Որքան բարձր, այնքան գեղեցիկ․ ինչպիսի՞ տեսք ունի Երևանը բարձրահարկ շենքերի տանիքներից (ֆոտո)
Մենք ամեն օր քայլում ենք քաղաքի փողոցներում, միանում մարդկանց հոսքին, մասնակից դառնում հասարակության խլացնող աղմուկին ու շարունակում ապրել քաղաքի փողոցներում։ Սակայն դա քաղաքի կյանքի միայն մեկ ձև է։ Իրականում կյանքը շարունակվում ու զարգանում է նաև գետնի տակ։ Մարդիկ 24 ժամ շարունակ աշխատում են մետրոպոլիտենում, կարգավորում գնացքների անսարքությունները, ապահովում մեր ստորգետնյա անվտանգ երթևեկությունն ու իրենց շարժումով կենդանություն են տալիս այդ թունելային իրականությանը։
Այս երկու իրականությունների հետ մեկտեղ կա ևս մեկը՝ տանիքները։ Ժամանակին Երևանի տանիքներում կարելի էր հանդիպել ծխնելույզ մաքրողներին, սակայն հիմա շատ բարդ է գտնել այդպիսի մարդկանց։ Հիմա պատկերը մի փոքր այլ է։ Քաղաքի տանիքները դատարկ են։ Այդ տանիքներին կենդանություն են հաղորդում մուրացկանները, ովքեր յուրաքանչյուր նոր օրվա արևածագը դիմավորում են քաղաքի տարբեր տանիքներում։ Որտեղ լսվում է քամու սուլոցը, կատուների ձայներն ու երկինք սլացող աղմուկը։
Տանիքներում իրար սիրում են սիրահարները, ովքեր սիրում են նստել տանիքներին, ոտքերը ցած պահել, զգալ ձգողականությունը, մի փոքր վախենալ, իրար գրկել ու ապրել երկկողմանի տաքության մեջ։
Տանիքներում առաջին անգամ ծխել են սովորում պատանիները, այնտեղ էլ թաքցնում են իրեն ծխախոտը ու հարկադրված սերտ կապի մեջ են մտնում տանիքի ու բարձրության հետ։ Իսկ մենք՝ քաղաքի մարդիկ, այդքան էլ լավ չենք պատկերացնում ու ընկալում, որ իրականում քաղաքի կյանքի ու գեղեցկության մի փոքր պատառիկ թաքնված է բարձրահարկ շենքերի տանիքներում։