Հիմա հոգևորականներն ավելի հարուստ են, քան Պապ թագավորի օրոք, սակայն Պապ թագավորներ այլևս չկան
Հայոց պատմության մեջ շատ են մութ ու կեղտոտ էջերը, որոնց մասին խոսելիս պատմաբաններն ու հասարակությունը բաժանվում են 2 խմբի։ Մի մասը նշում է, որ Կարսի ու Էրզրումի անկման մեջ իրենց մեղավորությունն ունեին հայերը, իսկ մի մասը՝ որ մենք ոչ մի մեղք չունեինք։ Այդպես է նաև Պապ թագավորի պարագայում։
Ոմանք կարծում են, թե Պապի կատարած բարեփոխումները ճիշտ էին, իսկ ոմանք էլ՝ որ բարեփոխումները մեծ հարված հասցրին եկեղեցուն։
Պապ թագավորը, տեսնելով, որ եկեղեցու հզորությունը մեծ հարված է հասցնում եկեղեցուն, նա սկսեց կրճատումներ կատարել ու կրճատել եկեղեցու տնօրինության տակ գտնվող հարստությունը։ Նա վերացնում է գյուղացիների կողմից եկեղեցուն տրվող բերքի մեկ տասանորդը։ Նա եկեղեցուց վերցրեց հողերը, ոսկիներն ու հարստությունը և այդ ամենը տվեց պետությանն ու բանակին։
Նա ստիպեց, որ հոգևորականությունն աշխատի։ Վանքերի տիրապետության տակ գտնվող հողերը տվեց բանակում ծառայություն իրականացնող ազնվականությանը։ Նա փակեց նաև աղքատների համար կառուցվող ապաստարաններն ու կուսանոցները, որտեղ քամուն էին տալիս պետության փողերն ու այնտեղ հիմնականում ապաստան էին գտել անբանները։
Բնականաբար, այս ամենն առաջացրեց հոգևորականության զայրույթն ու դավադրությունների տեղիք տվեց։
Եկեղեցին իր հարստության գագաթնակետին է հասել նաև հիմա։ Նյութապաշտության դեմ քարոզ կարդացող հոգևորականն ապրում է նյութականապես հոյակապ պայմաններում։ Եկեղեցին ապրում է պետության հաշվին։ Հոգևորականները վայելում են պետության փողերը, ունեն կողմնակի եկամուտ (կնունք, հոգեհանգստի կարգ, հարսանիք և այլն), իսկ ոչ պաշտոնական տեղեկությունների համաձայն՝ մի շարք հոգևորականներ ներքաշված են բիզնես նախագծերի մեջ։
Փաստացի Հայ Առաքելական եկեղեցին գտնվում է նույն կարգավիճակում, ինչ Պապ թագավորի ժամանակ էր։ Հոգևորականների մեծամասնությանը ձգտում է նյութական արժեքների, իսկ նրանց կողքին ստվերի տակ են մնացել այն հոգևորականները, ովքեր ծառայում են ազգին, ժողովրդին, եկեղեցուն ու կրոնին։
Եկեղեցու բակից այն կողմ՝ պատերի տակ, սովամահ են լինում մարդիկ, իսկ բակից ներս՝ եկեղեցու խորանի մոտ պարկեշտության քարոզ է կարդում ամենաշքեղ մեքենա վարող հոգևորականը։