Փաշինյանի անկատար խոստումները կկոմպենսացնի հայկական «jingle bells»-ը, թանկացումներն էլ՝ խոզի բուդ չուտելը
Այն, որ Նիկոլ Փաշինյանը իշխանության եկավ խոստումներով, երկրորդ կարծիք լինել չի կարող։ Նույնիսկ Փաշինյանի ամենամոլի երկրպագուներն ու հեղափոխության ջատագովները կասեն, որ փողոց դուրս եկան, ճանապարհ փակեցին և, ի վերջո, ձեռքը վերև պարզած իշխանափոխություն արեցին, որովհետև Փաշինյանը խոստացավ, որ իշխանությանը հեռացնելով՝ ամեն ինչ լավ է լինելու․․․
Մի խոսքով՝ զուտ պոպուլիստական հայտարարություններ, որոնք բխում էին ավելի շատ ո՛չ թե մարդասիրությունից, այլ մարդկանց խեղճությունից միայն։ Այլ կերպ ասած՝ իր իշխանությունը հեղափոխության օրերին չպարտադրող Փաշինյանը, շահարկելով մարդկանց խեղճ վիճակը՝ եկավ իշխանության, իսկ հետո եղավ այն, ինչ պետք է լիներ․․. թանկացումներ, գործազրկություն, հարկ ու տուրքերի ավելացում, տնտեսական անկում, արտագաղթի ավելացում․․․ ասել է թե՝ խորտակված հույսեր, սպասումներ ու փուչ խոստումներ։
Իհարկե, կարելի է մի պահ մտածել, որ իշխանությունը կուրացրել է Փաշինյանին ու կտրել նրան իրականությունից, որի պատճառով էլ նա գնում է ձախողման, սակայն դա միայն մի պահ, քանի որ «թավշյա հեղափոխության» նախաձեռնող Փաշինյանը (թեկուզև ինչ-որ ուժերի աջակցությամբ), չի կարող չգիտակցել իր քայլերը։ Նա պարզապես փորձում է շեղել ժողովրդին իրականությունից, որպեսի պահանջատեր չլինեն ու իր խոստումները երեսով չխփեն։
Իրականում, եթե Փաշինյանը իսկապես չի հիշում, ապա նրան պետք է հիշեցնել, որ խոստացել էր 2.5 մլրդ դոլարով ավելացնել ՀՀ ռազմական բյուջեն։ Մինդեռ 2020թ. բյուջեի նախագծով բանակի բյուջեն կրճատվել է մոտ 5 միլիարդ դրամով:
Փաշինյանի խոստացված տնտեսական հեղափոխությունն այդպես էլ չեղավ, անգամ բյուջեի հարկային եկամուտների ավելացման վերաբերյալ իր տված հայտնի խոստումն իրական չէ։ Եթե հեղափոխության սկզբնական շրջանում մուտքերը զգալիորեն աճեցին, ապա, որոշ աղբյուրների համաձայն, դրանք կտրուկ սկսել են նվազել։
Չենք խոսում «օդում կրակած» ներդրումների մասին, որոնք այդպես էլ չքացան։
Չենք խոսում գազի, լույսի գներն իջեցնելու խոստումների մասին, որոնք արդեն ակնհայտ անիրականանալի են։
Չենք խոսում գյուղատնտեսական խնդիրների մասին, որոնց տակ գյուղացիները դեռ «ճկռում են» և իրենց ուսին ընկած բեռից այդպես էլ չեն թեթևանում։
Չենք խոսում խոստացված, բայց այդպես էլ չբացված նոր աշխատատեղերի մասին։
Չենք խոսում բանկային տույժ-տուգանքներից ազատվելու մասին։
Չենք խոսում աղքատության վերացման խոստման մասին։
Չենք խոսում, արտագաղթը կանխելու և ներգաղթը ո՛չ թե պարսիկ-հնդիկինեի, այլ հայերի հաշվին ավելացնելու խոստման մասին։
Չենք խոսում այն մասին, որ խոստացել էր թանկացումներից զերծ պահել ՀՀ քաղաքացիներին, բայց այսօր առճակատվում ենք թանկացման հետ։ Ու այդ ֆոնին արդեն ի չիք են դառնում մինիմալ աշխատավարձի ու մինիմալ թոշակի 10 000 դրամով ավելացումը։
Այս ու սրա նման շատ բաների վրա քող գցելու համար էլ այսօր ամեն առիթով իշխանությունը՝ Փաշինյանի գլխավորությամբ, ժողովրդի երեսով է տալիս, թե ձեր ընտրած իշխանությունն ենք, դուք եք մեզ մանդատ տվել, ձեր շնորհիվ մենք 70 տոկոս լեգիտիմություն ունենք՝ ինչ անում ենք՝ ճիշտ ենք անում․․․
Ու այս պոպուլիստական ու անկատար խոստումները եկավ համալրելու Փաշինյանի վերջին նոտան՝ բառի բուն իմաստով։ Սրանով թերևս Փաշինյանը փորձում է կոմպենսացնել իր անկատար խոստումները։
Պարզվում է մեզ՝ հայերիս, «չաղ ու բախտավոր» ապրելու համար, ոչ թե փող, աշխատանք, թափ առած տնտեսություն, ու ընդհանրապես, լավ միջավայր է հարկավոր, այլ ամանորյա երգ, հենց դա է պակասում մեզ։ Փաշինյանն իր առջև նման երգ ունենալու խնդիր է դրել․
«Ես խնդիր էի դրել, որ Ամանորի համար նոր երգ գրվի, որը «պոպուլյար լինի Հայաստանում, որքան jingle bells-ը կամ happy birthday-ը»։
Բայց սա ամենը չէ․․․․ վարչապետի կինը՝ Աննա Հակոբյանը, ֆեյսբուքյան իր էջում կիսվել է իր սիրելի ամուսնյակի այս հանճարեղ միտքն արտահայտող տեսանյութով և հավելել․
Իհարկե, այս տողերը գուցե ընդունվեին հանգիստ ու խելամիտ թվային, եթե անկեղծ ու սրտի խորքից բխեին, բայց հարց է առաջանում՝ արդյոք Փաշինյանների ընտանիքը դատարկ սեղանո՞վ է դիմավորելու Նոր տարին ու նրանց միայն հայկական «jingle bells»-ն է կշտացնելու․․․ հազիվ թե․․․
Մյուս կողմից էլ, իհարկե կարելի է քիչ ուտել, բայց դրանից ո՛չ կոմունալ վարձավճարները կպակասեն, ո՛չ աշխատավարձերը կավենանան, ո՛չ էլ կյանքի որակը կլավանա։ Իսկ թանկացումները՝ առջևում են․․․