Թորոսյանին տարեք, տեղը հեքիմ բերեք, գուցե փրկի
Հայաստանը շարունակում է կորոնավիրուսի վարակաիրների թվով մեր տարածաշրջանում առաջ անցնել Վրաստանից, Ադրբեջանից, Թուրքիայից ու սա ոչ թե այդ պետությունների առանձնահայտկություններից է բխում, այլ պարզապես, ի տարբերություն մեզ, այնտեղ կա կառավարում, մեզ մոտ՝ շիլաշփոթ:
Աշխարհի այն երկրները, որոնցում տարածում է գտել թագակիր վարակը, կարողացան խիստ կարանտինային պայմաններ սահմանելով, տնտեսական տարատեսակ սահմանափակումներով հասնել նրան, որ արտակարգ դրության ռեժիմի ընթացքում վարակի կառավարումը լինի պետության վերահսկողության ներքո, իսկ մեզ մոտ այս հարցում դարձյալ ճիշտ հակառակն է:
Արտակարագ դրության սահմանումից հետո վարակակիրների թիվը ոչ թե նվազել է, այլ հարյուրներով ավելացել՝ այսօր հասնելով 335-ի:
Երկրում օր օրի ավելանում են նաև մահվան դեպքեորը, ու փոխարենը մեր առողջապահության նախարարն ու վարչապետը դուրս գան ֆեյսբուքից ու գործ անեն, որ հետո չդատվեն, շարունակում են պատասխանատվությունն իրենցից հեռացնել և այն գցել շարքային պողոսների վրա և դա հերքի չէ՝ մի հատ էլ ծաղրել:
Աշխարհի ցանկացած այլ երկրի առողջապահության նախարար, որը իրեն տրված ոլորտը կբերեր ու կկանգնեցներ նման կաթվածահար վիճակում, հիմա վաղուց արդեն կամ հրաժարական տված կլիներ, կամ ամոթից օրնիբուն կաշխատեր, որովհետ ամեն մի մահ նրա խղճին է, հարյուրներով վարակակիրների ավելացումը՝ նրա անգործության հետևանքը:
Այդպես կլիներ աշխարհի զարգացած և զարգացող ցանկացած երկրում, իսկ մեզ մոտ անգամ այդ հարցում է պատկերը խայտառակ տարբեր:
Արսեն Թորոսյանն այնքան պարապ է, որ հասցնում է աջ ու ձախ ֆեյսբուքյան գրառումներ անել, սքրինշոթեր հրապարկել, հեգնել, ծաղրել իր անպտուղ աշխատանքի հետևանքները իր երեսին դակողների վրա: Այսպես անում է այն երկրի առողջապահության նախարարը, որտեղ վարակակիրների այս տեմպերը պահպանելու դեպքում մի քանի շաբաթից առողջապահական համակարգը ուղղակի կկանգնի կոլապսի առաջ:
Ինչպես հասկանաս այն նախարարին, որը մեկ ասում է, որ մեր ռեանիմացիոն բաժանմունքներում 203 տեղ ունենք, որոնցից 131-ն արդեն զբաղված է, մեկ էլ ծաղրում է Վանեցյանի թվիթերյան գրառումը իրեն բնորոշ էժանությամբ:
Ինչպես հասկանաս այն նախարարին, որը, միլիոնների աշխատավարձ ու պարգևավճարներ է ստացել զրոյական կարողությունների համար, բայց օր օրի զարկ է տալիս միայն սրամտելու իր կարողություններին:
Ինչպես հասկանաս այն նախարարին, որը կյանքի մեջ գոնե մեկ հիվանդ չի բուժել, բայց հիմա դարձել է բոլոր հիվանդնաերի համար առաջին և գլխավոր պատասխանատուն:
Նման նախարարին հասկանալ հնարավոր չէ, նրա գործի և իմացությունների լավագույն դրսևորումը առողջապահության համակարգի պայթյունավտանգ այն վիճակն է, որում հայտնվել է բացարձակապես խնդրին մատների արանքով նայող նախարար ունենալու պատճառով:
NewsPress.am