Կուղարկե՞ր Ալեն Սիմոնյանն իր հարազատ կանանց ժամը 750 դրամով ուրիշի ոտքի տակը մաքրելու
Որքան էլ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանն ու նրա թիմակիցները Հայաստանում դժգոհության ալիք չտեսնեն, այնուամենայնիվ, չի կարելի ասել, թե երկրում դժգոհության ալիք չկա։ Երբ Փաշինյանը մամուլի ասուլիսի ժամանակ զարմացած հարցրեց, թե «բայց կա՞ նման բան» ու ի պաշտոնե հայտարարեց, թե Հայասատանում հասունացող դժգոհություններ չկան, այդ ժամանակ Ավշարում, Զարթոնքում, Լենուղի համայնքում ու հենց կառավարության դիմաց տեղի էին ունենում բողոքի ակցիաներ։
Իհարկե, Փաշինյանը կարող է զարմացած խոսել դժգոհությունների մասին, այնքան ժամանակ, քանի դեռ այդ ալիքները չեն միավորվել, իսկ մինչ այդ կարող է պարզապես «չնկատել» կամ «տեղյակ չլինել» դժգոհությունների մասին։
Այդպես նաև նա տեղյակ չէր Ազգային ժողովի մաքրուհիների դժգոհություններից։
Վերջիններս գործազրկության եզրին են, ակցիաներ են անում, գործադուլ, իսկ վարչապետը տեղյակ չէր։ Համենայնդեպս նա այդպես ասաց համապետական շաբաթօրյակի ժամանակ։
Դե այստեղ արդեն հետևենք ԱԺ փոխնախագահ Ալեն Սիմոնյանի հորդորին ու հանգիստ թողնենք վարչապետին, հատկապես որ Փաշինյանն ինքն ասաց, թե մաքրուհիների հարցով ԱԺ վարչակազմը կզբաղվի։
Ասելը՝ ասաց, բայց զբաղվողը չկա․․․
Ի դեպ, Ալեն Սիմոնյանը ևս դժգոհություն չի տեսնում, և այն, որ ԱԺ մաքրուհիների աշխատավարձը 70 000-ից իջեցրել են 40 000-ի՝ նա նորմալ է համարում։
Սիմոնյան Ալենն ասում է նաև, որ թեև խնդիրն իր դաշտում չէր, բայց մեծահոգաբար ընդունել է մաքրուհիներին։ Միևնույն ժամանակ, նա կարծում է, որ և՛ մաքրուհիների քանակը (64 աշխատող), և՛ նրանց աշխատավարձը չափից ավելի շատ է։
«Աշխատում են 2 ժամ ու ստանում 70 000 դրամ։ Դրա հետ էլ հավերյալ աշխատանք են փնտրում։ Դե հիմա 2 ժամվա համար կստանան 40 000, իսկ հավելյար աշխատանք էլ այստեղ կանեն ու կստացվի 70000 դրամ»․․․
Այս անտրամաբանական հաշվարկներով արված հայտարարությունն Ալեն Սիմոնյանն արել է խնդրի մասին տված իր հարցազրույցում։
Արդարության համար պետք է նկատել, որ
1․ Մաքրուհիների ոչ աշխատանքային օրերը համարվում են շաբաթ-կիրակիները, սակայն նրանք ոչ միայն շաբաթ, այլև մյուս օրերին ևս աշխատում են ծանրաբեռնված գրաֆիկով՝ երբեմն-երբեմն մինչևաշխատանքային օրվա ավարտ։ Եվ ստացվում է, որ նրանք օրական աշխատում են ո՛չ թե 2 այլ ավելի շատ ժամեր։
2․ Դիցուք, մաքրուհիներն այնուամենայնիվ աշխատում են օրական 2 ժամ․ ստացվում է, որ նրանք ամսվա մեջ աշխատում են մոտ 52 ժամ (26 օր), որի համար, փաստորեն, ստանալու են 40 000 դրամ։ Այսինքն՝ ժամը մոտ 750 դրամ, որից 200 դրամը՝ տրանսպորտի ծախս (ընդմիջման համար ծախսված գումարը չենք հաշվում), այսինքն՝ չոր հաշվարկով ստանալու են օրական 550 դրամ։
Չենք քննարկում այն, որ մարդկանց, որպես ամենամսյա աշխատավարձ, Սիմոնյանի նշած 70 000-ն էլ նույնիսկ բավարար չէ, ու լավ օրից չէ, որ կանայք, օրվա ծանր ֆիզիկական աշխատանքից հետո, հավելյար աշխատանք են փնտրում՝ գոյատևելու, կամ ինչպես ասում են, մի կերպ «յոլա» գնալու համար։ Ու Սիմոնյան Ալենը, փաստորեն, սա էլ է շատ համարում մաքրուհի կանանց համար՝ մոտավորապես հայտարարելով, թե հա, յանըմ մաքրածներդ մի քանի հարյուր սենյակ չի՞, ի՞նչ եք անում, որ ավելի շատ եք ուզում ստանալ։
Մեկնաբանել Սիմոնյան Ալենի անմեկնելի տրամաբանությունը՝ անշնորհակալ գործ է։ Այստեղ պարզապես հարց է առաջանում՝ եթե Ալեն Սիմոնյանը նորմալ է համարում այս աշխատավարձը ու մի բան էլ շատ է համարում, ապա նա կուղարկե՞ր իր հարազատ տիկնանց օրական 550 կամ թեկուզև 750 դրամով մաքրուհիներ աշխատելու։
Եվ բացի այդ էլ, հաշվարկե՞լ է նա երբևէ, թե իր 88 հոգանոց խմբակցությունը՝ յուրաքանչյուրը 660 հազար դրամ աշխատավարձ ստացող, այդ ինչ աշխարհացունց օրենքներ է գրում, որ բյուջեին այդքան թանկ է արժենում...
Ա․ Սահակյան