Ինչ դրամա է տեղի ունեցել Մարության Հայկի հոգում, որ որոշել է հրաժարական տալ
«168 ժամ»-ը գրել է, որ Երևանի քաղաքապետ Հայկ Մարությանը ցանկացել է հրաժարական տալ դեռ երկու շաբաթ առաջ, սակայն Նիկոլ Փաշինյանը հորդորել է նրան ևս մի քանի ամիս պաշտոնավարել, քանի որ փաստացի չունի մեկը Երևանի ավագանիում իր կուսակցության ներկայացրած խմբակցությունում, ով կկարողանա փոխարինել նրան, քանի որ գործող օրենսդրության համաձայն՝ ավագանին իր միջից է ընտրելու նոր քաղաքապետին, իսկ կոնկրետ դեպքում նիկոլական ավագանիներն են իրենց միջից ընտրելու, թե ով է լինելու հաջորդ քաղաքապետը։
Երբ դեռ նոր նոր էին մեկնարկելու Երևանի ավագանու նոր ընտրությունների հետ կապված գործընթացները, հիմնականում երկու ֆավորիտ կար՝ Մարության Հայկը և Սիմոնյան Ալենը։ Իհարկե, այլ անուններ էլ շրջանառվում էին, բայց բոլորն էին հասկանում, որ երկուսն են ֆավորիտ։ Այն ժամանակ բոլորը, ովքեր համակրում էին նոր իշխանություններին, միաբերան արդարացնում էին Փաշինյանի ընտրությունը, համեմատություններ անցկացնում Հայկ Մարությանի և, ասենք, Ռոնալդ Ռեյգանի կամ Առնոլդ Շվարցենեգերի միջև։
Քաղաքական առումով Փաշինյանը բավական ճիշտ մարդու էր ընտրել, հասարակության կողմից սիրված մարդ, արվեստի բնագավառի մարդ և այլն, ով նաև որպես շոու բիզնեսի հիմնական խաղացողներից մեկը, վատ չէր կարողանում ինքնադրսևորվել նաև ֆինանսական ու տնտեսական առումով։
Փաշինյանը, սակայն, մոռացել էր մի քանի նուրբ հարց, իսկ Մարությանն էլ իր հերթին չէր հաշվարկել մի քանի հանգամանք։
Նախ Փաշինյանը չէր հաշվարկել, որ, ասենք, ֆիլմ նկարելու համար դերասանական կազմի կամ մյուս մասնակիցների հետ խոսել-պայմանավորվելը, տեխնիկայի հարց լուծելը լրիվ այլ ոլորտ է, իսկ քաղաքային տնտեսության կազմակերպումն ու կառավարումը, հատկապես երբ այդ տնտեսությունում չափազանց շատ են խնդիրները, լրիվ այլ։ Բացի այդ, Փաշինյանը չէր հաշվարկել երևի, որ մարդը, ով իր բնույթով է արտիստ, չի կարողանա երկար դիմանալ քաղաքականության մեջ կամ ավելի կոնկրետ՝ համայնքային տնտեսության կառավարչի դերում։ Արտիստի համար երկու տարբերակ կա՝ կա′մ մեռնել որպես արտիստ և դառնալ չինովնիկ, կա′մ դուրս գալ խաղից։
Մարությանն էլ երևի հաշվի չէր առել, որ դառնալով Երևանի քաղաքապետ Փաշինյանի քաղաքական ուժի և նրա անձնական ռեյտինգի հաշվին, ինքը պարզապես լինելու է այդ նույն թիմի ու նրա առաջնորդի խամաճիկը, միշտ գտնվելու է նրանց ստվերում ու եթե գա այն օրը, երբ այդ թիմի նավը սկսի խորտակվել, ինքն էլ նրանց հետ, մեղմ ասած, գնալու է «փուռը», կամ համալրելու է քաղաքական խորդանոցում հանգրվանածների ցանկը։
Այս ամենը կարծես թե կամաց-կամաց սկսում են երկուստեք հասկանալ։
Այն, որ Փաշինյանը զայրանում ու «ձգում» է իր թիմի ֆեյսբուքյան կուրատորների ականջները, որովհետև հնարավոր չէ պահել ֆեյսբուքյան բաստիոնները, քննադատությունը շատացել է, ընդ որում՝ արդեն առարկայական, պահանջատիրական և այլն, չի կարող Մարության Հայկին, արտիստին, PR-ից հասկացողին չհուշել, որ ինչ-որ բան է փոխվում հասարակության մեջ, կապ չունի՝ դանդաղ է այն համեմատաբար, սակայն շատ խորքային է։ Ու նավի տախտակների գերբեռնվածության պատճառով չափազանց ճկվածությունից չարագույժ ճռճռոցի ձայներն արդեն նրան թեթև հասնել են սկսել։ Ու երևի հասկացել է, որ ճիշտ ժամանակն է փրկօղակ ու նավակ վերցնել ու դուրս նետվել նավից։
Հատկապես երբ խոցվում է զուտ արտիստիկ խառնվածքը, քանի որ թուքումուրն ստանում է իր երեկվա հանդիսատեսից, որն այսօր իր ղեկավարած քաղաքի հպարտ ու պահանջատեր քաղաքացին է, իսկ օվացիաները վայելում է ոչ թե ինքը, այլ նա, ում ստվերից ոչ մի կերպ ազատվել չի կարողանում։
Հոգեբանորեն շատ հասկանալի է, թե ինչ դրամա է տեղի ունեցել Մարության Հայկի հոգում, որ նման քայլի է որոշել գնալ, անկախ այն հանգամանքից, որ նրա խոսնակը հերքում է այդ լուրը։