Ալավերդու պատկերասրահի ճակատագիրը Փաշինյանի ձեռքին է. նա երկու քարի արանքում է
Արդեն տևական ժամանակ է, լրատվամիջոցները շրջանառում են Ալավերդու պատկերասրահի փակման խնդիրը: Կառավարության որոշմամբ, պատկերասրահին է տրամադրվել տարածք, որը հանդիսանում է Սուքիասյան ընտանիքին պատկանող «Հայէկոնոմբանկի» սեփականությունը:
Այժմ ընթանում է դատական գործընթաց. «Հայէկոնոմբանկը», սեփականատիրոջ իրավունքով և հայցվորի կարգավիճկում, պահանջում է իրեն պատկանող տարածքը և դրամական փոխհատուցում` բաց թողնված օգուտ, իսկ մյուս կողմը պահանջում է ստուգել` արդյոք օրնական հիմքով է եղել պատկերասրահի շենքը «Հայէկոնոմբանկ»-ին հանձնելու գործընթացը: Ու քանի որ կան հիմնավոր կասկածներ, որ կեղծվել են ստորագրություններ և տեղի է ունեցել անօրինական գործարք և, ի վերջո, կա հետաքննական հրապարակում «Հետք»-ի կողմից, ուստի հարուցվել է քրեկան գործ և նախաքննություն է ընթանում:
Այսիքն, եթե պարզվի, որ պատկերասրահի շենքը ժամանակին անօրինական է անցել «Հայէկոնոմբանկ»-ին, ապա բանկի սեփականատերը կզրկվի այդ տարածքի սեփականատերը համարվելուց և նրա վերոհիշյալ հացադիմումը` տարածքի և բռնագանձման հետ կապված, մեղմ ասած, կկորցնի իր ուժը:
Իհարկե պատկերասարհի աշխատակիցները համոզված են, որ արդարություն կլինի և կեղծիքները կբացահայտվեն, պատկերասարհն էլ իրենցից ոչ-ոք չի վերցնի: Նրանց այդ հավատը ներշնչել է իշխանափոխությունն ու այդ իշխանափոխության առաջնորդ Նիկոլ Փաշինյանը:
Սակայն, մեզ հասած տեղեկություններով, Ազգային պատկերասրահից արդեն իսկ պահանջել են Ալավերդու պատկերասրահում գտնվող նկարներն ուղարկել իրենց. այսինքն` կարելի է ասել, որ կա'մ ինչ-որ բանից վախեցած, կա'մ ներքին հրահանգ ստացած, կա'մ էլ ի սկզբանե արդեն Ալավերդու պատկերասրահի ճակատագիրը կանխորոշած` դատարկել են տալիս տարածքը:
Իհարկե չենք քննարկում այն, որ Ազգային պատկերասրահի ղեկավարությունը փոխանակ շահագիրգիռ կողմ հանդիսանա մշակութային օջախը փրկելու և պաշտպանելու հարցում, հանձնվել է` հանդիպելով առաջին իսկ դժվարությանը, գուցե և ճնշումներին...
Ամենատարբեր կուլիսներում հնչող այն խոսակցությունները, որ հայտնի գործարար Խաչատուր Սուքիասյանը, ում շատերը գիտեն որպես Գռզո, սերտ հարաբերությունների մեջ է Փաշինյանի հետ և դատական գործի ավարտն արդեն կանխորոշված է` հօգուտ նրա: Ասել է, թե կեղծիքներ չեն հայտանաբերվի, Սուքիասյանների ընտանիքը գործը կշահի և մշակութային օջախը կփոխանցվի բանկի սեփականատիրոջը...
Իհարկե խոսակցությունները` խոսակցությամբ, բայց այստեղ կա նաև մեկ այլ հանգամանք. այստեղ հարցն այն չէ, թե իսկապե՞ս Սուքիասայնը Փաշինյանի մերձավորն է համարվում, թե՞ ոչ, այլ այն, թե որքանով է Փաշինյանը սկզբունքային, ու կպահի՞ արդյոք նա իր խոստումը...
Փաշինյանը երբեք ավելորդ չի համարել հայտարարել, թե ինքը կպատժի ու պատասխանատվության կենթարկի բոլոր նրանց, ովքեր օրենք են խախտել` լինի դա իր ընտանիքի անդամը, իր մտերիմը, թե մերձավորը: Այժմ, եթե անգամ Սուքիասյանը նրա մերձավորն է և, ինչպես լուրեր են շրջանառվում, ապօրինաբար տիրացել է պատկերասրահի տարածքին, հետաքրիր է` ինչպե՞ս կվարվի արդարությունը վերականգնելու խոստումով իշխանության եկած Փաշինյանը:
Ստացվում է` պատկերասրահի շենքի հարցի պատճառով Փաշինյանը հայտնվել է երկու քարի արանքում. կամ, ինչպես հայտնի ֆիլմում է ասվում` «վերև կրակեմ մերոնք են, ներքև կրակեմ մերոնք են» կարգավիճակում:
Եթե պատկերսրահի տարածքը չհանձնվեց «Հայէկոնոմբանկ»-ին, ապա Փաշինյանը խնդիրներ կունենա Սուքիասյանների հետ, ինչը, հաստատ, նրան ձեռնտու չէ: Իսկ եթե հանձնեց «Հայէկոնոմբանկ»-ին, ապա այս դեպքում էլ լոռեցիները կահսկանան, որ Փաշինյանին խնամի-բարեկամ, քավոր-սանիկ հարաբերություներում օրենքի գերակայության մասին իր հայտարարությունները փուչիկ էին... Այս վիճակը ևս ձեռնտու չէ Փաշինյանի համար. այս դեպքում էլ խոսքը ոչ միայն իր, այլև հեղափոխության վարկանիշի մասին է:
Այստեղ հարկ է նկատել, որ իրականում սուտ է ձևավորված այն կարծրատիպը, թե լոռեցիները միամիտ են. եթե Փաշինյանը նախկինների նման անձնական հարաբերությունները գերադասի հանրային շահին,ու պարզվի, որ տարածքն այլևս «Հայէկոնոմբանկ»-ի տիրապետության տակ է, ապա ալավեդցիների ձայնը դեռ կլսվի... նրանք միամիտ չեն:
Արմինե Մկրտումյան