Մեր ընդհատակյա պատգամավորները
Հաշվապահի աթոռից պատգամավորի աթոռ անցումը Հայաստանում ընդունված նորմերից մեկն է, որի համար, բնավ էլ, չի պահանջվում ունենալ քաղաքական բեղուն անցյալ։ Հերիք է ունենալ շատ փող կամ լավ քավոր և պատգամավորի ստատուսն ապահովված է։ Նույնիսկ կարևոր էլ չէ՝ հասկանու՞մ են քաղաքական անցուդարձերից, թե՞ ոչ։ Եթե կոճակ սեղմել գիտեն, ուրեմն բավական է, մեկ է, 105 պատգամավորների շարքում դժվար թե նրանց գոյությունը նկատելի լինի։
Խոսքն այս դեպքում ԱԺ «Ծառուկյան դաշինք» խմբակցության պատգամավոր Տատյանա Գրիգորևնա Միքայելյանի մասին է։ Ունի գանձապահի, ապա գյուղատնտեսության արտադրության պլանավորում մասնագիտությունները։ Աշխատել է ավագ վաճառողուհի, մեքենագրուհի, ավագ հաշվապահ, հետո՝ տեսուչ, գլխավոր հաշվապահի տեղակալ, այնուհետև գլխավոր հաշվապահ, ապա վարկերի ձևակերպման գլխավոր մասնագետ և արդեն վերջում ԱԺ պատգամավոր։ Թե ի՞նչ կապ ունեն նրա մասնագիտությունն ու աշխատանքային նկարագիրը ներկա պաշտոնի հետ, հասկանալի չէ։ Մեկ տարվա ընթացքում նրան ոչ ոք երբևէ չի տեսել ու չի լսել, բայց նա հասցրել է ԱԺ ամբիոնից ունենալ զրո ելույթ, դիմել ԿԳ նախարարին՝ ռուսական գրքերի և մասնագետների պակասի հարցերի շուրջ և մեկ անգամ էլ մշակույթի նախարարին է դիմել՝ «Ռուսաստանի ընկերները» թերթի հարցով ու վերջ, անցել ընդհատակ։
Հավանաբար, դեռ չի հասցրել հարստանալ, քանի որ պաշտոնատար անձանց էթիկայի հանձնաժողովի հայտարարագրի ռեեստրում նա ոչ մի շարժական և անշարժ գույք չի հայտարարագրել։ Փաստորեն, աղքատ պատգամավորը, ում տարեկան եկամուտը կազմում է միայն ԱԺ-ից ստացված աշխատավարձը, մի անգամ դիմել է ԱԺ, որպեսզի բնակարանի վարձակալության ծախսի փոխհատուցում ստանա։ Վարձով ապրող և դրամական սուղ միջոցներ ունեցող մեր պատգամավորը, բնական է, որ չէր կարող խառնվել քաղաքականությանը և պատասխանել լրագրողների կողմից հնչեցված քաղաքական հարցերին։ Նրան ժամանակ է պետք հարցերին պատասխանելու համար։ Իսկ երբ որոշում էր դառնալ պատգամավոր, ի՞նչ էր մտածում։ Կարծում էր, որ ԱԺ-ն զվարճանքների կենտրո՞ն է, որտեղ կազմակերպվում են միայն խնջույքներ, մտքով չէ՞ր անցել, որ մտնում է քաղաքական դաշտ, որտեղ հասարակությանն ի նպաստ գործ պիտի անի։
Ներքին քաղաքականությունից տեղյակ չէ, արտաքինից՝ նույնպես, բա էլ ի՞նչ նպատակով է մտել ԱԺ։ 105 պատգամավորներից, թերևս, միայն 10-ը հնարավոր է համապատասխանեն իրենց դիրքին ու պաշտոնին։ Մնացածներին կարելի է կրճատել ու նրանց վարձատրելու փոխարեն այդ գումարներով բարելավվել ժողովրդի սոցիալական վիճակը։