Երևանի շուրջ օղակը սկսում է ավելի սեղմվել
Ըստ մամուլում շրջանառվող լուրերի, Երևանի հանդեպ օղակը սկսում է սեղմվել։ Մասնավորապես, Մոսկվան ու Նուր-Սուլթանն արգելել են դեպի Հայաստան դրամական փոխանցումներ կատարելը։ Ու եթե Մոսկվան բավականին բարեգութ է գտնվել ու թույլատրում է դրամական փոխանցումները մինչև 50 հազար ռուբլու դեպքում, ապա Նուր-Սուլթանից փոխանցումներն արգելված են առհասարակ։
Իհարկե, այս տեղեկությունները դեռ պետք է վերջնական ճշտվեն, սակայն նույնիսկ նման մեկ փորձն արդեն շատ բանի մասին է խոսում։ Ե՛վ Ռուսաստանը, և՛ Ղազախստանը Հայաստանի դաշնակիցներն են առնվազն ԱՊՀ, ԵԱՏՄ ու ՀԱՊԿ ուղղություններով։
Դաշնակցային հարաբերությունների բնույթն ինքնին ենթադրում է, որ պետք է խոսք լիներ ոչ թե դրամական փոխանցումներն արգելելու կամ սահմանափակելու, այլ ընդհակառակը՝ տնտեսական ընդհանուր տարածք ստեղծելու, եղած խոչընդոտները հաղթահարելու ու հարթեցնելու մասին։
Իսկ եթե նման կեցվածք իրոք կա, ապա սա խոսում է գոնե Հայաստան-նախկին ԽՍՀՄ տարածքի երկրներ հարաբերություններում եղած խորը ճգնաժամի մասին։ Իսկ այն, որ իրոք Երևանի ու իր դաշնակիցների միջև առկա է խորը ճգնաժամ, վկայում է Նուր-Սուլթանում կայացած ԵԱՏՄ վերջին գագաթնաժողովը, որի ընթացքում Հայաստանը ներկայացնող վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանին, մեղմ ասած, իր տեղը ցույց տվեցին ու Պուտինն ավելի պատրաստակամությամբ ընդունեց ասենք Մոլդովայի նախագահին, քան Փաշինյանին։
Հայաստանի գործող իշխանությունների համար իրավիճակն իրոք չափազանց տհաճ է։
Ընդ որում, խնդիրը հատկապես այն է է, որ Երևանը ոչ մի կերպ չի կարողանում հաղթահարել առաջացած խութերը ու չի կարողանում գոնե մի փոքր մեղմել իրադրությունը։
Հասկանալի է, որ ֆինանսական մամլիչի կիրառումը Երևանի վրա կարող է ունենալ չափազանց բացասական հետևանքներ, եթե հաշվի առնենք, որ ժողովուրդը Հայաստանում մեծավ մասամբ ապրում է հենց այդ դրամական փոխանցումների հաշվին։
Թե ինչ է լինելու հետո, դժվար է ասել։ Երևանը չի կարող միանգամից շրջադարձ կատարել։ Դա կարող է արժենալ պետականություն ու անկախություն։ Մյուս կողմից, էլ, դեռ ամիսներ առաջ Երևանի նոր իրողություններին այլոց ադապտացվելու հոխորտալից հայտարարությունները կարծես թե հակառակ էֆեկտն են ունենում ու ստիպված արտահայտություն անողն ինքն է ստիպված ադապտանալու կամ արդեն ադապտացիայի մակարդակը խորացնելու։
Առջևում ամառային պտուղ-բանջարեղենային սեզոնն է ու եթե Փաշինյանի ադապտացիան չխորանա, ապա գործի կդրվեն այլ լծակներ ևս, որոնք չափազանց կմռայլացնեն սոցիալական ֆոնը Հայաստանում։