Մանդատը շարունակում է թևեր տալ. ո՞ւմն է «սուրճի ապարատների» մենաշնորհը, կամ նոր ԱԺ-ի «լֆիկը»
«Նոր» Հայաստանում չկա կոռուպցիա, չկան օլիգարխներ, չկան ժողովրդի հաշվին հարստացող պաշտոնյաներ ու բիզնեսով զբաղվող պատգամավորներ... Սրանք այն հռետորական հայտարարություններն են, որոնցով ամեն պահի իշխանությունը փորձում է կերակրել «դըբա լավը» գնալու ակնկալիքով «հեղափոխություն» արած ամբոխին:
Իսկ իրականում շմայսները, լֆիկները, լիսկաներն ու էլի համանման մականունավորներին եկել են փոխարինելու նոր, գուցե դեռևս մականուններ ձեռք չբերած ու այնքան էլ աչքի չընկնող քայլարածներ, ովքեր իներցիայով շարունակում են պարգևատրվել, գումարներ լվանալ ու չարաշահել դիրքը՝ սեփական բիզնեսը ծաղկեցնելու համար:
Արտաշես Պետրոսյան անուն-ազգանունը գուցե շատերը նույնիսկ չեն լսել: Եվ դա զարմանալի չէ, քանի որ «Իմ քայլը» դաշինքի ցուցակով 7 ամիս առաջ պատգամավոր դարձած 34-ամյա երիտասարդն իրեն այնքան էլ ակտիվ չի դրսևորում խորհրդարանում: Համենայնդեպս, Parliamentmonitoring.am-ից տեղեկանում ենք, որ նա այս ընթացքում նիստերից բացակայել է 7 ագամ ու իր մասնակցած 106 քվեարկությունօց սուսիկ-փուսիկ կողմ քվեարկել 94-ին: Իհարկե, նա նաև 11 ելույթ է ունեցել, սակայն դրանք այնքան էլ ակնառու չեն եղել, որ դրանց մասին հազիվ թե որևէ մեկը հիշի:
Ինչևէ... այստեղ խնդիրն այն է, որ Արտաշես Պետրոսյանը, NEWSPRESS.am-ի տեղեկություններով, ժամանակին հարցեր է լուծել նախկին խշխանության հետ գումարի միջոցով: Նույնիսկ շարժման օրերին էլ, մեր տեղեկություններով, նա ժամանակ չի կորցրել. Արտաշես Պետրոսյանն արագ կողմնորոշվել է և սուրճի մի քանի տասնյակ ապարատ տեղադրել:
Նախկինները, հավանաբար զգալով մոտալուտ պաշտոնանկությունը՝ նրան գումարի դիմաց վայրեր են հատկացրել՝ ապարատներ տեղադրելու համար: Այժմ դրա համար նա գումար չի ծախսում, քանի որ ինքն է արդեն իշխանության մաս կազմում. պատգամավոր է և կարող է օգտագործել իր լծակները: Ընդ որում՝ օրենսդիր Պետրոսյանը, ըստ լուրերի, ապարատներն աշխատացնում է անօրինական ճանապարհով:
Օգտագործելով իր մանդատն ու քաղաքապետարանում ունեցած կապերը՝ հենց քաղաքապետարանի թողտվությամբ էլ Արտաշես Պետրոսյանը «սուրճի ապարատներ» է տեղադրել ինչպես Աբովյան պուրակի հարակից տարածքում, այնպես էլ շատ ուրիշ վայրերում: Այդ ապարատներն էներգիայով սնվում են հիմնականում իրենց կողքին տեղակայված «դիսպետչարական բուտկայից»: Ու այստեղ հարց է առաջանում, թե ո՞վ և ո՞ւմ է տալիս ապարատի ծախսած հոսանքի գումարը. ապարատի տերը՝ պատգամավոր Պետրոսյանը դեսպետչերանոցի՞ն, թե՞ քաղաքապետարանին և ինչպե՞ս է ի վերջո կարգավորվում նրա տեղադրած ապարատների հարցը, եթե դրանք տենդերով չեն տեղակայվում:
Այնպիսի տպավորություն է, որ ով որտեղ ուզի, կարող է ապարատ տեղադրել, քանի որ դրանք հաճախ տեղադրված են լինում անցորդների համար անհարմար վայրերում և չկա վերահսկողություն:
Մյուս կողմից էլ, այնուամենայնիվ, շուկան վերահսկվում է այնքանով, որ այս բիզնեսը մենաշնորհ է դարձել պատգամավորի համար: Այլ կերպ ասած՝ նախկին Լֆիկ մականունով Սամվել Ալեքսանյան պատգամավորին եկել է փոխարինելու նորը, ով ի չարս օգտագործում է իր դիրքը՝ սեփական բիզնեսի համար:
Այս ֆոնին արդեն հօդս են ցնդում պոպուլիստական ու հռետորական հայտարարությունները, թե բոլորը կարող են ներկրել, բիզնես դնել: Հատկապես որ մեր տեղեկություններով, ոչ մեկին թույլ չեն տալիս զբաղվել այս բիզնեսով:
Մեզ դիմած երիտասարդներից մեկն, օրինակ, պատմեց, որ եղբոր հետ փորձել է ներկրել ապարատներ, սակայն մասքսակետից այն կողմ թույլ չեն տվել նրանց առաջ գնալ: Քաղաքապետարանը ևս իր «դաբրոն» չի տվել՝ բիզնեսն սկսելու համար։
Իսկ նրանց, ում, այնուամենայնիվ, հաջողվում է ապարատներ տեղադրել որևէ տարածքում, գալիս է «հարվածելու» մեզ արդեն հայտնի պատգամավորը: Հանել չի տալիս, բայց իր ապարատները տեղադրում է այդ ապարատի հարևանությամբ, ինչն արդեն ինքնըստինքյան հարվածում է մյուսների գործին ու ստիպված հանում են իրենց ապարատները, քանի որ եկամուտ չեն ունեում:
Ու այս պարագայում արդեն անհերքելի է դառնում, որ Արտաշես Պետրոսյանին թևեր է տալիս իր մանդատը: