«Կինոյի տղան» հայտնվել է քաղաքապետարանում ու պայքարում է կին «ահաբեկիչների» դեմ․ Գոռ ամենազորի երևակայությունը
Այն, ինչ տեղի ունեցավ քաղաքապետարանում «Երկիր Ծիրանի» խմբակցության կանանց ու ՀՀԿ տղամարդկանց միջև, մինչ այսօր քննարկվել ու մեկնաբանվել է տարբեր կերպ։ Է՛լ սեռական բռնություն, է՛լ ահաբեկչություն, է՛լ խուլիգանություն․․․ մի խոսքով՝ ամոթալի երևույթ՝ ավելի քան ամոթալի ու զավեշտալի մեկնաբանություններով։
Յուրաքանչյուրն արդարացնելով իր կողմը՝ մինչ օրս տվել է ավելի անհեթեթ ու զավեշտալի մեկնաբանություններ, քան իր նախորդները։
«Կինոյի տղա»-ի՝ Գոռ Վարդանյանի որակմամբ, կատարվածն «ահաբեկչություն» էր, որն իրեն հաջողվեց ժամանակին կանխել։ Այս առնչությամբ նա մասնավորապես ասել է․
«Ես՝ որպես հակաահաբեկչության մասնագետ, մասամբ կանխեցի ահաբեկչությունը՝ «Երկիր Ծիրանի»-ի անդամներին հեռացնելով դահլիճից, դժվարությամբ, բայց հեռացրեցի»։
Փաստորեն, առանձնահատուկ երանգ տալով այս կինոյում իր դերին՝ Գոռ Վարդանյանը նաև ասել է, թե իր միջամտությամբ՝ ինքը և՛ ԵԾ-ին, և՛ ՀՀԿ-ին փրկել է վտանգից։ Իհարկե, ավելի ողորմելի ու զավեշտալի պատասխան թերևս չէր էլ կարելի ակնկալել։ Հատկապես մի տղամարդուց, ով կանանց կեղտաջրային ակցիան շփոթում է ահաբեկչության հետ։
Զավեշտն ու ողբերգությունը նաև այն է, թե ինչպես է Գոռ Վարդանյանը մանրամասնորեն բացատրում ու պարզաբանում քաղաքապետարանում տեղի ունեցածը։ Երևակայությանը զոռ տալով՝ նա տարր առ տարր, փուլ առ փուլ նկարագրում է կանանց կողմից կազմակերպված «պլան A-ն, պլան B-ն և պլան C-ն»։
Իհարկե, Գոռ Վարդանյանի պարագայում սա ներելի է՝ հաշվի առնելով այն հանգամանքը, որ նա մինչ օրս խաղացել է էժանագին սերիալներում, որտեղ պայքարել է թվացյալ թշնամիների ու ահաբեկիչների դեմ։ Հիմա չենք քննարկում, թե «կինոյի տղան» ինչ ճանապարհով կամ որտեղից-որտեղ է հայտնվել քաղաքապետարանում, որտեղ շարունակում է դեռ իրեն պատկերացնել որպես «կինոյի տղա», ով պետք է փրկի աշխարհը։
Եվ զարմանալի չէ, որ այսօր նա կատարվածը գնահատում է որպես ահաբեկչություն։ Գոռ Վարդանյանի համար պարզապես ամոթալի է և գետինը մտնելու աստիճան վիրավորական, խոստովանել, թեկուզ ինքն իրեն, որ իրականում «պայքարել է» ո՛չ թե ահաբեկիչների, այլ 3 կնոջ դեմ, որ նրանց ձեռքին ո՛չ թե զենք էր կամ թունաքիմիկատ, այլ կեղտաջրով լցված բանկաներ, որ փրկել է ո՛չ թե ավագանու անդամներին և ապահովել նրանց անվտանգությունը, այլ ընդամենը Տարոն Մարգարյանի թանկարժեք կոստյումը, այն էլ՝ կղանքից, ինչպես մի անգամ արդեն ասել ենք։
Ինչպե՞ս կարող է մի «հերոս» հաշտվել այն մտքին, որ իրականում իր պատկերացրածը ո՛չ թրիլլեր էր, ո՛չ էլ գոնե ամենասովորական մարտաֆիլմ։ Ինչպե՞ս հաշտվի նա այն մտքին, որ ինքը նիստերի դահլիճից դուրս է շպրտել ո՛չ թե հրեշների կամ ահաբեկիչների, այլ ամենասովորական կանանց։ Իհարկե, դժվար է հաշտվել նաև այն մտքին, որ ինքը ո՛չ թե հերոս ու կինոյի տղա, այլ սովորական կին ծեծող է։
Թեկուզ Գոռ Վարդանյանը չի ընդունում նաև այն, որ ինքը կին է ծեծել.
«Ես չեմ ծեծել, ես գրկել եմ․․․ »։
Ճիշտ է ասում Վարդանյան Գոռը, բայց մինչև վերջ չի ասում․ գրկել է ու շպրտել․․․ Կեցցե՛ ուժեղ տղան՝ Գոռ ամենազորը, ով համարձակություն ունի պայքարել կնոջ դեմ, իսկ ուժը ներում է գրկել ու նաև շպրտել կնոջը։