Ինչի՞ն է սպասում Իլհամ Ալիևը
Երբ Հայաստանում գարնանը սկսվեց ներքաղաքական պայքարը, այդ ժամանակ Ադրբեջանը լուռ հետևում էր Հայաստանում տեղի ունեցող ներքաղաքական գործընթացներին: Ադրբեջանը հիմա էլ լուռ հետևում է այդ գործընթացներին:
Հայաստանի նախորդ իշխանությունները մի քանի անգամ փորձեցին ժողովրդին հանդարտության կոչեր անել՝ նշելով, որ Ադրբեջանի կողմից սահմանում կուտակումներ կան: Նրանք այդկերպ ցանկանում էին զսպել ժողովրդական պայքարը, սակայն կարճ ժամանակ հետո պարզ դարձավ, որ այդ ամենը իրականությանը չի համապատասխանում:
Երբ 2008 թվականին Հայաստանում նույնպես ներքաղաքական պայքար էր, Ադրբեջանն օգտվեց այդ ամենից: Դա տրամաբանական է, քանի որ երբ թշնամի երկրի ներսում ամեն ինչ վատ է, այդ ամենից պետք է օգտվել: 2008 թվականին Ադրբեջանը օգտվեց այդ ամենից:
Սակայն, տարօրինակ կերպով, գարնանը տեղի ունեցող գործընթացներին Ադրբեջանի կողմից պատասխան չեղավ: Սա տարօրինակ է, քանի որ մենք լավ գիտենք մեր թշնամուն: Մյուս կողմից՝ Ադրբեջանը սկսեց ողջունել Հայաստանում տեղի ունեցող փոփոխությունները: Մասնավորապես, սեպտեմբերին Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը թուրքալեզու պետությունների համագործակցության 6-րդ գագաթնաժողովի ժամանակ հայտարարել էր, որ հույսեր է կապում Նիկոլ Փաշինյանի կառավարության՝ կառուցողական լինելու հետ։
Նա, մասնավորապես, նշել էր. «Հույս ունենք, որ Հայաստանի նոր կառավարությունը կառուցողական դիրքորոշում կորդեգրի հայ-ադրբեջանական ԼՂ հակամարտության կարգավորման գործընթացում, մեր տարածքները կազատագրվեն օկուպացիայից, Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը կվերականգնվի, տարածաշրջանում կտիրեն խաղաղությունն ու համագործակցությունը»:
Այս դրական տրամադրութունները շարունակվեցին ու ավելի զարգացան, երբ հոկտեմբերին Դուշանբեում «մինի» հանդիպում տեղի ունեցավ Փաշինյանի ու Ալիևի միջև: Փաշինյանը, մասնավորապես, նշել էր. «Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը կիրթ մարդու տպավորություն թողեց»։
Դուշանբեում ԱՊՀ գագաթնաժողովից հետո Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարեց, որ Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի հետ զրույցի ընթացքում պայմանավորվածություն է ձեռք բերվել հրադադարի ռեժիմի խախտումները կանխելու, ինչպես նաև երկխոսությանն ու բանակցություններին հավատարիմ մնալու մասին։ Կողմերի երրորդ կարևոր պայմանավորվածությունը, ըստ պաշտոնական հայտարարությունների, նրանց միջև օպերատիվ կապի հաստատումն է եղել։
Այդ պահից սկսած՝ սահմանին իրավիճակը էլ ավելի հանդարտվեց: Թեև կան հրադադարի խախտումներ, սակայն սահմանին անհամեմատ հանգիստ է իրավիճակը:
Ի՞նչ է սա նշանակում:
Ադրբեջանի ղեկավարներն ուզում են երկու բան. պատերազմ կամ հողերի վերադարձ: Այլ բան նրանք չեն ուզում: Ադրբեջանում մտածում են այս 2 կետի մասին: Իսկ տրամաբանորեն, այս հանդարտությունը նշանակում է, որ կամ մեր հարևանները պատերազմի են պատրաստվում, ինչը մենք լավ տեսանք 2016 թվականի ապրիլին, կամ կա ինչ-որ խոստում կամ պայմանավորվածություն, որ նրանք լուռ սպասեն այնքան ժամանակ, քանի դեռ հարցը չի հասել հողերի վերադարձին:
Դատելով մեր թշնամու հայտարարություններից ու վերջին տարիների վարքագծից, 3-րդ տարբերակ չի կարող լինել: Իսկ Փաշինյան-Ալիև հարաբերությունները լարված չեն այնպես, ինչպես Սարգսյան-Ալիև հարաբերությունները: Հակառակ դեպքում՝ Ալիևը հույսեր չէր կապի նոր իշխանությունների հետ, իսկ Փաշինյանը Ալիևին չէր անվանի կիրթ մարդ: Միայն ժամանակը ցույց կտա, թե իրականում ինչին է սպասում Իլհամ Ալիևը: