Ադրբեջանը Թուրքիային է հանձնել հայ գերիների, որոնք պահվել են բանտերում և ապրել ստրուկի կյանքով
Արցախի մայրաքաղաք Ստեփանակերտում բոլորը գիտեն Վերա Գրիգորյանին։ Շատերը նրան գիտեն որպես «Անհայտ կորած ազատամարտիկների» թանգարանի տնօրենի, իսկ ոմանք էլ՝ որպես մի մոր, ով արդեն 24 տարի է սպասում է իր որդուն։ Արցախյան ազատամարտի տարիներին տիկին Վերան իր որդուն ուղարկել է ռազմաճակատ և հետո միայն իմացել, որ որդին անհայտ կորել է։ Ինչպես ինքն է ասում. «Լուրն իմանալուն պես ընկա գետնին։ Հետո հիշում եմ, որ հիվանդանոցում էի»։
Տիկին Վերան մինչ օրս շարունակում է անհայտ կորածների փնտրտուքների աշխատանքները։ Նա եղել է աշխարհի մի շարք երկրներում, հանդիպել է այդ երկրներում բնակվող ադրբեջանցիների հետ, ովքեր ունեին տեղեկություններ մի քանի անհայտ կորած զինվորների մասին։ Նա մինչ օրս հավատում է, որ օրերից մի օր կգտնի իր որդուն։ Տիկին Վերան ունի մեկ դուստր, ունի թոռնիկներ։
NEWSPRESS.am-ի հետ զրույցում նա նշեց, որ շատ կցանկանար Հայաստանի Հանրապետության վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը ուշադրություն դարձներ անհայտ կորած զինվորների հարցին։
«Ես շատ կցանկանայի, որ այս թանգարանին ուշադրություն դարձնեին Հայաստանի Հանրապետության պաշտոնյաները։ Այստեղ անհայտ կորած զինվորների իրերն են, նամակներն ու լուսանկարները։ Այստեղ հավաքվում են մայրեր, ովքեր ունեն անհայտ կորած որդիներ։ Թանգարանն ունի շատ խնդիրներ, սակայն ես ցանկանում եմ, որ ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը մեկ բանի վրա ուշադրություն դարձնի։ Ես տեսնում եմ, որ կոռուպցիոն բացահայտումների շնորհիվ վերադարձվում են միլիոնավոր դրամներ ու դոլարներ։
Միգուցե իշխանությունները չեն մտածում, սակայն մի՞թե չի կարելի այդ գումարներով հետ վերադարձնել Ադրբեջանում մինչ օրս պահվող հայ գերիներին։ Ադրբեջանն աշխարհում ամենից շատ սիրում է փող, իսկ այդկերպ նա չի հրաժարվի մեծ գումարների դիմաց հայ գերիներին բաց թողնելուց։ Մենք անգամ չենք էլ պատկերացնում, որ այնտեղ կան հայ գերիներ ու շարունակում են ապրել անմարդկային պայմաններում։ Ես շատ կուզենայի, որ այս հարցին Հայաստանն ու Արցախը ուշադրություն դարձնեն»։
Տիկին Վերան նշեց նաև, որ տարիներ առաջ եղել է Թուրքիայում ու գիտի, որ այնտեղ նույնպես կան հայ գերիներ, ովքեր գերեվարվել են Արցախյան պատերազմի տարիներին։
«Միգուցե մենք չհավատանք, սակայն, հայ գերիների մեծամասնությունը պահվում է Թուրքիայում։ Դե բացատրելու կարիք էլ չկա, թե ինչ գործ ունեն Թուրքիայում ադրբեջանցիների կողմից գերեվարված հայ զինվորները։ Երբ միջազգային կառույցները սկսեցին այցելել Ադրբեջան, Բաքուն գտավ ելք՝ այդ հարցից ազատվելու համար։ Նա երկրում գտնվող հայ գերիներին ուղարկեծ Թուրքիա, որտեղ պահվում են այդ գերիները։ Նրանք աշխատում են Թուրքիայի համար, պահվում են անմարդկային պայմաններում։ Մենք նույնիսկ չենք էլ կարող պատկերացնել, որ մարդիկ կան, ովքեր արդեն 24 տարի շարունակ զբաղվում են ստրկությամբ»։
Տիկին Վերան վերջում ընդգծեց, որ սա այն հարցն է, որին գրեթե ուշադրություն չեն դարձնում Հայաստանն ու Արցախը։