«Արջն ահից է գոռում»․ Սանասարյանի ցինիզմն ու վախը
Ասում են՝ սիրուց դեպի ատելություն կես քայլ է․ այդպես եղավ Դավիթ Սանասարյանի դեպքում՝ նա այլևս չի սիրում բոլորին։ Դե, համենայնդեպս, Սանասարյանը ֆեյսբուքյան նոր գրառումներն արդեն չի ավարտում իր հեղինակային ու թևավոր խոսքերով՝ «սիրում եմ բոլորիդ»։ Ավելին, վերջին գրառումը նա ավարտել է «սրիկաներ» բառով․․․
Թերևս Սանասարյանը «սերը»՝ «սրիկայով» փոխարինելու առիթ ուներ․․․ Նախկին ակտիվիստ, «Ժառանգության» նախկին անդամ, Պետական վերահսկողության ծառայության լիազորությունները կասեցված, ասել է թե, նախկին պետ Դավիթ Սանասարյանը պայքարեց, բողոքեց, պառկեց, նստեց, փակեց, քայլեց․․․ ու մնաց շարքային Դավիթ Սանասարյան՝ իր «նախկին» հիշողություններով ու մեղադրանքների բեռով․․․
9-ամյա երեխային վրաերթի ենթարկելու հետ կապված միջադեպը, նրա հետ տեղի ունեցած վերջին բացահայտումներից էր։ Իհարկե ժամանակից առաջ չընկնելով ու չխախտելով անմեղության կանխավարկածը, չենք փորձում ստանձնել դատավորի դերը, մեղադրանք առաջադրել Սանասարյանին, սակայն նաև չենք կարող չնկատել, թե դեպքը ներկայացնելիս, որքան ցինիկաբար է նա մոտենում խնդրին։
Դեպքի առթիվ ոստիկանությունում նյութեր են պատրաստվում, սակայն Սանասարյանը չսպասելով արդյունքներին, գրառումը՝ գրառման հետևից անելով և լայվերով փորձում է յուրովի ներկայացնել դեպքն ու արդարանալ։ Նախ այստեղ հարց է առաջանում, եթե անմեղ ես ու արդար, ապա ինչո՞ւ ես պատեպատ ընկել ու խառնվել իրար, թո՛ղ իրավապահները գործի քննությամբ որոշեն անմեղությունդ, թե՞ «նոր» Հայաստանում էլ դեռ չես վստահում օրինապահներին ու մտածում ես, որ քո հանդեպ անարդար են․․․
Ավելին, ըստ նրա, «նոր» Հայաստանում էլ կան «անբարոյականի զավակներ» ու «սրիկաներ», ում պետք է պարզապես ցեխ շպրտել իր վրա ու արատավորել իր «բարի համբավը․․․
Թե ովքեր են «անբարոյականի զավակներ»-ը, և այդ ովքեր են ուզում խաղալ իր անվան հետ, միայն Սանասարյանին է հայտնի։ Հետաքրքիր է նաև, թե արդյոք Սանասարյանն իսկապե՞ս հավատում է, որ մայրը կարող է շահարկել իր երեխայի անունը հանուն ինչ-որ դիվիդենտների․․․
Սանասարյանը հավանաբար շատ ֆիլմեր է նայել, որպեսզի պատկերավոր ներկայացնի, թե ինչպես երեխան քարի վրայից թռավ մեքենայի վրա ու վնասվեց․․․ այստեղ կան նաև մի շարք «եթե»-ներ․
- եթե նույնիսկ դա այդպես է եղել, ինչպես ներկայացնում է Սանասարյանը, ապա դա դարձյալ իր անուշադրության հետևանք է․ նա պետք է հանգիստ քշելով մտներ շենքի բակ, հասկանալով, որ այնտեղ կարող են երեխաներ լինել, ովքեր խաղալիս հանկարծակի կարող են «թռչել մեքենայի վրա» ․․․
- եթե անգամ ինքը մեղավոր չէր, ու մի պահ կարող էր նաև չնկատել երեխային, ապա պետք է, առանց երեխային լսելու, անմիջապես Շտապ օգնություն կանչեր, քանի որ խոսքը երեխայի առողջական վիճակի մասին է ․․․ ի վերջո, երեխան վախեցել է, և նա դա պետք է հասկանար․․․
- եթե արդար է ու մաքուր, ապա ինչո՞ւ է խուսափում պատասխանատվությունից, ու գրառումներով և լայվերով է փորձում ինչ-որ բաներ ապացուցել ու արդարանալ․․․
- եթե անգամ անմեղ է, ապա կարող էր մինչև վերջ երեխայի կողքին կանգնել, որպես հայր, ով հոգ է տանում իր երեխայի համար, քանի որ այդ երեխան, ի վերջո, հենց իր պատճառով է այսօր հայտնվել խնդիրների առաջ (ստրես, վախ, գիշերամիզություն)․․․
Եվ ի վերջո, Սանասարյանը հայտարարում է, թե օգտագործում են երեխային ու շահարկում կատարվածը, իսկ իրականում հենց ինքն է առիթն օգտագործում, ինչ-որ մտացածին «անբարոյականի զավակների» ու «սրիկաների» վրա մատ թափ տալու համար, ու դրանով համոզելու բոլորին և իրեն վստահեցնելու, որ այն ամենը, ինչ տեղի է ունենում իր շուրջ՝ շառ է ու գլխին սարքոցի․ գուցե հենց իր օրինակո՞վ է ասում, որ շահարկում են երեխային․․․
Նա փորձում է ցինիկաբար քողարկել միջադեպը՝ արդարանալով այն բոլորի առաջ, որոնց նախկինում սիրում էր, երբ պաշտոն ուներ ու որոնք այսօր, երբ իր պաշտոններն արդեն «նախկինում» են, սրիկաներ դուրս եկան։
Չի բացառվում նաև, որ բացի պաշտոններ կորցնելուց, նա վախենում է նաև այլ կորուստներ ունենալուց, ու հիմա պարզապես աղմկում է՝ ձեռքը գցելով փրփուրներից։
Դե՛, ասում են արջն ահից է գոռում․․․