Սիրե՞լ, թե՞ չսիրել Քյարամ Սլոյանի գլուխը կտրած ադրբեջանցիներին
Արդեն մի քանի օր է՝ համացանցում, սոցիալական կայքերում, հեռուստաեթերում, փողոցներում, բուհերում ու գետնանցումներում մարդիկ քննարկում են մեծ աղմուկ բարձրացրած ու շաբաթվա հարց դարձած թեման․ «Ընկերանա՞լ, թե՞ ոչ ադրբեջանցիների հետ»։
Կարծիքներն ու տեսակետները շատ են։
Ամեն ինչ սկսվեց Ասյա Խաչատրյանի մասին ֆեյսբուքյան հրապարակումներից ու քննարկումներից։ Հետո այս հարցի շուրջ խոսեց ֆեյսբուքյան օգտատեր Հակ Բարսեղյանն ու «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության հոգաբարձուների խորհրդի անդամ Լարա Ահարոնյանը։ Վերջիններս խոսեցին ի պաշտպանություն Ասյայի։
Այս քննարկումները հասարակությանը բաժանեցին 2 հատվածի. մարդիկ, ովքեր կողմ են ադրբեջանցիների հետ ընկերություն անելու գաղափարին և մարդիկ, ովքեր դեմ են։
Հատկանշական է, որ սոցիալական կայքերում ադրբեջանցիներին սիրելու գաղափարին ի պաշտպան կանգնել էին հիմնականում այն մարդիկ, ովքեր իշխանափոխությունից հետո պաշտոն էին ստացել կամ մոտ հարաբերություններ ունեին իշխանությունում գործող որոշ քաղաքական գործիչների հետ։
Այս խնդիրը խորքային է։ Մինչ Արցախյան պատերազմը հայ ու ադրբեջանցի ժողովուրդներն ապրել են պարտադրված համերաշխությամբ։ Սակայն պատերազմից հետո ամեն ինչ փոխվեց։ Անցան տարիներ, դաստիարակվեցին նոր սերունդեր, 2 կողմերն էլ տեսան փոխադարձ վերաբերմունք։
Պատերազմից առաջ տեսանք Բաքվի ու Սումգայիթի կոտորած, պատերազմի ժամանակ տեսանք Մարաղայի կոտորած, պատերազմից հետո տեսանք կացնահարված Գուրգեն Մարգարյան, ապա՝ Թալիշում դաժանաբար սպանված ծերունիներ ու գլխատված Քյարամ Սլոյան։
Եթե ընդունենք, որ սովետական ժամանակաշրջանում ադրբեջանցիները հարգում էին հայերին (հարգում էին պարտադրված, սակայն թերթելով այդ շրջանի մամուլը, տեսնում ենք, որ իրականում այդպես չէր), ապա հիմա այլ ադրբեջանցիներ են. նրանց սովորեցրել են հայ տեսնելիս սպանել և այն էլ՝ ամենադաժան ձևերով։ Նրանք սովորել են ապրել «Երկրագնդի վրա հայ պետք է չլինի» բանաձևով։
Մենք սովորել ենք պաշտպանել մեր երկրի սահմանները թշնամիներից, իսկ այդ թշնամին ադրբեջանցին է (թուրքը)։ Արցախյան պատերազմից անցան տարիներ, ու մենք մտածում էինք, որ փոխվել են նրանք։ Սակայն Ապրիլյան պատերազմի ժամանակ նրանք գլխատեցին Քյարամ Սլոյանին, նրա գլուխը տարան, ցույց տվեցին ադրբեջանցի ժողովրդին, մարդիկ տեսան, ուրախացան, ոգևորվեցին, որ զինվորականը բերել է հայի գլուխ։
Այդ դեպքը տեղի է ունեցել 2 տարի առաջ ու դժվար 2 տարվա ընթացքում ադրբեջանցի ժողովուրդն այնպես փոխվեր, որ հիմա կարելի լիներ նրանց հետ ընկերություն անել։
Իրականում, մենք ցանկանում ենք խաղաղություն, և դա ցանկանում են նաև ադրբեջանցիները։ Խաղաղ ու համերաշխ ապրելու ցանկություն ունեն 2 կողմերն էլ, սակայն 2 կողմերն էլ հասկանում են, որ մի հարթության վրա դեռ չեն կարող միասին համերաշխ ապրել։ Անկախ ամեն ինչից, մեզ դեռ երկար ու միգուցե նաև հավիտյան՝ պետք կգա 2 կողմերին բախումից տարանջատող փշալար։ Այնպես, ինչպես հայ- թուրքական սահմանին է։ Սա խորքային ու միգուցե հավիտենական թվացող կոնֆլիկտ է։ Սակայն իրականությունն այն է, որ սահմանին կանգնած զինվորը գիտի, որ կամ ինքն է սպանելու, կամ էլ իրեն։ Թշնամուն սիրելու կոչ անողները միգուցե չեն էլ հասկանում, թե ինչ է նշանակում պատերազմ ու ադրբեջանցի թշնամի։
Մենք դեռ պատերազմում ենք։
Պատերազմը դեռ չի ավարտվել․․․
Իսկ ընկերության, սիրո կոչեր անողները կարո՞ղ են կանգնել ու այդ ամենն ասել Քյարամի ու Ադամի մայրերի առաջ։
Մի խումբ երիտասարդներ «Ռոյալ» ակումբում Պզոյին ծեծի են ենթարկել
«Զգացի, էդ երեխան չի կարողանում ռույլը շարժել, ոչինչ չէր աշխատում». «Ուրալի» վթարից վիրավորված կին
Վարդան Ղուկասյանը կարևոր հայտարարություն է արել (տեսանյութ)
Հավաքվել ենք, որ մեր գյուղը փրկենք, հետո էլ ամբողջ Հայաստանը. տավուշցի փոքրիկներ (տեսանյութ)
Արցախից խաղաղապահների շտապ դուրս գալը կարող է կապված լինել Ադրբեջանում սպասվող զարգացումներով․ Դանիե...
Երևանում 34-ամյա որդին Ավանում սպանել է մորը, ապա գնացել Կիևյան կամուրջ և այնտեղից իրեն ցած նետել
Որտե՞ղ է սիթքոմներով ապրած ու իր խաղացած կերպարների տակ մնացած Հայկ Մարությանը
Վարդենիսում տաքսու վարորդն ու ևս մեկ տղամարդ 13-ամյա աղջկա են բռնաբարել. բժիշկները պայքարում են նրա ...
«Թքեմ Նիկոլի ու իրա կնգա երեսին». փողոցային առևտրով զբաղվող քաղաքացի (տեսանյութ)
Ոսկեպարի բնակիչները հայտարարել են, որ Փաշինյանն իրենց այլ բան էր խոստացել
