Սուպերվարչապետը վարչության պետի գործն էլ է անում
ՀՀ վարչապետի պաշտոնակատար Նիկոլ Փաշինյանն այսօր զբաղված էր հույժ կարևոր գործով. ԿԳ նախարարի պաշտոնակատար Արայիկ Հարությունյանի հետ այցելել էր Չարենցավանի թիվ 3 դպրոց, որտեղ 11 օր է՝ ինչ շարունակվում է դասադուլը և ավելի քան 800 աշակերտ դպրոց չի այցելում:
Հիշեցնենք, որ այս դպրոցի ծնողներն ու ուսուցչական կոլեկտիվի մի մասը չի ցանկանում, որ դպրոցի կառավարումը հանձնվի նոր տնօրենին՝ Աննա Բալյանին, ով դպրոցի տնօրենների համար նախատեսված քննության ժամանակ ընդամենը մեկ միավորով է առաջ անցել գործող տնօրեն Լուսինե Կարապետյանից:
Այս դպրոցի ծնողներն անգամ Փաշինյանի չարենցավանյան քարոզարշավի ժամանակ առիթը բաց չթողեցին և խնդրի մասին հայտնեցին վարչապետին, որն էլ խոստացավ հարցին տալ օբյեկտիվ լուծում:
Եվ ահա այսօր Փաշինյանը ոչ թե հրամայել էր համապատասխան նախարարությանը խնդրին տալ օբյեկտիվ լուծում, այլ ինքն անձամբ էր գնացել այդ լուծման հետևից:
Սակայն ստացվեց այնպես, ինչպես միշտ. պարզապես չստացվեց PR-ից բացի որևէ լուրջ բան:
Հանուն արդարության՝ պետք է նշենք, որ Փաշինյանն էլ է գիտակցել, որ սա իր գործը չէ, և երկրի վարչապետը այս կարգի հարցերին չպետք է միջամտի և հանդիպումից հետո իր ելույթում նշել.
«Ես չեմ կարծում, թե երկրի վարչապետը պետք է տնօրենի հարցով զբաղվի, բայց անկեղծ ասեմ՝ էս կարգի քննարկումներն ինձ համար էլ են շատ օգտակար, քանի որ հանրակրթության ոլորտում բազմաթիվ խնդիրներ կան, որոնցով պետք է զբաղվենք․․․Ես մտածում էի, որ կգամ, կնստեմ, կխոսենք, և ակնհայտ կլինի, որ մեկը շա՜տ լավ տնօրեն ա, իսկ մյուսը՝ շա՜տ վատ տնօրեն ա։ Բայց ուզում եմ ասել իմ առաջին տպավորությունը․ երկու մանկավարժներն էլ շատ բարձր մակարդակի մանկավարժներ են։ Մեր խնդիրն է՝ պարզել, թե ինչքանով է արդար եղել դպրոցի տնօրենի ընտրությունը»։
Փաշինյանի գնալուց հետո խնդիրը ոչ թե լուծվել, այլ ավելի է բարդացել. Պարզվում է՝ մարդիկ իրենց երեխաներին հանում են Չարեցավանի թիվ 3-րդ դպրոցից՝ չնայած այն հանգամանքին, որ մարզպետ Ռոմանոս Պետրոսյանը հրահանգել է Չարենցավանի բոլոր դպրոցների տնօրեններին՝ 3-րդ դպրոցի աշակերտներին չընդունել:
Ստացվում է՝ այս իրավիճակում միակ տուժողներն աշակերտներն են, որոնք արդեն 11 օր է՝ զրկված են կրթություն ստանալու իրենց իրավունքից, իսկ Կրթության նախարարությունն ի զօրու չէ այդ իրավունքը պաշտպանել:
Իսկ մի՞թե այսքանից հետո նախարարն իրավունք ունի մնալ իր տեղում, երբ վարչության պետի մակարդակով լուծվող հարցին անգամ վարչապետ է խառնում: Մի՞թե այս 7 ամիսների ընթացքում չսովորեցին աշխատել՝ վարչապետի շվաքից անդին: