Ինչ կարելի է ակնկալել Լավրով-Մնացականյան-Մամեդյարով սպասվող հանդիպումից
Երեկ հայտնի դարձավ, որ առաջիկայում Մյունխենում տեղի է ունենալու Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման թեմայով եռակողմ հանդիպում՝ Հայաստանի ԱԳ նախարար Զոհրաբ Մնացականյանի, Ադրբեջանի ԱԳ նախարար Էլմար Մամեդյարովի եւ Ռուսաստանի ԱԳ նախարար Սերգեյ Լավրովի մասնակցությամբ։
Ենթադրաբար, սա կարելի է համարել Փաշինյան-Ալիեւ հնարավոր հանդիպման նախերգանքը, քանի որ ընդունված պրակտիկա է, երբ պետությունների ղեկավարների հանդիպումից առաջ հանդիպում են եւ բոլոր հարցերը հստակեցնում՝ արտաքին քաղաքական գերատեսչությունների ղեկավարները։ Մոսկվան՝ ի դեմս ՌԴ ԱԳՆ խոսնակ Մարիա Զախարովայի՝ արդեն հայտարարեց այդ սպասվող հանդիպման մասին։
Մնում է հասկանալ, թե ինչ է քննարկվելու, խոսվելու այդ հանդիպման ընթացքում։
Վերջին գոնե երկու-երեք տարում, ղարաբաղյան կարգավորման բանակցային գործընթացի պատմությանը եթե ուշադիր հետեւենք, ապա բավական հետաքրքիր պատկեր կարձանագրենք։ Նախ՝ Վիեննայում հանդիպում ապրիլյան քառօրյա սրացումից հետո, ապա՝ Պետերբուրգում, եւ այսպես՝ հաջորդաբար՝ մեկ Արեւմուտքի հովանու ներքո են լինում հանդիպումները, մեկ՝ Մոսկվայի։ Սպասվող մյունխենյան հանդիպումն էլ, ամենայն հավանականությամբ, նույն շարքից է՝ եթե հաշվի առնենք, որ Փարիզյան եւ Դավոսյան հանդիպումներում կարծես թե Արեւմուտքի շունչը բավական զգալի էր, եւ երեւում էին Բոլթոնի ականջները, որքան էլ Բոլթոնն ու Փաշինյանը ձգտեին քողարկել այդ ականջները։
Այս պահին բանակցային սեղանին, բացի հիմնական փաթեթից, ՄԽ եռանախագահների վերջին հայտարարությունն է, որտեղ Մադրիդյան սկզբունքները կարծես թե երկրորդ պլանում են, Վիեննայի եւ Պետերբուրգի հանդիպումներում ձեռք բերվածի մասին առհասարակ խոսք չկա, իսկ դրա փոխարեն Դուշանբեի վերելակային դիվանագիտությունն է ֆիքսվել՝ ժողովուրդներին խաղաղության նախապատրաստելու կոչով համեմված։ Երեւանը փոքր քայլ արել է այդ ուղղությամբ՝ Հ1-ի հայտնի ռեպորտաժը թողարկելով, ինչը Բաքվում անասելի ուրախություն առաջացրեց։ Բաքուն, ըստ ամենայնի, որեւէ քայլ չի արել, եթե չհաշվենք ադրբեջանցի լրագրողների վերջին այցը Հայաստան, որը տեղի ունեցավ օրերս։ Բացի այդ, ունենք նաեւ Փաշինյանի հայտարարությունը, արված Բեռլինում, թե Երեւանն այլեւս չի խոսի փոխզիջումների մասին, քանի դեռ Բաքուն չի խոսել փոխզիջումներից, ինչին Ադրբեջանը առանց այս ու այն կողմ ընկնելու՝ չոր հարցադրում արեց, թե Երեւանն արդեն հրաժարվում է բանակցություններից։
Այսքանը որպես արդյունք կարելի է ամփոփել Արեւմտյան հովանավորությամբ արված հանդիպումներից, ինչը ցույց է տալիս, որ Մյունխենում երեք բարձրաստիճան դիվանագետները նախ պետք է այդ արդյունքներում ընդհանուր հատման կետերը իրար մոտ բերեն եւ ստանան մի «փազըլ», որի վրա հնարավոր կլինի կազմակերպել Փաշինյանի եւ Ալիեւի հանդիպումը։