Աշխատավարձը գաղտնի բարձրացնող ու այն արդարացնող պաշտոնյաներին ուսուցիչները ժամանակին պետք է «քոթակեին»
Պետական կառավարման համակարգում պաշտոնյաները, այո՛, պետք է ստանան բարձր աշխատավարձ։ Լրագրողների հետ զրույցում այսպիսի հայտարարություն է արել ԱԺ «Իմ քայլը» խմբակցության ղեկավար Լիլիթ Մակունցը՝ արձագանքելով դիտարկմանը, որ ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի գաղտնի հրամանով՝ հուլիսից նախարարների աշխատավարձը դարձել է 1.5 միլիոն դրամ, իսկ փոխնախարարներինը՝ 1 միլիոն դրամ։
Իրականում Մակունցի ոգեշունչ այս տեքստը մեկնաբանելու ոչինչ չկա․ այն ինքն իրենով խոսուն, ու ՀՀ քաղաքացիների համար «խոստումնալից է» հնչում։
Պարզապես փոքրիկ հիշեցում․
Մակունցը հանդիսանում է ԱԺ մեծամասնությունը ներկայացնող այն խմբակցության ղեկավարը, որի ներկայացուցիչներն իրենց համարում են հեղափոխության ջատագովներ ու հանդես են գալիս ամպագոռգոռ հայտարարություններով, թե ամեն ինչ լավ է լինելու։
Նրանք տարբեր առիթներով չեն զլանում հայտարարել, թե հեղափոխության կարևորագույն նվաճումներից մեկը այն է, որ քաղաքացիները լավ ապրեն, որ նրանց աշխատավարձերը բարձրանան։
Կարելի է մտածել, որ իշխանությունները խաբում են, բայց մյուս կողմից էլ ախր չպետք է մոռանալ, որ «հեղափոխությունից» հետո աշխատավարձի բարձրացումներ իսկապես եղել են․ հետո՞ ինչ, որ միայն պաշտոնյաների աշխատավարձերն են բարձրացել․․․ պաշտոնյաններն էլ են քաղաքացիներ, չէ՞․․․
Ինչ վերաբերվում է Մակունցին, ապա նա համարձակություն չունի ընդդիմանալ այդ ամենին, նա կա'մ պետք է արդարացնի պաշտոնյաների աշխատավարձերի բարձրացումը, կա՛մ, հետ քայլի իրենց տուն (դա լավագույն դեպքում)․․․ ու քանի որ նա գիտակցում է, որ կարող է «բարձրյալի» ցասմանն արժանանալ, ուստի ավելորդ ոչ մի խոսք իրեն թույլ չտվեց, հայտարարելով, թե գործադիրի հետ կքննարկի, հետո կմեկնաբանի տեղի ունեցածը։
Այն նույն գործադիրի, որի «պարագլուխը» նաև «հեղափոխությունն» էր գլխավորում, որ հայտարարում էր, թե նախկին իշխանությունը գաղտնի պարգևատրումներ է արել ու աշխատավարձեր բարձրացրել, ու, որ այդ ամենին վերջ է տրվելու՝ աշխատավարձերի համատարած բարձրացում ու թափանցիկություն են ապահովելու․․․ ասաց, ու մոռացավ։ Հիմա գաղտնի պաշտոնյաների աշխատավարձև և' բարձրացնում են, և' պարգևատրում նրանց։
Ինչևէ․․․ այստեղ կա մեկ այլ ցավալի փաստ ևս։
Կառավարությունը հայտարարում է, թե կբարձրանան նաև ուսուցիչների աշխատավարձերը։ Հետաքրքիր է, ուսուցիչների աշխատավարձը ևս նույն տրամաբաությամբ ու նույն «գնաբանությամբ» են բարձրացվելո՞ւ, թե՞ բարձր աշխատավարձը միայն պաշտոնյաների համար է, ինչպես Մակունցն է ասում։
Այս ամենն իրականում նվաստացուցիչ է․ քայլարածները նվաստացնում են այն խավին, ովքեր առաջինը միացան իրենց քայլին ու նպաստեցին իշխանափոխությանը։ Դպրոցականների, բուհերի ու հենց ուսուցիչների և դասախոսների դասադուլների շնորհիվ իշխանության եկածները, այսօր կոպեկներ են նետում՝ «չալախաջը» պահելով իրենց։
Մյուս կողմից էլ երևի ճիշտ են անում․․․ հավանաբար նոր իշխանության ներկայացուցիչների ուսուցիչներն այնքան էլ լավը չեն եղել ու ճիշտ չեն դաստիարակել իրենց աշակերտներին, և հիմա սրանք քենախնդրորեն փորձում են ընդգծել իրենց սոցիալական տարանջատումը։ Եթե լավ դաստիարակեին ու ժամանակին քոթակեին, ապա սրանք ո՛չ թե կհայտարարեին, թե լավ ենք անում, որ մեր աշխատավարձը բարձրացնում ենք, այլ երախտագիտորեն վարձահատույց կլինեին՝ իրենց ստացած դաստիարակության համար։
Իհարկե, դեռևս խնդիր կա թե՛ առողջական համակարգի, թե՛ մյուս ոլորտների աշխատակիցների վարձատրության հետ կապված, բայց առայժմ ձեռնապահ մնանք մյուսներին ևս անդրադառնալուց, քանի որ այս դասը պաշտոնյաների ու նրանց աշխատավարձի մասին է, սա դեռ «մարսել է հարկավոր»։
Իսկ Մակունցը արդեն վարձատրված է՝ նա հետ չի քայլի, որովհետև իր գնահատականով շոյեց գործադիրի ականջը։
Արմինե Մկրտումյան