Ուտելը հեշտ է, մարսելն է դժվար
Նախօրեին Մանվել Գրիգորյանի ամառանոցից հայտնաբերված գողոնը հանրության գոնե մեծ մասին զարմացրել է, սակայն տարիներ շարունակ խոսվում է, որ գողանում են ոչ միայն բանակի, այլև պետության փողերը, վաճառում են հողատարածքները, կողոպտում են գրանտներն ու վարկերը, որոնք հասնում են պետությանը, անհետանում են տեղական բյուջեների գումարները՝ լինի դա գյուղապետարան, դպրոց, մշակույթի կենտրոն կամ տեսարժան վայր:
Տարիներ շարունակ պատմում էին, որ Մանվելը և ոչ միայն նա, լինելով շարքային քաղաքացի՝ դարձել է միլիոնատեր, ունի սեփական համալսարաններն ու գործարանները: Նրան և նրա նման մարդկանց, ովքեր ժամանակին սեփական մեկ շուն չունեին, 90-ականների պատերազմը հարստացրեց։
Իհարկե, մի մասը հարստացավ պատերազմի շնորհիվ, մյուսները՝ բյուջե կողոպտելու, մյուսները՝ վարկերը թալանելու, մյուսները՝ ատկատների հաշվին, մյուսները․․․․ գողության տեսակները բազում-բազմազան են, և եթե մեր երկիրն աղքատ է, ապա պատճառն այն չէ, որ ռեսուրսներ չունենք, պատճառն այն է, որ երկիրը թալանվում էր բոլոր մակարդակներում։
Չմոռանանք, որ դեռևս 90-ական թվականներից, երբ մարդիկ մոմի լույսի տակ էին, ՀՀՇ-ն և նրա մերձավորները լավ էլ վայելում էին հարստության պտուղները. մի մասն այդպես հարստացավ: Դրանից հետո եկավ Քոչարյանի կլանի ժամանակը․ հարստացան քոչարյանականները, հետո ՀՀԿ-ն էր հրապարակում և ՀՀԿ-ն արդեն թալանի նոր որակ էր ապահովում։
Եվ միայն այն, որ թալանը հաճախ էր տեղի ունենում կառավարության որոշումների միջոցով, ակնհայտ է, որ թալանը որակավորվել է․ անիմաստ նախագծեր, հիմնադրամներ, գերշքեղ կառույցներ։
Նոր կառավարությունը կկարողանա առկա գողոնը վերադարձնել, իսկ ի՞նչ պետք է արվի այն գողոնի հետ, որն ուղարկվել է արտերկրի բանկերը, որպես երկաթե ջարդոն վաճառվել է, գողության փոխարեն տրվել է այլ երկրի կառավարմանը, 50 տոկոսով մտել է հայրենակիցների գրպանը, ստիպել և ստիպում է քաղաքացուն որևէ մեկի շալակին երթևեկի․ սրանք հարցեր են, որոնք գուցե լուծվեն, գուցե՝ ոչ։
Տարիների ընթացքում միահեծան ՀՀԿ-ական կառավարումը պարարտ հող էր ստեղծել ամեն տեսակ գողությունների համար, քանի որ ո՛չ կոռուպցիայի, ո՛չ ՀՀԿ-ական կադրերի և մերձավորների համար չկար դատ ու դատաստան, և ոմանք խաբվեցին ՀՀԿ-ական անդորրին և ինչպես միշտ է լինում՝ գալիս է պատասխան տալու ժամանակ։ Ուտել հնարավոր է, մեծ քանակությամբ ուտելը ևս անհնար չէ, սակայն մարսելն է դժվար․ oրգանիզմը սովոր է մի փոր հացի։
Բանաձև է պետք՝ կանգնեցնելու հայրենիքը թալանելու մարմաջը, ահա այս է ստեղծված իրավիճակից դուրս գալու ելքը։ Գուցե հոգեբանների կամ այլ մասնագետների կարիք կա, սակայն պետք է այս թալանի միտումը կանգնեցնել, բուժել և վերացնել։