Ուժերի դասավորությունը փոխվում է ռեգիոնում. ինչ պետք է անի Հայաստանը
Ինչպես հայտնի է, Միացյալ Նահանգները Իրանի զինված ուժերի էլիտար կորպուսը, որը կոչվում է Իսլամական հեղափոխության պահապանների կորպուս, ճանաչել է ահաբեկչական կազմակերպություն։ Թեհրանը հանդես է եկել հայելային պատասխանով, ԱՄՆ զինված ուժերի Մերձավոր Արևելքի գոտում տեղակայված կենտրոնական հրամանատարությունը, իր բոլոր մասնաճյուղերով հանդերձ, ճանաչելով ահաբեկչական կազմակերպություն։ Այսպիսով, երկուստեք պետական ռազմական կառույցները դրեցին նույն հարթակի վրա, ինչ ասենք «Իսլամական պետություն»-ն է։
Սա, ինչ խոսք, չի կարող չառնչվել Հայաստանի հետ։ Նախ, որ Իրանը մեր հարևանն է, և ցանկացած սրացում Իրանի հետ կապված, ազդում է նաև մեզ վրա և բացի այդ, այս քայլերը բերում են Մերձավոր Արևելքում ընդհանուր իրադրության լարման, իսկ Սիրիայում մենք ունենք ութսուն հոգանոց զորակազմ, և արդեն հայտնի է, որ մեր սակրավորները արդեն տասը հազար քառակուսի մետր տարածք ականազերծել են, հանգամանք, որի հանդեպ ռուսական մամուլն, օրինակ, չափազանց մեծ դրվատանքով է խոսում։ Սրան զուգահեռ, Պաղեստինի վարչապետը հանդիպել է ռուսական դեսպանի հետ և պաշտոնապես օգնություն խնդրել Մոսկվայից՝ պաղեստինա-իսրայելական հակամարտության կարգավորման գործում։
Առհասարակ, փորձը ցույց է տալիս, որ Արևելքը, կապ չունի՝ դա Ասիական Արևելքն է, Արաբական Արևելքը, թե հետխորհրդային տարածքը, որքան էլ դիտարկվեն վեստերնիզացիայի թիրախ, միևնույնն է՝ ունեն իրենց առանձնահատկությունները, որոնք անհնարին է փոխել արևմտյան արժեքներով և սկզբունքներով։ Այսինքն, Արևմուտքը, որքան էլ փորձի հենց Մերձավոր Արևելքը պահել իր կողքին, միևնույնն է՝ կան անհամապատասխանություններ, որոնք հնարավոր չէ աչքաթող անելը կամ համահարթեցնելը և պետք է հարգել, իսկ ռուսների դեպքում նկատվում է տեղային առանձնահատկությունների հանդեպ հարգանք, ինչը կարող է բերել Մերձավոր Արևելքում ուժերի հարաբերակցության փոփոխության։
Այս փոփոխություններին Երևանն ուղղակի պարտավոր է համարժեքորեն արձագանքել։ Ժողովրդավարացումը ժողովրդավարացում, սակայն պետք է հասկանանք, որ Հայաստանը երբեք չի կարող լինել Վրաստան ռեգիոնում, որովհետև հենց Վրաստանը դա թույլ չի տա։ Բացի այդ, Եվրոպան փոխում է իր դեմքը և ինտերնացիոնալիզմին գալիս են փոխարինելու ազգային ուժերը։ Ամերիկան էլ, կարծես թե, առանձնապես չի ցանկանում խառնվել մեր գործերին։ Մեզ համար, ուրեմն, գլոբալ ուժային կենտրոններից ամենանպատակահարմարը ռուսական կենտրոնի հետ հարաբերությունների բարելավումն է՝ իրական բարելավումը և ոչ թե պոպուլիստական, քանի որ հակառակ պարագայում, աշխարհի նոր վերադասավորությունների փուլում նաև Հայաստանն ունի հարատևությունը պահպանելու խնդիր։