Իրականում ինչո՞ւ է հեռացել Թանդիլյանը
Այն, որ կուտակային կենսաթոշակային համակարգի հարցն այն պատճառը չէր, որ Թանդիլյանը հեռանար նախարարի պաշտոնից, հաստատ է։ Ի դեպ, ինչպես Թանդիլյանն է հայտարարել, որ նախարարի պաշտոնը թողնելու պատճառը կառավարության նիստին կայացված որոշումն էր, որ հակասում էր իր կողմից առաջարկված փոփոխություններին, առերևույթ պատրվակ է Աշխատանքի և սոցիալական նախարարի պաշտոնը թողնելու համար։
Այսպիսով, Թանդիլյանի ու կառավարության տեսլականները կենսաթոշակային համակարգի բարեփոխումների վերաբերյալ հակասում են իրար, և այդ պարագայում հնարավոր չէր շարունակել աշխատել որպես Աշխատանքի և սոցիալական հարցերի նախարար։
Նա նաև հավաստել է, որ վիրավորված չէ կառավարությունից։
Նշենք, որ մինչև նախարար դառնալը, Մանե Թանդիլյանը հայտնի դարձավ որպես «Դեմ եմ» շարժման ակտիվիստ. նա մեկն էր այն անհատներից, ովքեր պայքարում էին կուտակային կենսաթոշակային համակարգի պարտադիր բաղադրիչի գործարկման դեմ։
Նախարար դառնալուց հետո, սակայն, նա մտորեց այն մասին, ինչը նախկինում ասել էր և այժմ արդեն գտնում էր, որ կարելի է շարունակել ծրագիրը՝ որոշ կետերը փոփոխելով կամ հաշվի առնելով։
Այսինքն՝ կուտակային կենսաթոշակային համակարգի փոփոխումը, ձևափոխումը կամ այլափոխումն այն հիմքերը չէին, որի պատճառով Թանդիլյանը կհեռանար. պատճառներն ավելի խորքային են, որի մասին, ինչ խոսք, նա չի ցանկանում կիսվել։
Ասելով՝ վիրավորված չեմ, դա նշանակում է, որ վիրավորված է, չէ՞ որ ասում են՝ կինն ինչ ասում է, հակառակն է, և սա հենց այդ դեպքն է։ Իսկ թե ինչ է իրականում կատարվել կառավարության նիստից առաջ և հետո, գուցե ինչ-որ ժամանակ հասու լինի հանրությանը։
Խոսակցություններ կան, որ Արտակ Զեյնալյանը և Արծվիկ Մինասյանը ևս կհետևեն Թանդիլյանին, իսկ այս նախարարները չեն էլ առնչվում կուտակային կենսաթոշակային համակարգին, ինչո՞ւ են նրանք հեռանում։ Մինասյանը դաշնակցական է, որը գուցե պատճառաբանություն ունենա հեռանալու, իսկ Զեյնալյա՞նը։
Մինասյանը և Զեյնալյանը հավասարակշիռ, սկզբունքային անհատներ են, որոնց կարիքն, իրոք, այս պահին կառավարությունն ունի՝ նկատի ունենալով այն մանկապատանեկան միջավայրը, որը ձևավորվել է այսօր։
Պարզապես Թանդիլյանի հեռացումն ազդակ է, որ հանպատրաստից ստեղծվող կառավարությունը դժվար է գոյատևում, որ չկան միացյալ մոտեցումներ, որ չկա գաղափարական ընդհանրություն և ձևավորվում է ավտորիտար-անհատական իշխանապահպանությունը։
Չի բացառվում, որ Նիկոլի նավն այլ հանգրվան է ուղևորվում. ոչ այնտեղ, որտեղ սպասում էին նրա կողմնակիցները, և իշխանությունն այլ որակներ է հաղորդել նրան, ինչպես՝ «ես թույլ չեմ տա իմ ղեկավարած կառավարությունում․․»: Անգամ Սերժ Սարգսյանը նման արտահայտությունների զերծ էր պահում իրեն։ Այս ամենը, սակայն, դեռևս տեսանելի չէ հանրությանը. այն անմիջականորեն ուղղված է մերձավորներին, և Թանդիլյանը կհեռանար միայն Նիկոլի հետ տարաձայնությունների, այն էլ՝ անձնական տարաձայնությունների պատճառով։ Մինասյանի առնչությամբ այդ տարաձայնություններն արդեն կան, իսկ Զեյնալյանի մասով՝ լուրերը չեն ուշանա...