Հրաձգություն, խորհրդային բանակ, Երևանի զրահատեխնիկան ու 27 զոհ․ 1990 թվականի՝ Կայարանի արյունալի դեպքերը
Հաղթանակների ամիս լինելուց զատ, հայոց պատմության մեջ մայիսն ունի նաև իր արյունոտ էջը։ 1990 թվականի մայիսի 27-ն ամենաարյունոտ կիրակիներից էր։ Այդ օրն առավոտյան ժամը 8-ին Երևանի «Սասունցի Դավիթ» երկաթուղային կայարանի սպասասրահում սկսվում է զինված բախում խորհրդային զորքերի ու կայարանում սպասող 6 ազատամարտիկների միջև։ Տեղի ունեցած հրաձգության հետևանքով լինում են զոհեր։
Այդ ընթացքում Խորհրդային 7-րդ բանակի ստորաբաժանումները Սովետաշենի ճանապարհով շարժվում են Երևան։ Հայ կամավորականներն ու տեղի բնակիչները բեռնատարներով, ավտոմեքենաներով փորձում են փակել ճանապարհը, որպեսզի զրահատեխնիկան չկարողանա մտնել Երևան։
Սակայն արդյունքում տեղի են ունենում բախումներ, ունենում ենք զոհեր ու վիրավորներ։ Խորհրդային 7-րդ բանակի հրամանատար Միխայիլ Սուրկովի հետ վարած բանակցությունների արդյունքում հաջողվեց համոզել, որ զորքերը ետ քաշվեն։ Չնայած զինված գործողությունները դադարեցնելուն՝ խորհրդային բանակը մի քանի օր զրահատեխնիկայով շրջափակել էր Ազատության հրապարակը։
Զինված ընդհարման արդյունքում զոհվեց 27 մարդ՝ ազատամարտիկներ, որոնցից 6-ը՝ Երևանի «Սասունցի Դավիթ» երկաթուղային կայարանում, և խաղաղ բնակիչներ։
Փաստացի, հայ կամավորականների ու հայերի միասնականության շնորհիվ Խորհրդային 7-րդ բանակի ստորաբաժանումները հետ քաշվեցին։ Հակառակ դեպքում՝ արյունահեղությունը, բազմաթիվ զոհերն ու իրադարձությունների այլ զարգացումներն անխուսափելի կլինեին։ Սա հայոց պատմության ամենաարյունոտ էջերից էր, որտեղ իր առանձնակի «դերակատարումն» ուներ Խորհրդային բանակը։
NEWSPRESS.am-ն առաջիկայում կգտնի դեպքերի մասնակիցների ու կներկայացնի նոր մանրամասներ՝ 1990 թվականի մայիսի 27-ին՝ Երևանի «Սասունցի Դավիթ» երկաթուղային կայարանի արյունոտ իրադարձություններից։