ ներկայանալ, ինչին ի պատասխան, արձանագրությունը կազմելուն զուգընթաց, մեկումեջ իրար դեմքի նայելով, կմկմում են՝
- Սերժանտ ... Վահանյան ..., ավագ .... Գրիգորյան...
Վերջին հարցիս՝ Ոստիկանության ո՞ր բաժնից եք, տրվում է լրիվ անսպասելի պատասխան.
- Շենգավիթի...
Դարձյալ նույն ոճով մի հատ էլ՝ ՑԸՄՓ...
(Էրեբունու վարչական տարածքում՝ Շենգավիթի ոստիկաններ):
Ինչևէ: Լրիվ անտրամադիր շարունակում եմ ճանապարհս դեպի երկաթուղային կայարան՝ Երևան տանավաճառ անցնելու համար: Ու հանկարծ աչքերիս առաջ բացվում է հիրավի աննախադեպ, ես նույնիսկ կասեի՝ պատմական պատկեր. Սասունցի Դավթի հրապարակի տարբեր հատվածներում, այդ նույն պահին 7-8 ոստիկանական խմբեր զբաղված էին առնվազն նույնքան թվով մարդկանց վերաբերյալ արձանագրություններ կազմելով:
Եվ ինչպիսի՜ զուգադիպություն. պարզվեց քիչ հեռվում վարչական տույժի էին ենթարկում ևս մեկ Սիգրան Սիմոնյանի:
Սակայն այսպես ասած՝ ՄԱՐԴԱՈՐՍ ԱՌԱՆՑ ԿԱՆՈՆՆԵՐԻ գործողության վերջին ակորդը դեռ պետք է տրվեր Երևան առևտրի կենտրոնում: Ջերմաչափվելուց և ալկոգելով օծվելուց հետո, երբ հընթացս փորձում էի գտնել պահանջված տաղավարը, մեկ էլ հանկարծ ականջիս է հասնում քաղաքացիական հագուստով տղամարդու հեռախոսազրույցը.
- ... արա, լսի, քո կողմ ա գալի էդ կնիկը, դիմակը քթի վրա չի, դրան կանգնացրեք...
Փաստորեն, բանից պարզվեց՝ առևտրի կենտրոն ելումուտ անողների թերևս կեսը, էդ ճռռան շոգին, իր մասնագիտական բանուգործը թողած, զբաղված էր ոչ պատշաճ ձևով դիմակ կրողներին որսալով...
Եվս մեկ ՑԸՄՓ՝ վերջաբանի փոխարեն:
Հ.Գ. - Երեկոյան ֆոյսբուքյան մի հավաստի գրառումից տեղեկացա, որ օրերս ՀՀ Ոստիկանության վրա արձանագրությունների շատ մեծ ու ծավալուն «պլան» է դրված»: