Փաշինյանն իսկապես կարող է փոշմանել, որ գլուխ է դրել․․․
Հանրապետության 2-րդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանը հարցազրույց է տվել կայքերից մեկին, որի ընթացքում անդրադարձել է ներքաղաքական կյանքում տեղի ունեցող զարգացումներին։ Խոսելով վարչապետի մասին՝ Քոչարյանը շատ դիպուկ արտահայտություն է արել՝ «Նիկոլ Փաշինյանը կփոշմանի, որ որոշել է հետս «գլուխ դնել»»:
Սա այս շաբաթվա մեջ Նիկոլ Փաշինյանի վարքագծին Ռոբերտ Քոչարյանի՝ արդեն երկրորդ անդրադարձն է՝ նախօրեին էլ 2-րդ նախագահն անդրադարձել է Դավթաշեն համայնքում վարչապետի հանրահավաքյան ելույթի մի կարևոր դրվագի, երբ Փաշինյանն ասաց, որ իր վրա է վերցնում պատասխանատվությունը ձերբակալումների համար։
Ըստ Քոչարյանի՝ վարչապետը դրա իրավունքը, Սահմանադրությամբ, ընդհանրապես չունի, մոտ գալու իրավունք՝ ևս։
Նիկոլ Փաշինյանի հերթական խայտառակ թերացումն ու իշխանությունների տարանջատման բացակայությունը գնալով Հայաստանում ավելի խորը արմատներ են գցում, ինչը չեն գիտակցում ո՛չ կառավարության ղեկավարը, ո՛չ էլ նրա թիմի անդամները, ավելին՝ նրանք նավի վրա շարունակում են տատանվել՝ տրվելով էյֆորիայի ալիքին, իսկ որ ամենավատն է՝ չեն փորձում սխալներն ուղղել։
Օրինակ, եթե Քոչարյանի կալանավորման հարցը որոշեցին արագացնել՝ այն անցկացնելով անգամ կեսգիշերին, գոնե դրա վերաբերյալ այդքան քննադատություն լսելուց հետո կարելի էր ունենալ խելամտություն, և նույն սխալը չկրկնել ՀՔԾ պետի և ԱԱԾ տնօրենի գործով Դատախազությանն ափալ-թափալ հրահանգ իջեցնելիս։
ՀՀ գլխավոր դատախազության հատկապես կարևոր գործերի քննության նկատմամբ հսկողության վարչությունում հարուցվել է քրեական գործ՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 146-րդ հոդվածի 1-ին մասի և 254-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 4-րդ կետի հատկանիշներով:
Նշենք, սա արվեց, որպեսզի այսօր առավոտյան Ազգային ժողովը չկարողանա Քննիչ հանձնաժողով ստեղծել, ինչը, սակայն, ինչպես կառավարության նախաձեռնած շատ գործեր՝ ավարտվեց պարտությամբ։
Ստեղծված իրավիճակում Փաշինյանն ու իր անհաջող թիմը նպաստում են, որ գնալով իրականանան Ռոբերտ Քոչարյանի այն պնդումները, որ ինքը հավակնում է դառնալ քաղաքականությունում կոնսոլիդացնող ուժ։
2-րդ նախագահը վստահաբար մի բան գիտեր, երբ ասում էր, որ ունի կոնսոլիդացնող մեծ ուժ, և այստեղ էական չէ՝ այդ կոնսոլիդացիան տեղի կունենա իր, թե այլ ուժի շուրջ։
Պատահական չեն Քոչարանի վերջին օրերի ակտիվացումն ու հեղափոխական իշխանությունների սխալներից հետո դրանց վերաբերյալ հիմնավորված քննադատությունները, որոնք, կարծես թե, հանրությանը դուրս են հանում այն էյֆորիկ թմբիրից, որը դեռևս թավշյա հեղափոխության միակ ոգևորիչ դրվագն է, թեև, ըստ իշխանության՝ ոգևորիչ է նաև օլիգարխներին և նրանց թիկնապահներին «ասֆալտին պառկեցնելու» դրվագները, որոնք, սակայն, ընդամենը սովորական շոուներ են։
Հասարակության ադեկվատ հատվածին այս շոուներն ու կլոունադաներն այլևս հետաքրքիր չեն. նրանք պահանջում են կառավարությունից՝ երկիրը դուրս բերել տեղում դոփող վիճակից, հակառակ պարագայում Քոչարյան-ադեկվատ հատված բանաձևը կարող է դառնալ լուրջ գխացավանք գործող իշխանության համար, իսկ արդյունքում՝ Փաշինյանն իսկապես կարող է փոշմանել, որ «գլուխ է դրել»․․․