Կառավարության ծրագրում բարի ցանկություններ են, որոնց հիմքում ընկած է պոպուլիզմը․ Հրանտ Բագրատյանը դժգոհ է
ՀՀ նախկին վարչապետ Հրանտ Բագրատյանը դժգոհ է ժամանակավոր կառավարության ներկայացրած ծրագրից։
Նա «Ուրվագիծ» հաղորդաշարի հարցազրույցի ժամանակ նշել է, որ ծրագիրը 45 էջից բաղկացած բարի ցանկությունների փաթեթ է։
«Ծրագիրն անսովոր է սկսվում, իսկ երկրորդ կետով արդեն արտահերթ ընտրություններ են․․․ հասկանում եմ, որ կառավարությունը ժամանակավոր է, և արտահերթ ընտրությունները կարևոր են, բայց երբ ներկայացնում են ծրագիրը, չեն ասում, որ դա ժամանակավոր ծրագիր է, ասում են՝ կառավարության ծրագիրն է»,- նկատում է Բագրատյանը։
Նրա խոսքով՝ ամբողջ ծրագրի հիմքում իշխում է պոպոլիզմը։ Բագրատյանն օրինակ է բերում է կրթության վերաբերյալ կետերը․ «Գրել են՝ «կրթությունը պետք է բարձրորակ լինի»․ ինչի՞, պետք է ցածրորա՞կ լիներ։ Կրթական համակարգը ճգնաժամային վիճակում է, և լուրջ հարցեր կան, որոնք պետք է առաջ քաշվեին ծրագրում և առաջարկվեին լուծման մեխանիզմներ, բայց սա սոցիալ-պոպուլիստական ծրագիր է։ Նույնը նաև կարող եմ մյուս ոլորտների համար ասել»,- նշում է նախկին վարչապետը։
Կրթական ոլորտի հետ կապված՝ նա նշում է նաև մասնավոր բուհերի հետ կապված հարցը։ Բագրատյանը նկատում է, որ մասնավոր բուհերի փակվելուց հետո ուսանողների թիվը կտրուկ անկում է ապրել՝ 2-3 անգամ նվազելով, և կարելի էր ծրագրի մեջ ընդգրկել նաև մասնավորների հարցը։
«Նույն «Ելք» դաշինքից քանի՞ հոգի են մասնավոր բուհ ավարտել և լավ գործիչ դարձել»,-ասում է Բագրատյանն ու անդրադառնում նաև գյուղական համայնքերի զարգացման հետ կապված խնդրին։
Նրա դիտարկմամբ՝ ծրագրից տպարավորություն է, թե գյուղերում ամենամեծ խնդիրը միայն անմշակ հողերն են։
«Գյուղում հողերը չեն մշակվում, քանի որ բնակչության սպառողականությունը նվազել է, դա պետք է ավելացնել, քանի որ բնակչությունն արտագաղթում է, այս խնդիրը պետք է հիմքում դնել․․․ կամ ասում են՝ «առողջապահությունը նրա համար է, որ մարդիկ լավ բուժսպասարկում ստանան»․․․ հա բա էլ ինչի՞ համար պետք է լիներ․․․»,- ասում է Հրանտ Բագրատյանը՝ հավելելով, որ թեև 45 էջն այնքան մեծ ծավալ չէ, բայց սոցիալ-պոպուլիստական մեթոդով փորձել են միջամտել զարգացմանը, ինչն իրատեսական չէ։
Ըստ նրա՝ կարող էին ծրագիրը գրելիս օգտվել այլ ծրագրերից և սինթեզել դրանք։
Անդրադառնալով անվանի հայազգի տնտեսագետ Տարոն Աճեմօղլուի՝ Հայաստան գալու պատրաստակամությանը՝ Հրանտ Բագրատյանը նկատեց, որ վատ չէ նրա միջամտությունը, բայց կան էլի ավելի հայտնի և հմուտ տնտեսագետներ, թող կանչեն նաև մյուսներին։
«Ես ինձ նկատի չունեմ, բայց կարելի էր նաև մյուսների օգնությանը դիմել։ Ի վերջո դրսի հայերը չեն կարող պատկերացնել ու զգալ այն, ինչ այստեղ կա։ Օրինակ՝ եթե Սերժ Թանկյանը գալիս է էստեղ հեղափոխություն անելու, ինձ համար միևնույնն է՝ իմ երգիչը Ռուբեն Հախվերդանն է։ Նույնն Արսինե Խանջյանի դեպքում․․․ եկան հեղափոխություն արեցին գնացին, հետո՛․․․ նրանք էնտեղ են, մենք՝ մեր խնդիրներով այստեղ»։